mükemmel kaçış hikayemi sizlerle paylaşyorum

arkadaşı uyandırdım hadi amk kalk ders başlıycak dedim neyse kalktı duş kahvaltı filan derken saat 12 oldu dersimiz 2 deydi okul da en fazla 30 dakikalık mesafedeydi dedik okulda takılalım biraz çıktık okula giderken ben yine tedirgndm etrafıma filan baktmı ama kimse yoktu rahatladım okula gidene kadar hiç kimse yoktu derse girdik çıktık arkdaş alttan aldığı derse giti ben tektim aklımda hep o admalar vardı sürekli etrafı filan bakıyodum ama her şey normaldi kafeyi doğru yola koyuldum gülle buluşmak için neyse kafeye gittim gittiğimde her zaman oturduğumuz masada bir adam bu adamı tanıyodum bu o adam bizi takip eden admlardan diğeri gülle hararetli hararetli bir şeyler konuşuyolardı biraz izledim ama sonra cesaretimi toplayıp yanlarına gittim gül beni görünce aa hoşgeldin hayatım bak seni mustafayla tanıştırayım mustafa hukuk fakültesinde okuyomuş yeni tanıştık mustafa bana kegibn bir bakış atarak memnun oldum kardeşim dedi ben donmuş kalmıştım ne yapmaya çalışıyodu bunlar amk? neyse bir an için kendimöe geldim ve ben de dedim. sonra mustafa kalkıp neyse ben sizi yalnız bırakayım tekrar tanıştığımıza memnun oldu deyip gitti güle nerden tanıştınız bu adamla filand eyince ya fotokoopicide tanıştık biraz siyaset vs. konuştuk gül siyaset sever mitdi takılır mıydı o işlere bilmiyorum çünkü ben sevmediğim için tabi bilmediğimden de dolayı pek knouşmazdık sen siyaset sever miydin dedim? yoo hayır ama ülke gündemnden knouştuk biraz kıskandın mı bakalım dedi şımarık ve çocuksu bir tavırla yanaklarımı sıkarak yk canım ne kıskancam dedim

o hafta içinde olağan dışı hiçbir şey gerçekleşmedi ne bir takip eden ne bir yabancı adam kimse yoktu arkdaşlar da yaşadğım olaydan sonra beni pek yalnız bırakmıyolardı ertesi haftada aynı şekilde geçti ve ondan sonraki haftada kısaca o 1 ay içnide her şey normaldi ara dönemg elmişti sınvlar filan bomba tabi iyi yani ben şehir dışında okuyorum he bu arada size ailemden hiç bahsetmedim biz istanbulda oturuyoruz aslen karadenizliyiz ama ailem istanbulda ben ara dönem için 2 haftalığına istanbula gittim 2 haftada okuduğum şehre dönüp gülle bizim öğrenci evnde kalıcaktık kimse yokken hazır ama o 2 haftada istanbulda yaşadıklarım zor bir gelceğin habercisi gibiydi

kimse yok mu amk?

böyle 1 kişi dinleyince hiç anlatasım gelmiyo giberim rezervleyin az

neyse devam ediyorum ama böyle giderse işi yarına bırakırım...

istanbula 1 kişilk otobüs bileti aldım pazartesi yola çıktım yok 7-8 saatlik bir yok otobüse bindim cam kenarındayım yanıma oturanı gördüğümde akım başımdan gitti o başkan diye tanıştırdıkları adam şok oldum meraba kardeşim dedi bana ülkücü gülümsemesyle me meraba dedim boşuna otobüslerde yorulma seni arabayla bırakalım dedi sesini çıkarma gel benimle dedi ve otobüsten indik

@56 dinleyen yok ki amk hevesimi kaçırdı zütler

otobüsten indik ve bir kartala bindik arabada ben ve başkanın haricinde 3 adam daha ben arkaya bindim adamların arasında ee murat naber görüşmeyeli dedi başkan ben ne istiyosunuz benden dedim ben kimseye bişey yapmadım ilgilendiğiniz ideolojilerden de zerre anlamam başkan ne istediğimizi unuttun heralde dedi biz sana ne dedik arkdaşalarını örgütleyip aramıza katıcaksın demedik mi dedi? ben bakın ben bu şeylerden anlamam tarih bile bilmem doğru düzün bunu daha anlayacak birisinden isteyin başkan sert bir şekilde hayır ulan biz senden istiyoruz yapacaksın tamam tamam dedim krokarak ve tıfıl bir ses tonuyla korkuyodum ama o gün orda olanlar ben ben bböyle şeyler yapamam dedim başka lan zaten senden öyle şeyler yapmanı isteyen yok sen sadece arkdaşlarını ve diğer fakülteyi aramıza kat yeter tamam dedim yine yanımdaki admalar balyoz gibiydiler sıkışmıştım ortada neyse 7 saat bunları çekecektik başkan yolda ee anlat bakalım dedi bana ne anlatayım dedim ne bielyim şu kızdan bshet mesela dedi bunu der demez benim tepem attı korkuyu filan unutup onun ismini ağzınıza almayın dedim sağımdaki adam şşşş yavaş ol bakalım deyip kafama vurdu başkan bırak bırak dedi aferim bu sahiplenen tavrını sevdim seviglisini sahiplenen vatanını sahiplernir vatanını sahiplenen davasına ihanet etmez ne bu dava amk dedim içimden bir sessizlik oldu 4 saat kimse bişey demeden yolculuğa devam ettik 4 saat sonunda bir yerde durup mola verdik ben tuvalete gittim geldim çay söylemişler ben şurdan bir gazete alayım dedim başkan bana tamam paran var mı dedi ? var saol dedim gittim ve nerdeyse akşamv akti olduğu için sadece cmhryt gazetesi kalmıştı aldım onu biraz renksiz bir gazeteydi ama banane amk maksat zamanım geçsin gazeteyi aldım masaya oturdum tam o sırada başkan elimdeki gazeteyi alıp yırttı ve sinirli bir tavırla bu ne lan ne bu gerizekalı dedi neden kızmıştı anlamaıştım böyle komünütüst gazeteler neden okuyosun lan dedi ne abi bu analmadım dedi korkarak okumuycaksı böyle gazeteler dedi tamam dedimt amam bağarma etraftakiler bize bakıyodu neyse sakinlşti meğer o gazete dava düşmanlarının gazetesymiş de bilmem ne banane amk haber işte hepsinde aynı diye içimden geçirdim

yolculuk çok zor geçti istanbula geldğimizde evime kadar zütrmek istediler ama ben evimden 1 sat mesafede olan başka bir yere zütrdm onları evimi ve ailemi öğrenmelerini istemiyordum neyse indim inerken başkan telefonumu aldı arıycam seni akıllı ol dedi neyse öyle ya da böyle evime ulaşmıştım eve gittiğimde herkesi çok özlemiştim babam annecim ve askerden yeni gelen abim hele abim abimi çok seviyodum ve onun için her şeyi yapaiblirdim çok nazik kültürlü ve ne yaptığını bilen biriydi hukuk fakültesini bitirmişti neyse o gece hasret giderdik bol bol ve tv de hep haberler açıktı sürekli abim sürekli ahberleri izliyodu babamla birlkte ben sürekli annem muhabbt ediyodum bilmezdim çünkü siyaset filan sevmezdim de izlemezdim de abimle babam sürekli aralarında konuşurlardı memelketi tartışırlardı ben kulak ucuyla onları dinledim beni hiç bulaştırmamışlardı bu işe çünkü onlar da biliyodu tehlikeli işti ben evin hep küçük haylaz çocuğuydum ve hep öyle kalackatım onlar için

gece 1-2 gibi su içmeye kalktığımda odada karanlıkta tv ışığında babamla abimin yine memlektin gelceğini ve durumunu tartıştıklarını duydum ve duyduğum şey beni mahfetti söyledikelri bu sağcılar ülkeyi mafetti onlar bu ülkeden gitmedikçe ve tükenmedikçe emperyalist güçler her zaman tepemizde olacaktır dedi babam abim de onu onaylar bir tavırla çok haklısın baba dedi babam abime hakan akıllı ol sakın belaya bulaşma sana bişey olmasına izin verme dedi sonra abim emrak etme baba sen dedi hapiste çok uğraştılar ama bitiremediler beni dedi sanki tepeme yıldırım düşmüştü sanki deprem olmuştu da büyük bir enkazın altında ezilmiştim ne hapisi ulan? ne hapisi? dedim kendi kendime hemen odaya gittim ve yatağın altına girdim başım dönüyodu hemen uyumak istedim neler oluyodu? neydi bu dava ? kafamın çiinde sanki atlar gibşiyodu

neyse beyler hikayeme yarın devam edicem gibleyen daha fazla olur hem uykum geldi yarın görüşmek dileğiyle...

up up up up