m fettullah gülen hocaefendi arşivim beyler

yaklaşık 3 yıldan beri okuduğum m.fettullah gülen hocaefendinin kitaplarından seçtiğim en nacizane en güzel sözleri sizlerle paylaşıyorum beyler bu sözlerde gerek onun ilim anlayışındaki kusursuzluk gerek ilerigörüşlülüğündeki isabeti gerekse o mükemmel zekasını bulmak mümkün işte o sözlerin bazıları okurken dersler çıkarmanızı umut ediyorum :


cumhura muhalefet hatadır. ancak cumhur, cumhur olduğu zaman bu hüküm doğru ise de; aksine, muvâfakat hatadır. mühendislerin bir hasta hakkındaki görüşlerine muhalefet eden hata etmiş sayılmayacağı gibi, inşaat hesaplarında doktorların görüşlerini almamak da hata sayılmaz.

âcizlik sadece kuvvetsizlik ve iktidarsızlık demek değildir. nice kuvvetli ve istidatlı kimseler vardır ki, değerlendirilip istifade edilmediğinden âciz telakkî olunmaktadırlar.
• **
işığı kendinden olanların ziyaları, zulmetlerle söndürülemediği gibi, bir başka ziya ile de mağlub edilemez. böyle bir ışık kaynağı, ömr-i tabiîsi içinde her şeye rağmen par par yanar ve aydınlatır.
• **
sadece görüp öyle yapan, bilip yapan kadar muvaffak olamadığı gibi, bilip yapan da vicdanında duyup yapan kadar muvaffak olamaz.
• **
yalnız parasızlık değil, ilimsizlik, düşüncesizlik, hünersizlik de birer fakirliktir. bu itibarla, ilimsiz, fikirsiz, hünersiz zenginler de bir çeşit fakir sayılırlar.
gözlükler gözün, göz aklın, akıl basîretin, basîret vicdanın, vicdan da ruhun müşâhede menfezi ve görme vasıtasıdır.
• **
insanlık bir ağaçtır; milletler de onun dalları.. şiddetli rüzgarlara benzeyen hâdiseler, şiddetleri ölçüsünde onları birbirine vurdurur ve çarpıştırır. tabiî zararı da ağaç çeker. “herkes ne ederse kendisine eder”in ma’nâsı da bence budur.
• **
geceler, insanın inkîşaf edip gelişmesine ve insanlığın mutluluk ve saadetinin hazırlanmasına açılmış meydanlar gibidir. yüksek fikir ve yüksek eserler hep o karanlık döl yatağında gelişmiş ve insanlığın istifadesine arz edilmiştir.
mide hazm olunmayan ve işe yaramayan gıdaları dışarı atar, sonra da onların yüzüne tükürür. faydasız insanları da zaman ve tarih...
• **
pas demirin, kurşun elmasın, sefahet de ruhun düşmanıdır. bugün olmasa da yarın mutlaka, onu çürütür ve mahveder.
• **
her sel, vücuduna ehemmiyet verilmeyen minik damlacıklardan meydana gelir ve mukavemet edilemeyecek bir seviyeye ulaşır. toplumların bünyeleri de her zaman bu türlü sellere açıktır, hatta bazen “sed” olmak isteyenleri de sürükler-zütürür.
• **
görgüsüzlere ilim ve hakikat anlatmak delilerle uğraşmak kadar zor olsa da, irşad erleri bu vazifeyi seve seve yapmalıdırlar.
• **
çıplak hakikatları herkes aynı seviyede anlayamadığından tecrit yolu terkedilerek, teşhis ve temsil yolu seçilmiştir.
• **
şikayet hep zamandan ve mekândan olur. oysa ki, asıl mücrim cehalettir. zaman ve felek masum, insan çok nankör ve çok câhildir.
• **
vatan, orman değil, bir bahçedir. onun tanziminde meyveli fidanların ve çiçeklerin çoğaltılmasına ihtiyaç vardır.

bahçeyi ayrık otlarının işgâline terkedip, sonra da “felek felek!” deyip şikayette bulunana bilmem ki ne demeli...
• **
nice güneşli, çimenli, çiçekli, pırıl pırıl yollar vardır ki, gider öldüren çöllere ulaşır. ve nice dikenli sarp patikalar da vardır ki, gider sıratın cennet yakasıyla kavşaklaşır.
• **
en büyük hikmetlerden biri “insan dilinin altında saklıdır” sözü olsa gerek... bence bundan daha büyüğü de “dost istersen allah yeter, arkadaş istersen kur’ân”.. sözüdür.
• **
i̇nsanlar, idrâki ve idrâk olunanı bilirler ama, idrâk edeni bilemezler. bilen ruhtur, akıl vâsıta; gören ruhtur, göz vâsıta...
hareket, aklî veya tabîî sâikler neticesinde meydana geliyorsa hayvânî; irâdî ve vicdânî ise, o da rûhî ve insânîdir.
• **
yokluk, korkunç bir hiçtir. hiçlik, öyle sonsuz ve başdöndürücü bir sahadır ki, onda varlığı gösterir bir zerre bile bulmak mümkün değildir.
• **
şimdi, dindara mutaassıp, diyorlar. taassup, bâtılda asabiyet gösterip, körü körüne ısrar etmektir. hakta ısrar bir fazilettir ve mü’minin bu davranışı da kat’iyyen taassub değildir.
• **
bazan bir zerrede güneş, bir damlada tûfan, bir cümlede de kitaplar nûmâyan olur. bu kadar buudlaşma ve ledünnîleşmede söz kadar göz de önemlidir.
• **
kalem, düşünce nurlarının altın oluğudur. o nurlar âdetâ, dimağdan kola, koldan da parmaklara iner ve kalemden dökülürler.
• **
körlerin adetleri artsa da, yine renkleri bilmeleri mümkün değildir. i̇ki sağlam göz, bunların bütününün icmâını yıkar.
• **
her ağaç odundur. ağaç, ağaçdan meyvesiyle, insan da, insandan takvâsıyla temâyüz eder ve ayrılır.
• **
her akıl, tıpkı aynı çelikten yapılmış ayrı ayrı bıçaklar gibidir. farklılık, bilenişlerinden doğmaktadır.
muhteşem ve muazzam milletlerin tekke, zâviye hatta türbeleri bile, ma’mûr ve süslüdür. ma’bedlerin çehresinde, mezar taşlarının alınlarında her milletin zevk ve san’at anlayışını okumak mümkündür.
• **
madde, idrâkten, şuurdan, hisden, irâdeden mahrum ve sadece eşyanın teşkilinde kullanılan bir kısım kanun ve zerreciklerden ibarettir. onu varlığa esas saymak ne utandırıcı bir gaflettir.
• **
gerçek felsefe, ancak ve ancak allah’ın insanı hikmete uyarması ile meydana gelen bir ruh ve düşünce arasındaki köprü ile mümkün olur.