Sonra kararlaştırdık hadi yemek yiyelim. zütürdü beni en üst kata işte yemek kısmına avm'nin. Ne yesek diye düşünürken ben dedim hamburger yesek sorun olur mu diye. Yok dedi ben de aç değilim fazla zaten sandviç alırım bir tek. Tamam dedim gittik almaya tabi elini cebine falan attı ama sanki biliyor gibiydi ödetmeyeceğimi. Aslında bu konuda pek şey değilimdir hani takılmam kim ödemiş, ama param varsa ben öderim. Ve baya para atmıştım kenara onun için. Hediyeleri falan da sonra vermeye başlayacaktım sırt çantamdaydı hepsi.

Takıldık, oturduk. Sohbet ettik. Baktık birbirimize. Birbirimize hiçbir şey söylemeden çok şey anlattık resmen. Eve git bir şey söylücem sana dedi. Merak ettim falan ama söylemedi. Neyse özet geçiyorum tamam. Takıldık bitti gitti otobüse binerken öptüm kocamadan yanağından evlere dağıldık. Eve gittim ilk sorum ne söylücen oldu. Dedi ki yarın kültürpark'a gidicez tamam mı dedi. Tamam dedim de bunu yanında da söyleyebilirdin dedim. Ya aslında bi derdim vardı söyleyebilirim sandım da söyleyemiyomuşum nasıl anlatıcağımı bilmiyorum yanlış anlarsın dedi.

iyice meraklandım ama anladım gibi gibi. Dedim kültürpark sakin bir yer mi? Evet dedi. Anladım dedim. Ne anladın dedi. Bak yanlış anladıysam bu okuduklarını hafızandan silicen öyle gelicen yanıma dedim. Tamam anlat bakıyım dedi güldü.

2 tane lavuk vardı konuştuğu. ilk önce şunu sordum : Hani sınıf grubuyla konuşuyordun da görmemiştin? Cevap verdi oraya bakıyorum zaten. E dedim beni fark etmiyorsun da bu herifleri nasıl fark ettin? Sıçmıştı biliyordu tam anlamıyla ama hala kavga etmiş velet gibi üste çıkmaya çalışıyordu. Dedim kim bunlar? işte biri dertleştiğim biri seni falan anlatıyorum genelde dedi. Diğeri de öylesine konuştuğum bi çocuk. Gayet normal normal söylüyordu bir de bunları.

bacanaam C2 den kız mi tavlanır la ?

Okula gittik konuşamıyoruz. Ben biraz yelteniyorum ama konuşamıyoruz çok çekiniyor. Sınıftayız bir de şimdi ooo muhabbetleri dönecek diye sevmiyorum. Gün ayarladık en sonunda patladık birbirimize yeter artık yüz yüze konuşalım diye eve gelince konuşuyoruz yan yana bi cacık yok diye. Bizim 5 dersimizin boş olduğu bir gün vardı son dersin hocasından da izin alınmıştı o gün boştu yani. O gün buluşalım dedik. Sabah yemek yeriz, sonra takılırız. Artık o kadar rahattım ki. Ben olmuştum yani. Gittim yolda elini tuttum. Olması gereken ne varsa oldu. Yemek yedik, sınıfa geçtik. Bomboştu zaten. Muhabbet ediyorduk güzel güzel. Öpmek için erken mi acaba falan diye bile düşünmemiştim. Hiç gelmemişti aklımdan. O öptü beni. Ve hani çok güzel bir şekilde. Ne uzun ne kısa, sade. Kızla pek ortak noktamız yok beyler. Yaptığım esprileri falan anlamaz pek. Mizahımız uyuşmaz. Film zevkimiz uyuşmaz. Müzik zevkimiz deseniz ortak noktamız çok az. Ama severiz. Bana sebepsizce güven veren bir kız. Neyse onu anlatır, gizlisi yoktur. Tanıdıkça derinleştiğini gördüğüm bir kız. Hani onla bunla dalga geçeriz ya geleceğin annesine bak hele diye. O cümlenin gerçek anlamı beyler bu kız. Geleceğin annesi. Sevdiği için her şeyi yapabilecek, mantıklı düşünen, derin düşünen. Karşısındakine haksızlık etmeyen bir kız. Ayrılsak bile en azından hayatımdaki en düzgün kız olarak kalabilecek biri. Çok olgun, ama yanımda bir o kadar da çocuksu. Saf sevgi içeriyor beyler. Üzmek istemek lugatında yok. Son laflarla anlatıyorum artık bitiriyorum.

Uyudum ben akşam kalktım çevrimiçi. Yazmadım. 2 saat sonra baktım yine çevrimiçi. Mesaj attım ne yapıyorsun diye hep çevrimiçisin. Çevrimdışı oldu mesajımı okumadan kapattı. Melisa hayırdır yazdım. Yine çevrimiçi oldu fakat yine okumadı mesajımı. 5 dakika sonra okudu sonunda. Yazdığı şey şuydu : Ya sınıf grubuna bakıyordum soru çözüyorum o kadar dalmışım ki farkına bile varmadım özür dilerim. Ben de bunu yedim mi? Hayır. Melisa dedim bu mesajı okuduğun andan itibaren ilk 15 saniye içerisinde ekran ss i atmazsan ne yapıcağımı çok iyi biliyorsun. Geldi beyler 13. saniyede falan ss geldi bulanıktı tam yüklenmemişti ama attı direk.

iyi dedi bekle biraz zütüreyim seni dedi. içeriye geçtim ben Melisa'nın yanına. Babası giyiniyordu içeride. Annesi de içerideydi kesin dedikodu yapıyorlardı. Melisa dedi noldu falan. Dedim işte muhabbet ettik, yumuşadı baban baya fazla üstüne gelmez senin dedim. Kal burda dedi de olmaz dedim dedim. Ya niye öyle dedin ki falan diyordu babası geldi. Otogara gidiyorduk Melisa dedi ben de gelicem. Babası bi ters ters baktı ama iyi dedi. Oturduk biz arabada arka koltuğa. Yol üzerinde direk imalatına gitti beyler kestane şekeri almaya. Adam baya anlayışlıydı. Emekli öğretmendi zaten, saygı adap nedir bilen biriydi. Biz arabada babası yokken hem durum analizi yaptık işte fazla kızmaz sana falan dedim ben. Bu beni öpüp durdu. Keşke kalsaydın dedi bir günümüz daha olurdu falan. Babası geldi bunun gittik otogara tek kelime etmeden. ilk önce tuvalete gittim ben aşırı sıkışmıştım. O sırada baktım babası bileti almış. Mahçup olduk bir daha da bi şey diyemedim şimdi para muhabbetine girmek istemedim.

Sağ ön tarafta 2 tane inek oturuyordu. Biri tam inek gibi değildi ama işte takıldığı başka arkadaşı yoktu mecbur inekliyordu gibiydi. Sınıftaki rolüm, herkese her durumda laf sokarım orta açıldıysa golü atarım gibiydi eğlenirdik. Hoca bir şey anlatıyordu tam bu iki ineğe uyacak şekilde. Vurdum topa gol oldu, baktılar tip tip bir tanesi gülüyordu ama içinden bin diyordu sanki.

Tenefüste biz koridorda durup konuşurken yanımıza geldiler, iyi laf soktun he sağ ol dediler. Ya valla çok özür dilerim kötü bi şekilde demedim dedim. Takıldım anlamışsınızdır zaten dedim. Bir daha olmasın diye espri yaptı az inek olan. Gençler bu beni öyle bir stalklamış ki dillere destan. O sıralar facebook'umda spoderman fotosu vardı. Sınıfta her yaptığım espriye çok gülüyordu arkasına dönüp bakıyordu. Anlamıyordum öyle özel bir şey yoktu gibi sanki. Dedim ya duygular körelmiş zaten beklenti 0 mutluyum böyle.

Hayatımda aldığım tek anlamlı iltifat da onun dediğiydi, ben belli etmemiştim onun sesinin o kadar hoşuma gittiğini fakat o direk söylemişti. Sesin telefondan mı geliyor yoksa gerçekte de bu kadar şey mi demişti. Düşündüm bi an kendime şey mi derken? Ne şey mi amk şey mi ne? Ama söyleyiş tarzından belliydi güzel bir şey olduğu. Sonra sordum şey mi derken? Cevapladı ya şey işte güzel diye. Cevap veremedim konuyu çevirdim konuştuk 1 saat kadar.

Aradan bir kaç gün geçti yine aynı şekilde güzel. Her şey tıkırında gidiyor ve sesinden, konuşmasından anlıyorum benim için heyecanlandığını. Özel biri olduğunu hissediyorum ve hislerime hakkaten çok güvenirim bu tarz konularda. Diğer insanları hissetme konusunda. Birinde bir çakallık varsa anlarım, soğuksa ve numara yapıyorsa anlarım. Öyle değildi. Onun benden önce 1 sevgilisi olmuştu anlatmıştı bana üstün körü. Ben bahsetmemiştim bile Laçin'den. Hiçbir şey hissetmedim sayılırdı çünkü boşuna bulandırmanın bir anlamı yoktu.

Kafeye girerken öptü yanaklarımdan çok sıkı sarılıp. Özür dilerim dedi. Kızmadım demiştim dedim. Ama içimde bir sıkıntı var böyle aslında kırgınlık mı desem ne desem bilemiyorum. Sadece o anki tavrı duygusala bağlatmıştı beni o bakışı. Ve biliyordum o an yapmacık olduğunu. Doğmuştu beyler içime anlamıştım bilmiyorum bu konularda harbi sezgilerime güvenirim. O bakışın yapmacıklığını anlamıştım ve gerçek olmasını istiyordum yediremiyordum sahte olmasını. Gittim Türker'in yanına azar işittim kaç saattir bekletiyosun pekekent diye. Dilara da ordaydı ondan da işittim ne diye öyle mesajlar atıyosun telefonuna da bakmıyosun falan diye taa ne zamanın olayı.

Melisa'dan gelmişti.Ben daha önce böyle bir hisse bürünmemiştim abi. Biri bana mesaj attı diye bu kadar sevinmemiştim. He karşılaştırması yapılabilirse doğum günümde 200 lira para aldıydım teyzemin kızından ona çok sevinmiştim de farklı bulvarlarda kapışırlar sanırım. Anında uyandım ağzım yüzüm yarrağa döndü sırıtmaktan, yeşili görmüş kevaşe gibi gülüyorum. Yazdım geri mesaj.

Okula gidecektik ikimiz de, fakat bunun okuduğu okulda telefon yasak, girişte bırakıyorlar. Bunu öğrendim. Hoaydaaaa yaptım içimden. Hazırlandım, gidene kadar az bir sohbet ettik. Okulda zaman geçmek bilmedi anasını gibeyim ama nasıl da mutluyum. Anlattım bizim tayfaya ağız kulaklarda. Yine adem biraz oralı oldu diğerleri tam asosyal bin bu konularda ben özgüvensizim onlar benden de beter. Ben yine arkadaşça bir iş falan olunca halledebiliyordum kızlarla falan. Ne bileyim sınıf başkanıydım zaten bizim okul baya problemliydi idare tarafından onlarla çok uğraşırdım bu konuda iyiydim fakat kızlara karşı yakınlaşmada aşırı özgüven bozukluğum vardı.

Ondan sonra takıldık o gün, monopoly falan oynadık hep beraber. Bunlar giderken bu sordu haftaya geliyim mi yanına, pazartesi günü izmir'e gidicem buradan giderim dedi. Olur dedim gel.

Ertesi haftaya kadar konuştuk. Cumartesi günü oldu. Yarın geliyor musun dedim geliyorum dedi saat 2 gibi ararım ben seni dedi. Tamam dedim. Ertesi gün kalktım 12'de. Mesaj attım buna cevap yok. 2'yi bekliyim dedim aramadı bir daha mesaj attım yine görmüyor. Saat 5 oldu bundan mesaj geldi. Ya Mete k.bakma arkadaşlarımdayım söylemeyi unuttum uyuklamışım. Hangi arkadaş falan demedim zaten çıkmıyoruz yani hani nereye hesap soruyosun dıbına koyim. Sadece unutmasını yüzüne vurdum. Ya üff falan yaptı kapadı. Hem suçlu hem güçlü.

O gün de gece 3 e kadar konuştuk. Her geçen saatte daha çok bağlanıyordum. Daha çok tanıma isteği duyuyordum. Cümlelerimizi tamamlıyorduk beyler. Aynı şeyler üzerine leb demeden leblebiyi anlıyorduk birbirimizden. Resmen bulmuştum sevebileceğim bir kızı, uzaktaydı belki de ama olsundu. Aşırı derecede, üstü kapalı şekilde yavşıyordu gülüyorduk falan anlamamış gibi yapıyordum çaktırmıyordum. Bir anda utancımı yenebilecek değilim tabii ki de. Gecenin sonuna doğru kendime şunu sorar oldum : acaba ben mi paranoyakça yaklaşıyorum yoksa cidden bu kız benden bir şeyler mi bekliyor? Ve çok sıkıla utana ama aşırı derecede isteyerek konuyu o soruya çektim.

Tüm o ergenliğimin orta aşamasına kadar geliştirdiğim üniversiteye kadar sevgili yapmak yok, üniversitenin sonuna kadar da ciddi sevgili yapmak yok mantığı çökmüştü çoktan. Ve yorulmuştum. Kendimi çok güzel bir şekilde toparladım. Site hesabımı kapattım. Okullar açılıyordu 2-3 hafta sonra. Sınıfa 10 kişi geleceğini duymuştuk başka okuldan. Onun heyecanı vardı üzerimde. Yeni kişilerle tanışacaktım. Kız olayları olmasa da olur bir süre kafasına girebilmiştim artık en sonunda. Ne kız kovalayacaktım ne de bir beklenti içerisine girecektim üniversite'ye kadar. Son yılıma giriyorduk zaten. Acısıyla tatlısıyla kötü şeyler yaşamıştım.

--- Part 1 bitsin burada, devdıbını yazayım önceden ben, bu akşam yaptığım gibi hepsini bir atarım yine hem kafam rahat olur hem de siz durmadan yeni paragrafı beklemek zorunda kalmazsınız. Gece falan atabilirim olmadı yarın atarım sağlıcakla kalın beyler ---

Ya dedim bak hani tamam konuşmanı gibtir ettim artık orası uzar zaten. Niye hala yalan söyleyip duruyorsun? Birine en fazla kaç yalan söylerim yarışması mı yapıyorsun dıbına koyayım dedim. Yalan söylemiyorum ki diyor hala bir de çıldırıyorum ama evde. Lan dedim daha dün havale geçirdim hani bilmiyorum farkında mısın insanlar ölebiliyor böyle şeylerde, gibine takmadın bir şey demedik dedim. Ders çalışmam lazım sana yazamıcam diyorsun dedim sanki daha önce sınavların yoktu yeni çıkmış gibi aq yine de bir şey demedim dedim. Bana yazamıyorsun elin huur çocuklarına yazıyorsun dedim. Sınıfla konuşuyorum diyosun 2 tane lavuk çıkıyor dedim. Ne bunlar yalan değil de ne diyorum sinirden çatlıyorum ama.

Ammk yaz hadi

Rabia'dan ayrılmıştım. Sınıfta da millet 2'ye bölünmüştü adeta olm mal mısın niye bir daha Melisa'ya döndün Rabia dibinde hem falan diye. Diğerleri de ben anlarım seni kardeşim kafan karışık falan yapıyor. gibimde değildi aslında sadece Melisa'nın o gözünü karartması, bana o şekilde konuşması ne bileyim çok olgun gelmişti. Ulan demiştim geliştirmiş kendini. Kendinden emin.

10. ayımız doldu, iyi gibiydik. ilk zamanlar gibi olamıyordu zaten o da bunun farkındaydı fakat yetiyordu birbirimize yine de. Yaralarımızı sarmaya çalışıyorduk gibi. Bir gün okulda titremeye başladım ateşim çıkıyor belli, dedim bizimkilere hasta oluyorum herhalde falan diye de ne gribim ne bir şey kendi kendime titremeye başladım. Son ders huur çocuğu inkılapçının dersiydi bir de atıştık iyice çıktı ateşim bu da sınıfı terk etti seninle görüşücez diye erken çıktık. Nasıl titriyorum. Semra var sınıftan o geldi baktı olm yanıyon falan yaptı. Evlere dağıldık. Dışarı çıktığımda soğuktu hava iyi geldi biraz. Eve gittim annem klinikte veznede gececiydi o sıralar işe hazırlanıyordu tam. Ateşimi ölçtük 36'larda çıkıyor hiçbir şey yok. Ama belli yani hissedersiniz zaten ateşiniz varken en az 38-39 gibi geliyor bana. Gel dedi benle kliniğe bir baksınlar. Tamam dedim gittik.

Gittik işte, boştu baya. Ateşimi ölçtüler hemen kulaktan bir saniyede. 37 çıktı kulak içi gayet normal bir dereceymiş. Doktor bana baktı alnıma dokundu dedi bu çocuğun ateşi 39-40 nasıl 37 çıkıyor falan. Eski usül ateşölçer getirtiyordu annem dedi evde de 36 çıktı falan çıkmıyor yani. iğne yazdı doktor gittim içeri oturuyorum, oranın hemşiresi özge benimle aynı yıl, aynı gün doğduğundan muhabbetimiz var öyle açılmıştı. O iğneyi hazırlıyor odada ben girişin orda sandalyede oturuyorum annem veznenin orada. Kafam önüme eğik, dirseklerim dizimin üstünde titreye titreye oturuyorum sesler boğuk boğuk geliyor iğne olsam da bitse artık diye düşünüyorum. Annem seslendi gibi oldu sanki. Kafamı kaldırdım baktım bana sesleniyodu kadın da duyamıyordum. Sonrası yok beyler bende kalktım kliniğin karşısındaki hastanedeyim. Havale geçirmişim anında zütürmüşler.

Kadıköy'de eski püskü yanlışlıkla gördüğüm bir kitapçıya uğradım en son işte. 3-5 kitapçı daha bakarım eve giderim diyordum artık bulamamıştım çok üzülüyordum. Yaşlı bir amca vardı içerde antika bir dükkandı zaten amca da ayak uydurmuş resmen. Durumu izah ettim böyle böyle yayımdan kalkmış dedi dur bir arkadaşımı arayayım. Koleksiyonunda böyle şeyleri biriktirir o belki vardır dedi.

Arkadaşının var dediğini duydum telefondan nasıl seviniyorum kaç para olursa olsun alıcam onu. Adamla ben konuştum bana dedi ki elden vermek zor olur ama gittigidiyor'a koyayım şu saatte sen de al olur mu dedi. Tamam dedim parasını sordum çok da ucuzdu. Anlamsız bir derecede. Ağzım kulaklarımda eve gidiyorum hastalık falan geçmiş dinçleşmiş gibiydim. Gittim eve direk annemin kartından çektim akşam saat 8'de. Amacım da Melisa'ya doğum gününde zütürmek.

Mesaj attım en sonunda cevap verdi hanfendi. Konuşuyoruz falan Melisa dedim doğum gününde seni görmek istiyorum. Olmaz falan dedi arkadaşlarımla olucam tüm gün, zamanım da az olucak. Sonra görsem falan derken cevap vermedi. Sinirlerim tepeme attı. Başka bir kız vardı siteden bir ara yazan. idil diye. Ama o benim için ağır gibletti. Rahat bir kızdı ve baya da güzeldi. Tabi ilk zamanlarda böyle düşünüyordum. Melisa'dan sonra özgüvenimi az çok toparlamıştım ve bu kızla konuştum 1-2 gün.

Gençler gitmedim o hafta okula. Evde bütün gün skype grubunda takılıyorduk hayatımın en neşesiz haftasıydı. Bir gece Uğur Melih ben kaldık skype grubunda. Noldu lan hayırdır seni böyle bilmezdik hiç konuşmuyorsun eğlenemiyoruz bak dediler. Baştan sona anlattım tüm her şeyi o zaman onlara. Çok iyi gelmişti. Biraz daha takıldık skype grubunda. Dağılmalar oldu skype grubunda artık Yağmur, ben, burcu, Uğur, Ömer diye saf bir çocuk vardık.

Skype grubunun has kadrosuydu o kadro. 5 kişiydik ve aşırı eğlenceliydi. O hafta skype'ta da takılsam, eğlensem de 7 günde 9.5 kilo vermiştim gençler. Gören n'oldu sana kanser misin olm bu ne hal diyordu. Ben farkında bile değildim içten içe olan bir şeydi bu. Ertesi haftadan itibaren bunu düzeltmeye başladım. Pazartesi günü okula gittiğimde sınıf hocamla bir güzel konuştuk. Adam pgibolog gibiydi zaten. Aramız iyiydi arada konuşurduk. O günden itibaren Melisa yoktu artık. Melisa'nın gözünde nasıl biriyim diye düşünmek yoktu. Ona kin tutmayı yediremezdim eskiden kendime, artık bana tek sataştığında ağzına sıçıyordum. Kendime gelmeye başlamıştım.