Yeğenini çağırıyordu. Sessizce Serkan'a "Necmi abinin yeğeni de mi mafya" diye sordum. O da "Hayır ama bir gün çatışmada görürsen niye çağırdığımızı anlarsın." dedi.

Mühimmatlar yüklendi ve gitme vakti gelmişti. Hepsini teker teker selamlayıp uğurladım ve eve doğru geri döndüm. Kafamdan bir gün beni de çatışmaya zütürürler mi sorusunun olası cevapları geçiyordu...

gece tekrar devam ederim bu arada olumlu dönüşleriniz için çok teşekkürler

tekrar söylüyorum blogtan takip etmek isteyenlere face sayfamı verebilirim

tamam panpa elimden bu kadar geliyor

ve sıradaki bölüm: Necmi abinin yeğeni

Son 1 haftadaki yaşadıklarım beni yorgun düşürmüştü. Aslında onları uğurladıktan sonra çok heyecanlıydım . Normalde günde yarım paket sigara içen Salih 1 paketi geçmişti bile. Ağır adımlarla Ahmet'in odasına doğru çıktım ve yanına sessizce girdim. Mışıl mışıl uyumaktaydı. Monitör değerleri de normaldi . Aslında ona ameliyattan sonra bir kaç tahlil yapmıştım.

LDL kolesterol dediğimiz kötü huylu yağ değeri biraz yüksek çıkmıştı , diğer bütün adamların yüksek çıkacağından da eminim , her gün ocakbaşından yemek geldiğini düşünürseniz bu şaşırtıcı bir şey değildi. Evde bir çok hizmetli vardı ama onlar et yemek istiyordu

Kalkıp da bu adamlara kolesterolünüz yüksek eti az yiyeceksiniz desem sağlam bir kahkaha atacaklarını kestirebiliyordum. - hele ki Serkan'ın-

O geceye kadar bedenim o kadar yorgun düşmüş ki Necmi abiler çatışmada ne yapar ne eder heyecanına kapılmadan hemen uyumuşum. Gözümü Ahmet'in odasında açmıştım ve odada Ahmet yoktu yatağı ıpıslaktı. Serumu kolundan çıkardın bari serumu kapa ki boşa akmasın ...

bu mafya bunu giber demedi demeyin
rezervullah

Saatten hiç haberim yoktu ,umurumda da değildi açıkçası, zemin kata doğru aşağı indim. Necmi abi benim yaşlarımda biriyle tavla atıyordu , adamlarıysa masada fırın kebabını zütürüyordu.

Keyifleri yerindeydi anladığım kadarıyla intikam alınmıştı sanırım. Necmi abi yanına çağırdı. Masadan bir sandalye çekip oturdum.

-"Seni yeğenim Oğuzhan ile tanıştırayım Salih , anlaşacağınızdan çok eminim" dedi gülerek.

bu gece işim var yarın devam ederim

Tokalaştık , mimiklerinin samimi olduğunu sezinlemiştim. Bu sıcak insana intikam için neden ihtiyaçları olduklarını merak ediyordum. Aniden sormam yanlış olurdu , onların anlatmasını veya başka bir zamanı bekleyecektim.

Oğuzhan'la konuşmamızda onunda ünlü bir şirkette mühendislik yaptığını , iş arkadaşlarının amcasından ve yaptığı işlerden haberleri olmadığını söyledi. Necmi abinin gülerek anlaşacağınızdan eminim demesinden bir şeyler çıkarmaya başlıyordum artık

sanırım Oğuzhan'da tekdüze hayattan sıkılmış ve o da benim gibi bu maceralı işlere ilgi duyuyordu. Şu dünyada yalnız olmadığını hissetmek güzel bir duygu.

Necmi abiye dün geceki işin ne olduğunu sordum. Necmi abi keyifle tam anlatmaya başlayacaktı ki ana haber bültenindeki spiker , muhabirine bağlanmış ve onun heyecanlı sesine kafamı çevirdim.

Televizyonda kül olmuş bir ev ve yanında hala yanmakta olan ağaçlık bir alan görüyordum ve haberle birlikte odada ben hariç herkes kahkaha atıyordu. Şimdi anlamıştım intikamın sonucunu.

Necmi Abi keyifle:

-"Al işte sorunun cevabı." dedi. Serkan'ın bağırarak söylediği şey ise odadaki havayı daha keyiflendirmişti:

-"Hayvan gibi şey yapıyorsunuz."