Mete ne desen haklısın, istersen gel döv beni sonrasında ama gözüme bi bak konuşurken dedi. Baktım zorlama bir şekilde. Son günümüz demedik mi biz dedi. Yanında donsam da sana bakıcam zamanım dolana kadar dedi. Açıklaması yok yaptıklarımın çok salağım biliyorum ama seni kaybederken bari aklıma zihnime kazıyım çok lazım olucaksın bana dedi. Ağlamaya başlamıştı bunları söylerken. Böyle nefesinizi az ve hızlı bir şekilde verirsiniz ya ağlamamak için kendinizi zor tutarken. Öyleydim. Sadece dinliyordum. Ben onun ağlamasına dayanamıyordum sadece. Hani hiçbir insanı ağlarken görmek istemezdim kötü duygulara bürünürdüm ama o ayrıydı. O kadar olaydan sonra bile. Deli gibi sarılasım vardı ama sarılamazdım beyler. inadım vardı bahsetmiştim size bundan. Ve sarılırsam gelme amacıma uygun olmazdı. Yaptıkları yanına kar kalırdı. istemeye istemeye verdim kitabını o konuşurken. istemiyorum kitabı ben dedi seni istiyorum. Bu kitaba bakıp senin yokluğunu mu hatırlıcam bir de dedi. Verdi kitabı bana geri, iyi dedim attım kitabı arkaya doğru oturduğumuz yerde. Napıyosun salak dedi uğraştın sen onun için o kadar. Onun için değil senin için uğraşmıştım bir anlamı kalmadı dedim. Hüngür hüngür ağlamaya başladı. Çeşme gibi. Böyle eğdi kafasını önüne. Hani kendini koynuma atmak istermişçesine çaresiz ama yüzü yok.

Beyler yanına kar kaldı yaptıkları. Dayanamadım ağlamasına. Bir sarıldım bir daha bırakmadı. Zor tuttum kendimi. Tamam dedim, deneriz. Söz vermiyorum ama deneriz. ilk kez inadımı orda kırmıştım hayatımda. O inat hani çocuk inadı gibi değil beyler. Sırf annemlere inadımdan gece vakti orman içi 13 km yol yürüttü. Püsküüt pastasına olan aşkımı herkes bilir, 2 tepsi püsküüt pastasına yüz çevirmeme neden oldu falan. inadımı ilk kez ona kırmıştım. Kırabilmiştim. O gün biraz daha takıldık. Yüzü gülmeye başladı. Sadece deneriz demiştim. Hatasının farkındaydı ama çocuktu. Çok çocuktu beyler. Anlamışsınızdır siz de yaptığı şeylerden.

Eve döndüm ben biraz zaman geçti bu kulum köpeğim oluyor o sıralar ama naparsa yapsın kalp bu hissettiği kadar değer veriyor elinde değil. Ufaktan düzelmeye çalışıyorum ona karşı falan. Zaman geçti baya normal gibiyiz ama bende o kadar çok güven yok ona karşı hatta hiç yok gibi. O sıralarda da bunun connected hesabını açık görüyordum işte. Yazdım buna anonim şekilde. Konuşuyor benimle hemen. Bir yandan whatsapptan ben konuşuyorum işte.

Whatsapptan geç cevap vermeye başladı connectedda direk veriyor cevap. Tanımadığı birine. Hayırdır dedim whatsapptan işin varsa sonra konuşalım? He yok canım annemle laflıyoruz arada bakıyorum whatsapp'a konuşalım dedi. Tamam dedim çaktırmadım. Connected'da muhabbeti ilerlettim ilerlettim. Ananı gibeyim ne göreyim. Kız beni benimle aldatıyor flört ediyor ak.

Bir ara şüphelendi ama çaktırmadım hiç. Şüphesini yok ettim ve connecteddan bir 15 dakika sonra bahane uydurup numarasını istedim. Verdi. Benim için o ne demekti o an bir empati kurarsanız anlarsınız içimde oluşan boşluğu. Ama biraz daha umursamaz bir boşluktu bu sefer. Güvensizdim zaten. iyi olmuştu aslına bakarsanız bunu yapması. Unutabilirdim artık bitmişti Melisa. Whatsapptan yazdım. Güzel numaran varmış kardeş diye. Gözlerindeki o korkuyu resmen telefon klavyesinin başından hissettim.

Tartıştık tartıştık. Sadece ne kadar şerefsiz, düşük bir insana dönüştüğünü yüzüne vuran şeyler söylüyordum. Tartışma amacım sadece buydu. Melisa diye biri yoktu artık. Sildim numarasını falan anında. Engelledim her yerden. Arayamıyordu bile.

hafta süreç içerisinde bana zaman zaman connected'dan ulaştı arkadaş. Orayı da neden kapamadığımı bilmiyorum orada zaman geçiriyordum. Onun yazdığını anladığımda direk kapatıyordum ama zaten. Biri yazdı bir gece saat 2 gibi. Rabia adında bir kız. iyi dertleştik kızla normalde dertleşebilen bir herif de değildim. Bol keseden anlattık. Konu ee neredensin e geldi. istanbul dedim ben de dedi. Nerede okuyorsun dedi Bayrampaşa dedim. Şaka mı yapıyorsun dedi? Nasıl yani dedim ben de Bayrampaşa dedi. Ya hadi gece gece o kadar dertleştik güzeldi bence tadında bırak cıvıtma dedim. Yemin ederim dedi Tuna lisesi.

Olm şaka gibiydi aynı okuldaydık. Benden 1 yaş küçüktü. Soy adını aldım facebook'tan ekledim. Sınıfını da aldım. O gece muhabbetimizi bitirdik ertesi gün okul vardı zaten ve yattık. Ertesi gün bizim tayfayla konuşuyorum bu arada işte bu konuyu. Biliyorlar Melisa ile olan durumumu üstünde pek durmuyoduk sadece bitti mi bitti falan diye. Dedim ki nöbetçi kimliği alıcam nöbetçiden. Sınıfına girip bunu adıyla çağırıcam. Şaşırsın falan hiç beklemiyor diye. 3 ders onun için cesaret toplamakla geçti. Beden dersinde yaptım bunu.

Rabia ***'yı Nazmiye hoca çağırıyor dedim. Hoca hiçbir şey demedi zaten bu geldi hiç beklemiyor ama hiç.. Düştü önüme nereye gidiyosun dedim. Döndü arkasına baktı bana dikkatlice, içinden hagibtiiiir dermiş gibi bir hali vardı. 5 dakika muhabbet ettik girdi sınıfına allahtan kağıt istemedi hocası.

Beyler ilerlettik biz bunla işi 3. günün sonunda çıkıyorduk. Ama resmen kızla çok yakınız birbirimize diye üst üste sınıflarımız diye çıkıyorum hani bir şey beslemiyorum kıza karşı. Rol yapıyor gibiydim ilk başlarda gayet güzeldi. Sonra baktım kız iyi kız beyler. ilk sevgilisi de bendim ciddi anlamda. Ayrılmayı düşünüyordum.

O sıralarda Melisa nerden napıyo anlamadım garip garip numaradan mesaj atmanın yolunu bulmuş onu engellesem başka no'dan mesaj atıyordu virüs gibi oç. Yazdığı şey şuydu : '' Mete ben istanbul'a gelicem beni alır mısın otogardan ''. Ulan bu kız saat 5tensonra evine girmiş bir kız değildi en geç 6 ak. Ne istanbul'u?