Evet beyler olay taze pazarn günü başıma geldi neyse başlıyorum sınavdan çıktık metroya binip eve gidicektim. Bekliyoruz işte yanımdada baya yaşlı bi teyze var neyse metro geldi daha yanaşırken ben nereye oturacağımı falan hesap ettim kapı açıldı ben metronun gittiği yönün tersi doğrultudaki koltuğa oturdum bi baktım teyze ayakta yer arıyor geç teyze sen buraya otur dedim kendi yerimi verdim kalktım hemen arkasındaki koltuk boştu ama koltuklar sırt sırta işte tüm olay burda başlıyo ben kalkıp tam yönümü metroyla aynı doğrultuya döndüm o da ne makinist gazladı ulan sanki 1 saniye sonra olacakları hissedip yüzümü bi tebessüm aldı aniden geriye doğru savruldum ama düşmemek için adeta nehrin karşısına geçmeye çalışan bir yavru zebra gibi bacaklarımı seri ve güçlü bir şekilde ileri atmaya çalıştım ama malesef düştüm. Dıbını gibwyim düştüğüm yetmezmiş gibi sürüklenmeye başladım metro da hızlandıkça hızlanıyordu sanırsın zemine yağ sürmüşler beyler kayarken demirlere falan tutunmaya çalıştım ama nafile vagonun yarısona gelmiş hala durmuyordum insanlar boğadan kaçan matador gibi kenarlara kaçıyorlardı arkamı göremiyordum sadece geçtiğim yerleri görüyordum en son kafamı vagonun sonuna vurdum herkes bana bakıyordu o sırada istasyona gelmiştik direk kendimi toparlayıp kalkarak metrodan koşarak kaçtım bu da böyle bir anımdır.