hikayenin 2. bölümü: iş teklifi

Aslına bakarsanız bende silaha karşı büyük ilgi var. O mermi çıkarken ki ses .. Anlayamazsınız ... Gözünü açınca o adamdan duyacağım mesleği çok merak ediyordum

Narkozun etkisi bir türlü bitmiyordu , sabrım tükenmek üzereydi neyse ki sabahın ilk ışıkları adam gözünü açtı . Hemen başına dikildim ve mutlulukla:

-"Dünya'ya yeniden hoşgeldiniz Necmi Bey !"
-"Beni sen mi kurtardın?"
-"Sizi Allah kurtardı ben sadece sebep oldum."

Normal yaşantım sürerken hayatıma biri girecek ve beni kendi o gizli görevine çekecekti lise günlerindeyken bunu istihbarat ajanı olarak düşünmüştüm. Gerçi hangimiz ajan olmayı istemedik ki ...

Gece hiç uyumamıştım ve zorlu mesai beni bekliyordu . Kahve içerek ayakta durdum. öğle arası geldiğinde heyecanlı bir şekilde Necmi Bey'in yanına gittim. Şanslıydım ki uyanmıştı. Kapıyı tıklayıp içeri girdim.

gece devam ederim

hırsız gavat. açacağın balığa atlar attırsın amk

3.bölümden devam ediyorum:mekana giriş

devam ediyorum

O hafif aralanan göz tekrar yavaşça kapandı ve ben kendime keyifle başarılı yaptığım bir ameliyat sonrası güzel bir uyku ziyafeti verebilirdim...

Gözümü açtığımda oda karanlıktı. Saatime baktım, 7 olmuş . Ahmet uykusuna kaldığı yerden devam ediyordu.

Odadan çıktım elimi yüzümü yıkadım. Zemin kata indim. Necmi abi , Serkan ve Batuhan yemek yiyordu. Hepsinin suratında tebessüm vardı. Belli ki keyifleri yerindeydi.

Necmi abi , Serkan ve Batuhan yemek yiyordu. Hepsinin suratında tebessüm vardı. Belli ki keyifleri yerindeydi.
Necmi abi seslendi:

"Sen uyurken sana kıyamadık ondan çağırmadık sana uyanınca hazırlatacaktık."

Bana kıyamayan bir mafya babasına sahiptim. inanın o adamla tanıştığımdan beri çok yüksek bir öz güven duygusu bana yapışmıştı ve bu benim çok hoşuma gidiyordu. Masaya çağırdılar ve hizmetliye yeni servis açmasını söylediler.

Masada otururken Ahmet'in neden yaralandığını sormak istiyordum."Her şeye karışma" cevabını almaktan da korkuyordum. Batuhan yine çok sessiz ve ciddiydi. Serkan ise tam tersi çok konuşuyordu ve bir muziplik peşindeydi. Tüm cesaretimi topladım ve o soru soruyu sordum.

"Ahmet'e ne oldu Necmi abi?"

Herkesin suratı ekşidi. Bu ekşime basit bir vurulma sonucu yüze yansıyacak bir şey değildi. Bir üzülme beklersiniz bir sinirlenme dersiniz baskın duygu değildi. O mimiklerden anladığım kadarıyla bu olay beklenen bir olay değildi.

"Bir takas sırasında haince arkasından kurşun yedi."

Cevap beklediğim gibiydi. Olay ihtimal dışı ... Necmi abinin bana olayın nedenini söylemesi beni mutlu etmişti . derken Serkan lafa atladı:

-"intikamımızı bu gece mi alacağız Necmi abi ?"
-"Evet , 2-3 saat sonra çıkarız."

Araya girdim ve dedim ki:
-"Ben de gelebilir miyim?"

Hızlı yaz

Blogdada bitmemiş bitir ulan sardı

Yemek bitti. Necmi abi "hazırlanalım" dedi. Bana da "sende bize yardım et." dedi. içimden neye yardım edeceğimi geçirdim. Pikniğe gitmiyorlardı çatışıp geleceklerdi neticede. Hep beraber evden çıktık , bahçede ilerliyorduk atölye gibi bir yapı daha vardı ilerlediğimiz yerde , girdik ve gördüğüm manzara karşısında ağzım açık kaldı.

Ne ara elime verdiğini anlayamadığım bu el bombalara tansiyonumu bayağı bir yükseltti. Serkan yaptığı bu işte de bir muziplik vardı. arabanın torpidosuna koymamı söyledi. Biz arabaya mühimmatları koyarken Necmi abi telefonla konuşuyordu.

Sanki kara kuvvetlerinin mühimmat deposundaydım ; ama burası daha farklı olarak televizyonda bilgisayarda bile görmediğim silahlar vardı şimdi yardım etme nedenimi anlamıştım. Serkan direk 4 el bombasını elime tutuşturdu.

gündüz devam ederim