Bende dağın o evi gören kimsenin görmeyeceği bölümünü aklıma yazıp dürbün almak için şehire döndüm. Uyudum. Sena'nın doğum gününe az kalmıştı. O aklıma gelince daha değişik düşüncelere kapıldım. Yine üzüldüm ama sağlam durmam gerektiğini düşündüm. O gün yine arabada uyudum. Sabah olunca kalkıp bir dürbün ayarladım ve dağa doğru sürdüm. Kimsenin girmeyeceği dağa girdim. Evi karşıdan gören bir yere geçtim. Dürbünle evi izledim bir süre. Sonrasında Senayı gördüm. Arkası dönüktü. Kucağında bebek vardı. "Nolur önünü dön." diye söylenmeye başladım. Oğlumun sadece kafasını görebiliyordum.

Dönmedi. "Yarın doğum günün." Dedim kendi kendime. Doğum gününe 1 gün kalmıştı. izledim evi ama hiçbir şey bulamadım. Durmadan evi izledim gözlerim bozulacak duruma gelmişti. En sonunda Senayı aradım yine. Açtı. "Dün akıllandın sanıyodum." dedi. Evden dışarı biri çıktı direk dürbünü alıp kapıya doğru baktım senaydı, yakınlaştırdım. Senayı izlemeye başladım. "Kim olduğunu söyle artık. Yiğit sen misin şaka mı yapıyorsun?" bana diye sordu. ilk aklına gelen yiğit olmuştu. Bir kere bile benim olduğumu düşünememişti. Çoktan unutmuş muydu beni ? Tutamadım kendimi ağlamaya başladım belli etmemeye çalışarak. "Ağlıyor musun sen? Ne oluyor?" diye sordu. Hemen telefonu kapattım ve yine ağlamaya başladım. Plan yapmam lazımdı yine ne yapacağımı düşünmem lazımdı.

Sena sende az değilsin !

Planımı yapmıştım. O günde arabada uyudum diğer gün bir telefon uyandırdı beni tanımadığım bir numaraydı. Açtım "Alo?" dedim. "ilteriş." dedi. Buğraydı. "Hayırdır?" dedim. "istanbul'un her köşesini karış karış arıyoruz. Şuan izmirdeyim akşama katılmam gereken bir davet var ama seni bulacağım unutma. Gelip kendin adam gibi teslim olursan emrime alacağım." dedi. "Ben kimsenin emrinde çalışmam." dedim. "Sen bilirsin. Seni bulduğumda tahmin edemeyeceğin şeyler yapacağım." dedi. Kapattım telefonu düşünmeye başladım. - izmirdeyim - akşama bir davete katılacağım. Bunları Buğra söylemişti ve Sena'nın doğum günüydü.

Ebemi gibtin hikayeci arv

Hemen Şehire döndüm silah aldım, param nerdeyse bitmişti. "Ah be Mert, hala senin paranı yiyorum. Lütfü abii, sen olmasan güçlü olamazdım bu kadar be." dedim duygulandım kendi kendime. Silahın çok mermisi yoktu ama bana bir tane yeterdi. Bir tanesi yeterdi. Geçtim dağda ki yerime. Yine evi izlemeye başladım. Akşam olmuştu. Bir bir arabalar geliyordu. Davet Sena'nın doğum günü içindi bunun için emindim artık ve planımı da yapmıştım. inceledim, bir kürsü gibi bir şey vardı, onun önünde sandalyeler vardı. Gelenler arasında Buğrayı görmem çok uzun sürmedi. Çok geçmeden doğum günü başladı bende arabayla dağdan aşağıya indim. Arabayı uzağa parkedip eve doğru yürümeye başladım.

of fena be buğranın emrine gir bence adam sana bişe yapmadıki oğlunu öldürdün diye az bile aq yada kendin mafya ol adamlarınla bas

Uyutmadin panpa bu gece de

Yan evde kimse yoktu tahminimce. Onlarında davette olduğunu düşünerek onların bahçesinden girdim içeri, evler yan yanaydı, diğer bahçeye atlayacaktım. Tam kürsünün arkasından girecektim. Bütün davetliler oraya bakarken gitme şansım yoktu ve bahçede adamlar olacaktı biliyordum. Bu yüzden kürsünün arasından ama insanların görmeyeceği ve korumanın olduğu yere atlayacaktım. Bahçe kareydi ve her köşede 1 koruma vardı. Kürsünün arkasına bakan kenara gittim komşularının evinin bahçesinden duvara tırmanıp, belli etmeden içeri baktım. Herkes alkışlıyordu. O sırada Sena'nın kürsüye çıktığını gördüm. Oğlumu ilk kez o kadar net görmüştüm ama kendine dönük tutuyordu bu yüzden yüzünü görmemiştim. Buğra ve diğer konsey üyeleri dahil insanlar alkışlarken. Yiğit Sena ve oğlum kürsüye çıktı. Sena eline mikrofonu aldı. Tüm dikkat senadayken duvardan atlayıp susturucu taktığım silah ile korumayı indirdim ne olduğunu anlayamadı kafasını çevirdi ve yere yığıldı. Yavaş yavaş sürünerke kürsünün tamamen arkasına geçtim. Çarpazına atlamıştım kürsünün, insanlara belli olmamak için.

Yavaş yavaş kürsünün arkasına geçtim ve dinlemeye başladım senayı,ara sıra bebek sesi geliyordu. Huysuzlanıyordu oğlum, hissediyordu babasının geldiğini. Elini kolunu sallıyordu arkadan görüyordum. Silahımı çektim ve ayağa kalktım yavaş yavaş kürsüye doğru gittim kürsü yüksek değildi 1 m boyunda filandı bir de Sena ve Yiğit'in yan yana durması işimi kolaylaştırıyordu ve ben arkalarında yürüyordum onlara doğru sandalyede oturanlar beni göremiyordu. Sena konuşmaya devam ediyordu. "Burda olan veya olmayan herkese teşekkür ederim." der demez "Sena." diye bağırdım. Sena ve Yiğit arkasını döndü. Alkış için kalkan eller havada kaldı. Sena'nın kucağında ki oğlum kafasını bana doğru çevirdi parmaklarını emerken. Maviydi her tarafı annesi mavi giydirmişti. Sena beni görünce şok oldu. Dönerken aralarında boşluk kalmıştı ve o boşlukta Buğra ile göz göze geldik ayağa kalktı. O sırada senaya bakarak "Doğum günün kutlu olsun." dedim. Şok olmuş bana bakıyordu. Yiğit neye uğradığını şaşırmıştı. Konsey üyeleri beni görmüştü. Silahımı çektim. Hala Sena'nın gözlerine bakıyordum. Sena "ilteriş." dedi. Oğlum ağlamaya başladı ve Buğra "Yakalayın şunu." diye korumalara bağırdı.

Yarın görüşmek üzere beyler.

lan burada bırakılırmı ya

dıbınakoyim az daha anlat 8 e kadar dedin daha 10 dk var

Allahin yokmu be anlat

Rez atalım buralara

Öl de ölek ilteriş reyis

REZERVE

Rezerve 27

hacı oldu mu şimdi amk bari iki üç cümle daha yazaydın beaa ..

Yiğiti öldür hakkını ye bu sefer ilteriş reyizd selam olsun al bebeği koş koşabildiğin kadar be yarına bekliyoruz panpa sabırsızlıkla