Devam qumki.. hikayen icin uyumadim

"Dürbün var yanına dimi?" diye sordum. "Var." dedi. "Tamam." dedim uzaktan takibe devam ediyorduk. Sokaklara girmeye başladılar. "Bune lan?" diye sordum. "Fakir bir kadındı daha önceden." dedi. "Nasıl aşık olmuş?" diye sordum. "Keşke bilsem." dedi. "Anasını satıyım şu dünyaya bak." dedim. "Kadın para için gibtiriyor kendini." dedi. "Başka bir ihtimal yok zaten." dedim. "Zor durumda belli." dedi. "Çocuğu ondan değil acaba kocasına ne oldu kadının?" diye sordu. "Büyük ihtimal akşamları içip eve gelen, kadınını çocuğunu döven biriydi." dedim. "Büyük ihtimal." dedi. Adamları bir evin önünde durdu. iskender arabadan indi binaya girdi. Adamları arabayı binanın önünden çekip köşe başına geçti. "işte bu işimize daha çok yarayacak." dedim. "Ne yapacağız?" diye sordu. Dürbünü ver dedim. Binayı izlerken çok geçmeden bir ışık açıldı. "Kadını o odada gibecek." dedim. "Eee?" dedi. "Biraz izleyip emin olalım." dedim. izlemeye başladım uzaktan dürbünle. "Tamam o." dedim. Sadece perde vardı, güneşlik yoktu ve ışık yandığı için içerde ne olduğunu net görmüştük. "Ne yapacağız?" diye sordu. "Köşe başına gidelim." dedim.

Arabayı köşe başına sürmeye başladım. "Ne yapacaksın?" diye sordu. "yer değiştiricez. Çok geçmeden arka kapıyı aç sen." dedim. Adamlar arabanın dışında bekliyordu. Yiğit arkaya geçti. Tam arabanın önüne geldiğimizde arabayı durdurdum arabadan indim Adamlar bize tip tip bakarken "Hemşerim." dedim. "Hayırdır?" dedi. Bir elini silahına zütürerek etrafa baktım kimse yoktu. "iskender diye birinin eceli olmaya geldik. Tanıyor musun?" der demez ikisini de indirdim. Hemen arabanın arka tarafına attık 2 cesedi de ve kendi arabamızı bir kenara çekip. iskender'in arabasına geçip oturmaya başladık. 2 saat sonra iskender çıktı. Arabayı evin önüne çektim. iskender arabaya bindi. "Gidelim." dedi. Kafamı çevirdim. "Nereye gidelim." dedim. "ilteriş." dedi Çok geçmeden Yiğit gülerek silahını iskender'e çevirdi.

iskender ne olduğunu anlayamamıştı. "Yiğit çok yanlış yapıyorsun, konseyden birini öldürmenin cezası ölümdür." dedi. "Konseyiniz kalırsa ceza verir." dedim. Tenha bir yere çektim. iskenderin Eline ayağına plastik kelepçe geçirip arabanın bagajına attık. "Keser döner sap döner gün gelir hesap döner iskender efendi." dedim. Antalyaya doğru yola çıktık. Nedim ile muhabbet edecektik. Sürmeye başladım Antalyaya doğru 240 ile. Aklımda Lütfü'nün ölümü geldi. "Üzülme abi, senin de intikdıbını alacağım." dedim. Kendi kendime Yiğit tepki göstermedi, intikdıbını alacağımız o kadar çok kişi vardı ki. Şaşırmadı.

devam panpaa

Antalyaya çok geçmeden girdiğimizde "Nedim'i alınca sen Burdan izmir'e sür, ben Joseph'i alacağım." dedim. "Ne yapacağım bunları?" diye sordu. "Altta ki odalara at işkence pozisyonunu alsınlar." dedim güldüm. "işkenceyi tasvip etmem." dedi. "Bende etmem ama bazen öyle olması gerekiyor." dedim. Her şekilde intikam alacaktım. Hem kendi intikamımı, hem Yiğit'in intikdıbını hemde ailemin intikdıbını. Senamın, oğlumun intikdıbını. Nedim'in evinin önüne çektim, koltukları yatırıp 3 saat uyuduk. Evinde pek güvenlik yoktu. "Çatışarak gireceğiz." dedim. "Benim için sorun yok." dedi.

Direkt olarak önden 2 korumayı indirerek içeri girdik. Susturucular ile, bahçede ki korumaları uzaktan uzaktan indirip evin camlarından birinden içeri daldık. içeride de çok koruma yoktu. Nedim ve kızı vardı sadece. Olan korumaları da indiriyorduk. Nedim şok olmuş bize bakıyordu. "Yiğit, ilteriiiş." dedi. ilteriş diyişi çatallıydı. "Sinirim artmıştı. Kafasına silahla vurdum. "Kızı napacağız?" diye sordu Yiğit. "Al onu da bağla." dedim. "Ne zamana kadar bağlı durucak." dedi. "Konsey bitene kadar." dedim. Evde ki görevlilerin hepsini öldürmüştük, kadın çalışan, yemek yapan demeden, bunu göze almış kişilerdi çünkü. Sadece kızını öldürmedik. Onu da bağlayıp arabanın içine attık arka koltukta baba kız seyehat edeceklerdi. Hava esiyordu. "Yiğit, bunun kızı hariç hepsini al. Odalara at. Kızını da en iyi şekilde ağırla onun bir suçu yok belli ki babasının yaptığı pisliklerden haberi yok. Bende Joseph'i alıp geleceğim." dedim.

Edirneye bilet aldım. Son bir kişi kalmıştı. Joseph. Sadece evinin adresi vardı. Düşündüm. Çok mu iyiydi yoksa çok mu salaktı. Edirneye uçtuktan sonra bir pansiyon kiraladım araba aldım. Yiğit'i aradım. Yiğitte izmir'e varmak üzereydi. "Yiğit gelmem uzun sürecek." dedim. "Neden?" diye sordu. "Joseph'in ne yapmaya çalıştığını bilmiyorum. Önce bir uzaktan izleyeyim." dedim. "Konsey toplantısına kadar halletmen gerekiyor." dedi. "Elimden geleni yapacağım." dedim. 3 Gün civarı vaktim vardı. O akşam gidip adresi uzaktan izledim. Yan kesicilerin, tinercilerin, elinde kelebek sallayan liselilerin yaşadığı garip bir mahalleydi burası.

Yaşadığı binayı izlemeye başladım uzaktan dikkat çekmeden. Ardından pansiyona döndüm ve uyudum. Sabah ilk iş kalkıp kalitesiz kıyafetler alıp takımları rafa kaldırdım. Mahalleyi tamamen araştırdığımda Kemikçiler mahallesi olduğunu gördüm. Binayı izlemeye devam ettim. Aralarında ki en akıllı kişinin o olduğuna kanaat getirdim, sokağa girmiyordum bile çünkü girince değişik şeylerin olacağını biliyordum. Direk çevireceklerdi beni. Kavga çıkarsa da Joseph kimin olduğuna bakacaktı. Kendi kendime iyi önlem almış huur çocuğu dedim ve düşünmeye başladım. Nasıl girebilirim buraya? Sokağın etrafını dolaştım.

Devam pnpa buradayiz

Devam panpa beklemedeyiz

Bir gecekondu vardı diğer sokakta, onun üstünden diğer mahalleye geçebilirim gece diye düşündüm ama gecekondunun üstünde gezerken ses çıkacaktı. Onu da düşünmeye başladım. Ne olursa olsun diyip o gece, gecekondunun üstünden diğer sokağa geçecektim. Bekledim, bekledim, bekledim. Gece olduğunda etrafta kimse kalmadığında arabayı sokağın başına çektim diğer sokağa geçip çıktım gece kondunun üstüne esas sokağa geçtim sokağı inceledim. Tinerciler ve sokak çocukları genelde sokağın girişine yuva yapmıştı. Kurtulmuş sayılırdım onlardan. Binaya girdim. Adrese baktım ve kapıya çıktım. Binada yaşıyordu ve içeri girmesi zor olacaktı. O sırada kapıyı açtı ve Joseph ile göz göze geldik koluna bir karı vardı. Ona gülüyordu. Büyük ihtimal huuryu evine gönderiyordu göz göze geldik.

sena bacımın ve mert yiğenimin 7 sini okutuyorum

burda beklerken diğer hikayene başladım lan bağımlılıksın sen

Tam bağıracakken bir yumruk attım bu sefer kadın bağırmaya başladı. Kendimi içeri atıp kadına yumruk attım, çenesine gelen yumruğum onu bayıltmaya yetmişti Joseph ise ayağa kalktı bıçak çekti. "Ooo ilteriş. Sen karının acısını unutup ev basmaya mı başladın." dedi. Bıçağını savurdu. Ben kavgaya başlamıştım ama karımın öldüğünü biliyordu. Kimin yaptığını da biliyordu. Bıçağını savururken kendimi geri atıyordum evin içinde en sonunda savurdu eğildim ve belinden saldırıp duvara vurdum çekilip bir yumruk attım bıçak elindne düştü. Bıçağı bacağına sokup kadına doğru fırlattım. Joseph bağırıyordu. "Bağırma lan karı gibi." dedim. Ağzını bağladım. Ayaklarını ve ellerini bağladım. Kadın uyanıyordu. "Kusura bakma." diyip bıçağı boğazından soktum. Aklıma Joseph'i nasıl sokaktan çıkartacağım geldi.

sen oteli falan ilerki zamanda güvendiğin birine bırak otur melisle kitap yaz bildiğin okumaya başlayınca bıraktırmıyo yazdıkların

Bir çuval gördüm. "Ah ulan Lütfü abi burda bile karşıma çıkıyorsun." dedim. Joseph'i çuvala sokup sırtıma aldım ve binadan indirdim. Siren sesleri geliyordu baktığımda gece kondunun yanından geliyordu bu sesler. Ben çatının üstünde gezince sahibi hırsız var diye polisi aramıştı ve sokak çocukları filan diğer sokağa geçmişlerdi polisi görmek için bense arabamı parkettiğim yere geçtim ve bir kaç insanın gözünün önünde çuvalı bagaja koyup arabaya bindim. Kaçarcasına gaza bastım ve izmir'e doğru sürmeye başladım. istanbuldan geçtim. Hızla izmir'e sürdüm ve 5 saat sonra izmirdeydim. Yiğit beni karşıladı ve Joseph'i de bodruma zütürdük 2 oda vardı. iskender ve Nedim'i odalardan çıkardık. Sağlam dayak yemişlerdi. Yiğit hiç durmamıştı anlaşılan. Hiç kullanmadığım silahı çıkardım. "Şimdi Rus ruleti oynayacağız." dedim.

Eh seni ilteriş

Önce Nedim'e çevirdim. Sıktım, patlamadı. "Şanssızsın Nedim." dedim. Çektim iskender'e sıktım yine patlamadı. "Senin de bir farkın yok iskender." dedim. Nedim'e çevirdim silahı. Tetiği çektim ve patladı. iskender irkildi. Nedim yere yığıldı. iskender ağlamaya başladı. "Nolur bırakın beni. Ne istiyorsanız vericem." dedi. "Canını istiyorum." dedim. Yiğitle birlikte odasına geri zütürdük. Diğer odaya girip Joseph'in bacağına baktım. "Ölme lan sakın." dedim. Kanaması durmuştu. Yaşayacak gibiydi. Nedim'in cesedini yaktık. "Kızı nerde?" diye sordum. "Bir oda verdim. Duruyor." dedi. "Bunları Mert ve Lütfü de yapamaz mıydı?" diye sordum. Mert derken kalbim sızlamıştı.

"Yaparlardı da, onlar yanında ki insanları seçemediler." dedi. "Kimin ne olduğunu göremediler." dedim. "Tanıdığım en iyi insanlardı aslında." dedi. "Yanlışlarını gördüm ama bu düzende ki en iyi insanlar onlardı sanırım." dedim. "Öyleydiler." dedi. Odama geçip uyudum diğer gün ilk önce iskender'in yanına indim. Yiğit ile birlikte bir tahtaya bağladık. "Nasılsın iskender." dedim. "Nolur bir şey yapmayın bana." diye ağlıyordu. "Karımı çocuğumu kimin öldürdüğünü biliyor musun?" diye sordum. "Bilmiyorum lütfen bağışla beni bırakıcam gidicem hiçbir şey yapmayacağım bundan sonra." dedi. Güldüm. Dudaklarımı yaladım. "Ah be iskender. O kadar basit olsa bırakıp gitmek. Sen bırakıp gidiyorsunda, geçmişin seni bırakıp gitmiyor ben denedim." dedim. Üst üste vurmaya başladım yüzüne.