maaş gününü sabırsızlıkla bekleyenler

yıllarca bekledik biz maaş günlerini, ayın 15'lerini 1'lerini.
memur çocuğuyduk, öğretmen çocuğuyduk, hemşire çocuğuyduk yoksul olmaya itilmiştik yıllarca, yoksullaştırılmıştık.
fakirdik yani.
yoksulluk sınırı 2 bin lirayken devletimiz onun altında paralarla yaşamamızı istediği için fakirdik.
açlık sınırı 1 bin lirayken devletimiz onun altında para verip bizden mucize beklediği için fakirdik.
patronlar kasalarını doldururken bize 2 kuruş fazla para vermek yerine daha çok daha çok dedikleri için fakirdik.
milletvekilleri, bakanlar, bürokratlar kendi zenginlerini yaratmaktan bizlere para veremedikleri(!) için fakirdik.
yıllarca düzelir umuduyla başkaldıramadığımız, söyleyemediğimiz için fakirdik.

neden bekledik peki o maaş günlerini? belki de sadece o gün et yiyebildiğimiz için bekledik.
kaç haftadır ödenmemiş eletrik faturası o gün ödeneceği için ve kaç gündür ilk defa televizyon izleyebileceğimiz için bekledik.
yırtık olan ayakkabının yerine o gün yenisi alınacağı için bekledik.ev sahibi evden atmasın diye bekledik. sadece o gün fakir olmadığımız için bekledik belki de.
sadece o gün mutlu olduğumuz mutlu olabildiğimiz için bekledik...

fakir değildik belki de fakir olmaya itilmiştik. sistem kendi zenginlerini yarattığı gibi kendi fakirlerini de yaratmalıydı ...