gece devam ederim

eveeet sıradaki bölümüm: Sağlık taraması

Ekipte vaktim çok güzel geçiyordu ; fakat ekgib olan bir şey hissediyordum. Belki 2 sorunun cevabının tam olamaması bendeki bu ekgiblik duygusuna neden oluyordu: "Ben bu ekip içinde ne yapmak istiyorum?" ve "bu ekip beni ne olarak görüyor?". Aslına bakarsanız Necmi abiyle bu ekibin içine bir doktor olarak gelmem için anlaşmıştık

Benim isteğimde bu yöndeydi ; fakat hizmetlerim en fazla 10 kişiye yönelikti. Doktor olarak şu ana kadar evde yapmış olduğum tek şey Ahmet'in ameliyatıydı. Bu mantıkla devam edersem ya birinin vurulmasını bekleyecektim ya da hastalanmasını..

Aklıma o anda çok güzel bir fikir geldi. Bundan sonra ekibe gerek ev içinde olsun gerekse dış dünyalarıyla ilişkilerinde onlara yardımcı tıbbi hizmette bulunacaktım.

Sizin anlayacağınız bir nevi yaşam koçu olacaktım. Bir yandan da silah ilgim vardı .Onlardan da bu iş için eğitim isteyecektim.

Necmi abiyle düşüncelerimi paylaştım. Anlattıklarımdan pek bir şey anladığını zannettiğini düşünmesemde fikirlerimi olumlu bulduğunu söyledi.

Artık başlayabilirdim. içimden bu ekiple ilgili ilk yapmak istediğim şey güzel bir sağlık taramasıydı. Laboratuvara gittim hazırlıklara başladım. Taramada neleri kontrol edeceğimi düşünüyordum.

Tansiyon için bir manşon ve steteskopu; kan şekeri , kolesterol ve rutin kan tetkikleri için gerekli enjektörleri,bir miktar alkolü ve pamuğu masaya koymuştum bu arada vücut boy kitle endeksini ölçmek için tartı ve mezurayı ihmal etmedim.

Şimdi sırayla ekibi çağırma vakti gelmişti. Önce Serkan'a bodrum kattan bağırdım. Saniyesinde silahını çekmiş ve göbeğini sallaya sallaya aşağı inmişti:

-"Noluyor lan burada , hırsız mı girdi , noldu oğlum söylesene?" cümle ilerledikçe sesi titriyor ve inanın çok komik bir hali vardı.

-"Sakin ol dostum sadece sağlık taraması için sırayla çağırıyorum.Bu kadar heyecanlanmana gerek yok."

-"Ha öyle desene dostum. Panikledim birden."

-"Neyse artık başlayabiliriz. Bilinen bir kronik hastalığın var mı.?"

-"Hayır Salih ;fakat bende gereksiz yere aniden ölüm korkusu giriyor ve çok heyecanlanıyorum, ölecekmiş gibi oluyorum ve fena terliyorum. Bu durumdan artık hoşlanmamaya başladım."

-"Peki bu sende ne sıklıkla oluyor bu durumu tetikleyen bir şey var mı ve ne zaman başladı?"

-"Dostum bu olay bende son 5-6 aydır başladı ve genellikle yüksek bir binanın üst katlarında olunca bu korku ben de başlıyor. Yaklaşık 10 dakika sonra sonlanıyor. Bu korkuyu sana nasıl tarif etsem bilemedim. Sanki bir deprem bir şey olacakmış da binadan çıkamayacakmış gibi oluyorum."

Serkan'da panik atak gelişmeye başladığı aşikardı ; ama böyle durumlarda yapacağımız ilk şey ilaçsız tedaviyle mücadele olmalıydı.

-"Serkan bak dostum , sende panik atak adlı bir hastalık başlangıç aşamasında ve bunu ilaç almadan yenmek senin elinde , bundan sonra senin yapacağın şey olayın üstüne gitmek ve aslında sıkıntılı bir durum olmadığını beynine kanıtlamak olacaktır. Sana görev veriyorum bundan sonra zaruri ihtiyaçların dışında evin en üst katından ayrılmayacak ve bir süre orada kalacaksın."

Kabul etmişti. Başka da bir çaresi yoktu . Seve seve dediğimi yapmalıydı. Sıra taramaya gelmişti. Önce tansiyonunu ölçtüm ,11/7 . Güzel çıkmıştı ; sıra kolesterol ölçümündeydi . Enjektörü masada hazırlayıp döndüm ve Serkan'ın gözler yine fal taşı gibi açıldı yıldırım gibi aşağı inen Serkan , fırtına gibi bodrum katı terk edip kaçmıştı.

Yukarıya çıktım. Sert bir sesle en üstteki kapının kapandığını işittim. Anlaşılan ödevimi yapacak ama kanını da aldırmayacaktı.

Ahmet'i çağırmama gerek yoktu. Ondan ameliyatı sonrası kan alıp analiz yapmıştım. Batuhan'ı çağırdım , yine çok ağır ve sessizdi.

Kronik hastalığı veya ailesinde bulunan kalıtsal bir durum olup olmadığını "yok" dedi sadece. Vakti zamanında başından kötü bir olay geçtiği ve bundan dolayı etrafına böyle davrandığını sezinliyordum

Şu an için pekte sorup ortamın tadını bozasım da yoktu açıkçası. Tansiyonu biraz yüksekti 14/9 . kolesterolü de yüksekti kan şekeri normaldi . Bunun 2 temel sebebi birincisi evde her gün ocakbaşından yemek yenmesi ikincisi Batuhan'ın günde 2 paket sigara içmesiydi. Takmayacağını bile bile sigarayı azaltmasını söyledim başını salladı ve gitti

Necmi abiyi ayağıma çağırmak içimden gelmedi hem de bodrum katta canım sıkılmıştı tansiyon aleti ve enjektörleri alıp yanına çıktım . Terasta bir sandalyede oturuyor manzara seyrediyordu. Kalp krizi geçirip hastaneye yatırıldığında zaten devamlı ilaç kullanmak zorunda olan hem kolesterol hem tansiyon hem de şeker hastası olduğunu biliyordum. Şu anki durumuna bakmak için tahlil yapacaktım.

"Ben" diye lafa girdi Necmi abi. "Ben ki bu alemde sözümü geçiremediğim ; fakat bedenime bak ki bedenime söz geçiremiyorum, gün geçtikçe gücüm azalıyor , her yerim sancılanıyor yok mu doktorum sen de şöyle güzel bir hap atsakta kendimize gelsek."