/i/Dertleşme

Derdini anlatmayan derman bulamaz..
  1. 1.
    +4
    Beyler sa selam merhaba artık hangisi samimi geliyorsa o selamı alın üstünüze
    ilk entry'm olacak belki saçmalarım isteyen kusura baksın amk ama siz bakmamaya gayret edin lütfen
    Hikayemizi baştan anlatmayayım ama ayrıldık işte belki on defa ayrılma süreci sonunda.
    Uzun süre yaşamadım bildiğiniz, memleketime gittim belki 1 aya yakın eve kapadım kendimi.. Pencereleri gazeteyle bantlayıp kapadım falan sadece televizyon ışığı işte bide sağda solda bir kaç elektrikli ışıklar, telefonumu kapadım(haber vermek için 2 defa uyuyup uyandıktan sonra açıyordum),içeri bir nebze ışık girmiyor böyle bir iki uyuyup uyanma sonrası tamamen zaman kavramı kayboluyor bambaşka boyutta hissediyorsun dünyadan birazdan fazla sıyrılıyorsun diyebilirim.. Delirmiş gibiydim amk, şuan tamimiyle hatırlamıyorum kegib kegib düşüncelerimi anımsıyorum yalnız. Defalarca ayrılma aşamasından dönünce zaten bunalımlı ruh haline geçtim. Boş-vermeye unutmaya gidiyorum demiştim aslında ama öyle olmadı tabi unutacağım derken olmadı işte.. içkiye vurdum fazlasıyla bol bol Neşet Babadan dinledim.. Neşet Babanın sesinde saklıydı bir çok şey, bir o kadarda masumane, mütevazi ve samimiyetle apaçıktı.. Titretiyordu içimi fakat bir yandan da hayata bağlıyordu beni.. Ruhu şad olsun.. sonra aile, dostlar fazla ısrarcı olunca geri döndüm bende.. 1 sene oldu işte belki az daha fazla başlarda konuşamıyordum bile kafamda beynimde dönenleri saymayayım zaten uzun yazdım baya okuyanda sövmesin yeter diye, şimdi o halime göre çok iyi sayılırım gülüyorum kahkaha attığım bile oluyor.. Geçen Ankara'dayım işte Kızılay da geziniyorum bi baktım o..Zaten unutabilmiş değilim, beyler kaldıramıyorum ulan.. Normalde farklı bir Anadolu şehrindeyim haliyle o da benle aynı şehirde.. Ulan her yerde karşıma çıkıyor, sinirden stresten kalktım yaşadığım şehre döndüm ilk gün bir çocukla gördüm gülümsüyordu bana gülümsediği gibi.. beni fark etmedi, bende sinir haliyle hemen uzaklaştım terslik yapmayayım diye.. Durağından, takılacağı yerlerden, dershanesinden, semtinden geçmiyorum yolumda değil.. Sormuyorum merak etmiyorum, birileri anlaşmış gibi üzerinden zaman geçtiği halde bilerek bilmeyerek devamlı ondan haber ediyor.. Artık sayıları azaldı dedim haber gelmiyor dedim, anlattığım gibi koskoca Ankara da yine karşılaştım amk, döndüm birde burda.. Bilmiyorum amk, ben hiçbir şeyi anlamıyorum.. Ulan bahtımı s'yim amk. Istırabını s'yim... Bu uzun metin de yalnız ufak bir kısmını anlattım. Okuyan arkadaşlara Eyvallah.. Var mıdır mantığı ne dersiniz?... Bu arada tekrar bahtımı s'yim..
    ···
  1. 2.
    0
    Amk oybirincisi
    edit: Kırşehirlileri severim şuku
    ···
  2. 3.
    0
    vampir ama suku
    ···
  3. 4.
    +1
    Panpa seviyorsan onu normal bi sebepten ayrılmışsaniz git konuş ama unutmak istiyorsan onu görmeye alışman lazım onun dershanesinin önünden geç amk nolacak görsen yüzünü çevir geç unutmakta kararlıysan bunları yapmalısın ki daha sonradan bi yerde karşına çıktığında ve daima görmek zorunda kalırsan zorlanma o yüzden ondan kaçma üstüne git hatta öyle biraz zor olacak ama tam unutacaksin emin ol
    ···
    1. 1.
      0
      Riskli değil mi be birader? mantığıma yatmadı değil aslında önerin ama.. Elimden geldikçe diyeyim kardeşim çok zor ama öyle diyeyim ben.. Bu arada teşekkür ederim güzel insan!
      ···
    2. 2.
      0
      Bence yap dedigimi panpa çünkü hayat bu birden bi yerde karşına çıkarsa mahvolursun alışman lazım
      ···