iki sene evvel babamı kaybetmiş, annem ile beraber bu ölümlü dünyada yapa yanlız kalmıştık, ben ailemizin hem tek çoçuğu, hem de gelir sağlıyacak tek erkeğiydim... Öyle ki yaşım 18' e gelince okumayı bırakmış, ev için çalışmaya başlamıştım, çünkü babamdan kalan kredi kartları, ev kirası falan derken kadıncağız tek başına hiç bir şeye yetişemiyordu...
Bir gün işten çıkmışım, cuma günü, dedim hadi lan bi ortama giriyim, arkadaşlarla kaynaşayım, kafamı dağıtıp, üstümdeki yorgunluğu atıyım... Demez olay mışım, o gece bu olayların başlıyacağını bilsem gitmezdim, ama nereden bileceğim belki o gün başlamasaydı, başka bir gün başlıcaktı...

YAZDIKLARIM WORDLDE DURUYORDU ARKADAŞLAR, iSTERSENiZ ATIYIM, EĞER iLGi DEVAMINI YAZMAYA BAŞLARIM.

Kahveye girdim arkadaşlara selam verdim, ardından bunları alıp dağa çıktık, bir güzel sofra mı dersin, içkiler mi dersin hepsi on numaraydı bir tek kız ekgibti ama o da bize ters olduğu için hiç bulaşmazdık zaten, her neyse biz içtik içkileri falan kafalar güzel, saat gecenin bilmem kaçı geri dönelim artık dedim, çünkü hem annemi merak etmiş, hem de başımın ağrısı yüzünden duramaz hale gelmiştik, sağolsunlar beni evimin önüne kadar bıraktılar, arabadan indiğimde kapı kapalıydı, yani açık olarak görünmüyordu, anahtarlıklarımı çıkardım, tam deliğe sokacakken birden kapı aralandı, Allah Allah dedim, ayakkabılarımı çıkardım, içeride garip bi duman vardı, sanki gaz kaçağı gibiydi, lakin evimizde ne soba, ne de doğal gaz vardı, ocaktan da çıkacağı zaten aklımam gelmemişti...

Koku sanki tatsız gibiydi, tatsız dediğim ne bir gaz kaçağına, ne de bir dumana benziyordu anlam veremedim, yukarı çıktım, kapı açılmadı, biraz kapının oradan bakınca arkasında sandalye konulmuş olduğunu anladım, halbuki sadece evde annem vardı neden kapının arkasına sandalye koyma gereği duymuş ki diye düşündüm, kapıyı açmamaya çalıştım, yok açılmıyordu, anneme seslendim, beş on dakika kadar sonra geldi, yüzünde bir telaş bir endişe vardı.. Anne kapının arkasında neden sandalye var ? Oğlum sorma kapı çok ses çıkardığı için yağlamak istedim, unutmuşum, akıl işte yaşlandık ? Sen niye bu saate kadar uyumadın, hem bu yüzünün hali ne böyle, dur bakıyım, neden bu kadar sıcaksın ? Yok oğlum bi şey geç yat, bende yatıcam şimdi...
ilkte kadınsal sorunlardır diye üstelemedim, fakat odama geçerken bir mumun yandığını gördüm, evin ışıkları varken birisi neden mumu yaksın ki ? diye düşündüm, söndürmek için gittiğimde, diğerlerinin de daha yeni sönmüş olduğunu fark ettim çünkü üzerinden izler çıkıyordu, hayırdır inşAllah diyip yatağıma gittim...

Biraz müzik dinledim, bugün yaptığım şeyleri düşündüm, üzüldüm çünkü çalıştığım cafeye gelen iki üç kişi tarafından terslenmiş, ve patronuma şikayet edilmiştim, neymiş yanlış sipariş getirince zamanları gidiyor ve işlerine geç kalıyorlarmış... Ah babam olsaydı, okusaydım, çekmezdim insanların o ağız kokusunu, patrondan da bir sürü azar işittim zaten..
Bunlar bir yana bu gece çok garip bir rüyayla uyandım sabağa, yatağımdan kalkmış, evin salonuna gitmek için yeltenmiştim, birden ayağıma bir yılan sarıldı ve yere kapaklandım, evde yılanın ne aradığını bilmiyordum, korktum, gözleri kıpkırmızı, boyu çok uzundu, odadan çıkmak istedim, annemi aradım, diğer odada küçük ışıklar vardı, gittim baktım, bir sandalye de arkası dönük biri oturuyordu, etrafında sekiz on tane mum yanıyor, bir şeyler söylüyordu, söylediği şeylerden bazıları aklımda kaldı. " ruh cennu fi şahiben cinnehü ya deccuru nisa " diye tekrarlıyordu, anne, anne iyi misin diye seslendim lakin hala orada oturuyordu, gittim mumlardan atlayarak önüne geçtim, Allah'ım gerçek bir an gibiydi, annemin gözleri elinde, yüzü kızarmış, ağızından akan kanlar kurumuş bir vaziyette bekliyordu, bir taraftan bu cümleyi söylemesi, bir taraftan böyle bir halde olması garibime gitti, korktum ağladım, nasıl olur du bu, ölmüş biri nasıl böyle bir şey diyebilirdi ki diye düşündüm... Yardım etmek amacıyla ona doğrulduğumda...

BURAYA KADAR YAZDIM, EĞER iLGi GELiRSE DEVAM EDiCEĞiM.