şimdilik bu kadar öğlen devam ederim

ve 4. bölüm intikam

Ameliyatın üzerinden tam 5 saat geçmişti. Bu büyülü köşkte uyumayan bir ben vardım bir de dış kapıda bekleyenler vardı sanırım. Ahmet'i yukarıdaki bir odada sağlık değerlerini monitörize etmiş ben de yanındaki yatakta yatıyor ve Ahmet'in durumunu kontrol ediyordum

Son 1 haftada bu 2. uykusuz gecem oluyordu. Aslına bakarsınız uykusuzluğa alışmıştım. Eskiden ayda en az 4-5 nöbet tutardım...

Kritik 6 saat geçti ve narkozun etkisinin bitmesi gerekliydi. Artık Ahmet'in gözünü açmasını görüp güzel bir uyku çekmek istiyordum.

öyle de oldu. Gözünü hafif bir şekilde araladı ve bana baktı. Sanırım beni ilk bakışta tanıyamadı ve kim olduğumu düşünüyordu. Kim bilir ona düşman oldukları mafyanın eline geçtiğini de söyleyebilirdim. Hiç bir ses çıkarmadım.

O şaşkın bakışlar kendini rahat bakışlara bıraktı. Sanırım beni tanımıştı , birbirine yapışmış dudakları açıldı ve titrek bir ses tonuyla dedi ki:

-"Ne oldu , neredeyim ben?"
-"Göğsünün sağ tarafına mermi yemişsin , şu an köşkünüzün üst katında bir odadasın ve ameliyatın başarılı geçti. Kendini fazla yorma dinlen biraz daha"

gündüz devam ederim

devam ediyorum

O hafif aralanan göz tekrar yavaşça kapandı ve ben kendime keyifle başarılı yaptığım bir ameliyat sonrası güzel bir uyku ziyafeti verebilirdim...

Gözümü açtığımda oda karanlıktı. Saatime baktım, 7 olmuş . Ahmet uykusuna kaldığı yerden devam ediyordu.

Odadan çıktım elimi yüzümü yıkadım. Zemin kata indim. Necmi abi , Serkan ve Batuhan yemek yiyordu. Hepsinin suratında tebessüm vardı. Belli ki keyifleri yerindeydi.

Necmi abi , Serkan ve Batuhan yemek yiyordu. Hepsinin suratında tebessüm vardı. Belli ki keyifleri yerindeydi.
Necmi abi seslendi:

"Sen uyurken sana kıyamadık ondan çağırmadık sana uyanınca hazırlatacaktık."

Bana kıyamayan bir mafya babasına sahiptim. inanın o adamla tanıştığımdan beri çok yüksek bir öz güven duygusu bana yapışmıştı ve bu benim çok hoşuma gidiyordu. Masaya çağırdılar ve hizmetliye yeni servis açmasını söylediler.

Masada otururken Ahmet'in neden yaralandığını sormak istiyordum."Her şeye karışma" cevabını almaktan da korkuyordum. Batuhan yine çok sessiz ve ciddiydi. Serkan ise tam tersi çok konuşuyordu ve bir muziplik peşindeydi. Tüm cesaretimi topladım ve o soru soruyu sordum.

"Ahmet'e ne oldu Necmi abi?"

Herkesin suratı ekşidi. Bu ekşime basit bir vurulma sonucu yüze yansıyacak bir şey değildi. Bir üzülme beklersiniz bir sinirlenme dersiniz baskın duygu değildi. O mimiklerden anladığım kadarıyla bu olay beklenen bir olay değildi.

"Bir takas sırasında haince arkasından kurşun yedi."

Cevap beklediğim gibiydi. Olay ihtimal dışı ... Necmi abinin bana olayın nedenini söylemesi beni mutlu etmişti . derken Serkan lafa atladı:

-"intikamımızı bu gece mi alacağız Necmi abi ?"
-"Evet , 2-3 saat sonra çıkarız."

Araya girdim ve dedim ki:
-"Ben de gelebilir miyim?"

Hızlı yaz

Blogdada bitmemiş bitir ulan sardı

Necmi abi kesin bir dille "Olmaz." dedi ve devam etti. "Böyle yerlere gelebilmek için küçük bir eğitimden geçmen gerekiyor ve şu an senin yapman gereken Ahmet'in başında beklemek."
Söylediklerinde haklıydı. Yapmam gereken Ahmet'i takip etmekti gerçekten de. Kendi aralarında olayın ayrıntılarını konuşmaya devam ettiler. Batuhan Necmi abiye yeğenine ihtiyaçları olacağını Necmi abinin onuda çağırması gerektiği söyledi. ve Necmi abi kafa salladı.

Yemek bitti. Necmi abi "hazırlanalım" dedi. Bana da "sende bize yardım et." dedi. içimden neye yardım edeceğimi geçirdim. Pikniğe gitmiyorlardı çatışıp geleceklerdi neticede. Hep beraber evden çıktık , bahçede ilerliyorduk atölye gibi bir yapı daha vardı ilerlediğimiz yerde , girdik ve gördüğüm manzara karşısında ağzım açık kaldı.

Ne ara elime verdiğini anlayamadığım bu el bombalara tansiyonumu bayağı bir yükseltti. Serkan yaptığı bu işte de bir muziplik vardı. arabanın torpidosuna koymamı söyledi. Biz arabaya mühimmatları koyarken Necmi abi telefonla konuşuyordu.

Sanki kara kuvvetlerinin mühimmat deposundaydım ; ama burası daha farklı olarak televizyonda bilgisayarda bile görmediğim silahlar vardı şimdi yardım etme nedenimi anlamıştım. Serkan direk 4 el bombasını elime tutuşturdu.

Ne ara elime verdiğini anlayamadığım bu el bombalara tansiyonumu bayağı bir yükseltti. Serkan yaptığı bu işte de bir muziplik vardı. arabanın torpidosuna koymamı söyledi. Biz arabaya mühimmatları koyarken Necmi abi telefonla konuşuyordu.