Biraz çocuklarla oyalandık, Melisa beni ıslattırdı çocuğa. Sonra ben de çocuğa para verip bir kaç dakikalığına silahını aldım. Fazla ıslatmaya kıyamadım esiyordu o gün baya. Sonrasında yine rutin, eve dönüş. Evde Zekiye ablanın büyük kızı yemek yapmıştı ve beyler, ben hayatımda yediğim en lezzetli yemekle karşılaşmıştım o gün. Tatlı falan da yapmış lan dedim bu kız aşçılık okusa yürür falan. Geçti o gün de.

Perşembe günü daha rahattık ikimiz de. Öpmek istediğinde düşünmüyordu en azından utansa bile.

Bu işin sonu iyi degil :D

Ki utanma boyutu o konuda kalkmıştı aramızdan artık. O günümüzde de çeşitli unutamayacağımız olaylar oldu ama detaya girmiyorum geçiyorum bize ne dıbına koyim dedirtebilir çünkü biraz romantikti o an güzel gelse de sevmiyorum genel anlamda ak.

O gün de dağıldık evlere, bol bol öpüp kokladım tabi. Son günüm kalmıştı cuma günü onunla buluşup otogara geçecektim. Tek tesellim bavulun bu sefer boş olacak olmasıydı. Akşamında beyler benle kavga etmeye başladı. Çok saçmaydı çünkü onun için oraya kadar gelmişim ve içim içimi parçalıyor son günümüz kaldı bir daha kim bilir ne zaman görücem diye. Yıllardır eğlenip durmamın acısı çıkıyordu belki de. Kalkanımı ona karşı indirmiştim ve bunun farkına vardım o gece.

Rezistance

Çünkü beyler, birini seveceksen, biriyle öpüşeceksen ona içini açmamanın ne güzel yanı var ki? Ona karşı kendini korumanın ne anlamı var? Aşık olduğun kişiye güvenmek kadar masum bir şey yok ak. Ama bunun yan etkisini görecektim işte.

Perşembe gecesi o ettiğimiz kavgayı bir de büyüttü dedi ki : Yarın gelmiyorum o zaman ben buluşmaya Bir tahmin edin bana onun o zaman yarattığı etkiyi. Kalkıp o kadar zahmete girmişken, son günüm diye üzülürken üstelik çocuk oyuncağı gibi çıkardığı saçma sapan kavgadan buraya getirmesi konuyu bana nasıl koydu. Parçalandı beyler içimde bir şey döküldü tutamadım. Dedim o zaman burda olmamın anlamı yok ben şimdi de giderim. iyi dedi git. Ben inadımdır beyler kafama bir şey koyduysam yaparım ve bir hayalim, isteğim bozulursa asla eskisi gibi olmayacakmış gibi gelir. Çok sevdiğim bir şey kırıldığında aynısını bir daha alamam. Eskisinin yerini tutmayacak gibi gelir. Sonra yumuşadı ya öyle demek istemedim salak falan dedi. Niye seni görmek istemiyim tam bir salağım ben dedi pişman oldu ama iş işten geçmişti. Zekiye ablalara acil bir son dakika vermiştim. Gidiyorum ben diye, Olm geç oldu yarın gidersin falan demişlerdi ama son otobüse hala yetişebiliyordum. Hazırladım her şeyimi vedalaştık gittim otogara. En erken otobüs saat 4teydi ve ben 12 buçukta otogardaydım. içerisi tıklım tıklım oturacak bir yer bile yok. Çıktım hava sadece esiyordu soğuk değildi o kadar gittim oturdum tenha bir banka. Başladım düşünmemek için düşünmeye. Resmen düşünmemeyi düşünüyordum.

Telefonum çaldı. Geceleri konuşamazdı ailesi yüzünden, göze alıp aramış Melisa. Konuşmaya dilim varmıyor çünkü edeceğim tek kelimede hayvan gibi ağlıcam biliyorum. Bu duyguya o kadar yabancılaşmıştım ki nasıl ağlandığını bile hatırlamıyordum yemin ederim beyler. Ağlamanın verdiği hissi hatırlamıyordum. Konuşmaya başladı Mete dedi gitme. Abi telefonu öyle gibko tutuyorum ki sanırsın mematiyim. Hani böyle kol yukarda, telefon kulağa değiyor ama yanaktan uzak tutarlar ya. Öyle tutuyorum telefonu çünkü hıçkırıyorum içime içime ağlıyorum. Niye konuşmuyosun dedi azıcık toparladım kendimi dedim Melisa ben gidiyorum. Mete gitme nolur dedi özür dilerim dedi. Bunu duyarken kendimle olan inadım da bastırıyordu bir yandan ve tutamadım daha fazla kendimi. Ağlıyo musun sen dedi. O ağlıyordu zaten ama beni hiç gözyaşı olmayan bi varlık sandığına yemin edebilirim.

Kurtlar vadisinden gunesin kizlarina gecis yaptin panpa

okudum okudum bikmadim aq

Düşünüyordum aslında iptal etsem bileti, burda sabahlasam o gelse falan görürüm yine öyle giderim diye ama içimdeki o anlamsız inat olmaz, yapamazsın diyordu öyle kötü sıkışıyordu ki içim daha çok ağlıyordum. Sonu gelmicekmiş gibi. Sadece onunla konuşmak istiyorum orada saatlerce. Öyle de oldu 3 saat konuştuk. Yarım saat kala kapadım telefonu. Hala ağlıyordu ama gitme nolur diye. Genel olarak tatlıya bağlamıştık konuyu ama yine de gidiyordum işte..

Ondan sonra o 2 ayımız yine inişli çıkışlı güzel, tıkırında gitti. Birbirimize daha çok bağlandık. Utanmıyorduk birbirimizden hiçbir şekilde artık. Dedim ki tatilin sonuna doğru bir daha gelicem yanına. Ama bu sefer Bursa'ya Emre ile gidecektik. Bu binle bir yer tutacaktık. Her şeyi planladık, ben kalacağımız yeri seçtim. Önceden görüştüm telefonla. Yaşları söyledim problem olmaz denildi. Ve gittik. Sırt çantam ve bavulum vardı. Bu sefer ikisi toplam 40 kiloydu. Ben alışığım dedim bu bana koymaz ama otobüsü beklerken ebem gibildi bu muallak şahittir. Sırt çantamda laptop ve tavla vardı beyler siz düşünün artık. Laptop çelik kasa lenovo bilen varsa aranızda zaten o tek başına 7-8 kilo.

Toplam 500 liramız vardı cebimizde Emre ile. 240 veya 280di kalma yerine gitti para. Apart hoteldi. Demesinler mi 17 yaşındasınız daha dışarıdan biri gelirse sıkıntı çıkar. Hani kafamdan bir şey geçtiğinden değil he, hayalimiz vardı Dead Silence'ı izleyecektik beraber uzanıp. Belki biraz da yiyişirdik hani hala safım. Fazlası geçmiyor aklımdan geçirttirmiyorum. Ordan bir gol yedim. Buluştum Melisa'yla ilk gün. Gezdik Korupark'ın arkasında bir bahçe var büyükçe, banklar falan var da sessiz sakin neredeyse kimse yok. Oturduk oraya tüm gün hasret giderdik. Öptüm bol bol. O da öptü.

Ben döndüm, çok uzaktaydı tuttuğumuz yer şehir merkezine. 2.5 saat yol sürüyordu sadece. Her gün istanbula gidip gelmiş gibi oluyordum. Ama hiç sorun değildi sadece onu görmek istiyordum. Geceleri yarın neler yapacağımızı konuşup duruyorduk. Bu sefer biraz daha cürretkardı bu konuşmalar tabi.

Ertesi gün beyler Emre ile ben beraber gittik Korupark'a. Beraber yemek yiyecektik, Emre oradan kültürpark'ı görmeye gidecekti biz de Melisa ile sinemaya giricektik. Melisa'yı otobüse bırakıp Emreyle buluşacaktım takılacaktık. Planladığımız gibi oldu. Yemekler yendi, sonrasında Melisa ve kendime biletleri aldım. Başladık yukarıda beklemeye. Oturduk konuştuk. Chef filmine bilet almıştık. Hatırlamamın sebebi ise aynı filme 3 kere ard arda girmemiz ve bir kere bile izlemememizdi.

Girdik sinemaya. Kimse yok. Bom boş anasını satayım. Film başladı 5 dakika sonra 5-6 sıra önümüze bizim yaşlarımızda sevgililer oturdu he iyi dedik.

Rahat durmuyor tabi. Öncesine konuştuk zaten, utanmamız çekinmemiz kalmadı. Baş başa zaten kalamıyoruz. Fırsat kolluyoruz yani birbirimize yapışmak için. Direk öpmeye başladı bu bir an. iyice tuttum onu ama bırakmayacakmış gibi. Daha çok kendime çektikçe ben geldi üstüme. Sinemadayız kim nerden görecek dıbına koyayım rahatlığı vardı ikimizde de. ilk kez orada yiyiştik. Ellerimiz birbirimize sarılırken titriyordu.

90 dakika maça çıkmış gibi sürmedi tabi bu böyle. Duraksamalar oldu, sakinlik. Sonra bir daha. Doymadık, bir kere daha girdik filme. Nolur nolmaz biletini aldım ama soran bile olmadı keşke almasaydım. Girdik bu sefer ben atıldım ona doğru. Hayatımda bebelik zamanımdan sonra ilk kez bir çift göğüsle o kadar yakınlaşmıştım. Tabi her gün sabahları okula giderken ki minibüste bana doğru dönük olan dayıların sarkmış memeleri saymazsak.

Rez panpa hadi

O günden önce ne konuştuysak hepsinin acısını çıkarmaya çalışıyorduk beyler. Yaptığımız şey adeta buydu. Özlem gidermeyi geçmiştik artık şehvetle dokunuyorduk birbirimize. Derken hiç beklemediğim bir olay gelişti. Bunu evet konuşmuştuk ama sadece hayalini kurmuştuk nasıl olur acaba falan diye. Şöyle yaparım böyle yaparım olayı yok yani. 3. kez girdiğimizde olmuştu bu filme. Biletsiz girmiştik bu sefer zaten. Hatta içeriden hiç çıkmamıştık yani girmeyi bırak. Üzerimdeyken, öpüşürken bir den aşağıya çekti kendini. indi üzerimden ve elini şortumun içine soktu. Napıyorsun desem direk harbi napıyorum amk diyecek gibiydi hiç bozmadım, cesaretlenmişti ve bozmadım yani hani gerisinde nolmuş olabilir acaba amk anlattırmayın. Çavuş bayramda.

Biraz öyle oyalandıktan sonra geçti oturdu yerine. Gülümsüyordu yine ama kaçamak bakıyordu. Çok utanmıştı ama biliyordu utanmaması gerektiğini. Sadece elinde değildi. Ondan sonra yalan olmasın bir 10-15 dakika normalce film izledik ama benim kafa zaten gidik. Sadece ortalık durulsun diye. O sırada da zaten 1 sıra önümüze 6-7 koltuk solumuza yaşlı teyzenin biriyle torunu herhalde oturdular.

Zaten durulmuştuk. Çavuş durulmamış olabilir ama aklımdan pislik geçtiği için falan değil. Erkeklik hali sadece, ki o zamanlar bundan çok utanıyodum ben sapık mıyım acaba diye ama düşünmüyodum ki bi şey. Yine de öyleydi amk nöbet tutar gibiydi çavuş.

Filmin 2. yarısının ortalarında işte sakin sakin oturuyoruz. En fazla yaptığımız şey arada bi öpüşmek, o da kısa kısa. Boynumu falan öpüyor arada sade ve kısa şekilde sarılmışız birbirimize duruyoruz. Bu teyze çıktı torununu alıp. Biz izlemeye devam ediyoruz. Geri geldiler daha ön tarafa oturdular. Yaklaşık 1 dakika sonra görevli geldi dedi ki rica etsem çıkar mısınız sinemadan. Abi kafamdan aşağı kaynar sular döküldü de hiçbir şekilde rezillik çıkaramazdım. Hakkım bile olsa. Çünkü Melisa'nın çok sık gittiği bir yerdi bu 1. Rezillik çıksa hatırlanırdı bu 2. Orda kimi nereye dövüyosun anasını satayım 5 kişiler dayak yesen geri kalan günlerin de heba olucak bu 3. Hiçbir şey demedim çıktık Melisayla. Aynı anda şu cümleyi söyledik : dıbına kodumun karısı. Aynı andaydı beyler güldük ikimiz de unuttuk gitti tatlıya bağlandı böylece.

Sonra bıraktım onu otobüs'e ve metronun yolunu tuttum. Ama bitmiştim beyler. Bitmiştim gerçek anlamda. Kasık ağrısı denilen meret beni ilk Bursa'ya gittiğimde anlamsız şekilde sarıyordu biliyordum zaten ama Zekiye ablalarda evde yatıyordum biraz sorun olmuyordu. Bu sefer yoldaydım ve her adımımda canım daha fazla acıyordu. Ama yine de dimdik yürüyordum ve dimdik yürüdüğüm için daha da acıyordu böyle katlana katlana gidiyordu.

Emre'nin yanına giderken oturma şansım oldu. 1 saat kadar süren yolda az da olsa kendime gelmiştim. Sonra pek etkilemedi zaten. Gittik Kültürpark'ta takıldık yemek yedik Emre ile. Sonrasında evin yolunu tuttuk. 2.5 saat süren yoldan sonra akşam saat 8 falandı. Girdik bir internet kafeye oyun attık. Ne attığımızı ben hatırlamıyorum da o hatırlayosa yazsın. 1 saat sonra çıktık evimiz yürüyerek yakındı oraya. Giderken aldık biralarımızı. Gittik eve laptop'u boşuna mı getirdik dıbına koyim içinde dizi de vardı derken dizi izliyorduk Emre'yle zaten. Açtık yine izleye izleye yedik içtik.

Sonra Emre uyudu ben 3 saat daha Melisayla konuştum. Uyuduk, uyandık. Emre dedi ben buralarda takılcam bugün sen git. Eyv dedim gittim hazırlanıp. Kültürpark civarlarında dolandık yeniden. Eski gelişimdeki olayların yerlerinden geçtik falan. Ahmet amcayı yad ettik öyle geçti o gün de. Sonrası öyleydi beyler işte geldi ayrılık günümüze.

Cuma günüydü yine sanırım. Melisa'yla görüşemeyecektik zaten. Emre'yle çıktık yola. Beyler 500 liramız vardı demiştim hatırlarsınız. 400 ile gidecektik demiştik ki 500 alalım olm rahaaaat rahaaaat yeter de yanımızda bulunsun. Zaten gelince kenara atarız geri. Anasını gibeyim minibüse 2 lira verdik allahtan öğrenci alıyorlardı yazın da. Ki vermesek de zütürürlerdi çok insancıl oranın minibüs şoförleri. Neyse verdik 2 lirayı. Emre'nin akbilindeki para duruyordu allahtan, bende de az vardı. Otobüse tam yetti. Bindik. Gidiyoruz. Biletleri önceden aldığımız için sorun yok. Gittik otogara. Otobüs kalkış saatine 3 saat var biz açız. Duruyoruz öyle uykumuz da var. Bankta oturduk az saçma sapan makara kukara geçti.

Cepte var 25 kuruş. Diyoruz ki otobüs kalksa da artık gitmeye başlasak. Hani aklımızda eve gidelim de yemek yeriz bari yok he. Nerde oraya kadar dayanabilecek güç. Çok açız. Otobüs kalksa da ikram verseler ikişer tane alırız kekleri idare eder. Anasını gibtimin otobüsünde ikram vermediler.

Feribota bindi otobüs. Yukarı çıktık Emre'yle. Benim uykum var çok feci üşürüm uykuluyken. Dedim ben iniyorum sen in ben burdayım dedi. indim oturdum koltuğuma ayağımın altında bi şey var. Aldım açılmamış eti cin paketi. Allah affetsin dedim indirdim cebe. Emre'ye mesaj çaktım böyle böyle eti cin buldum gel yarısını vereyim. Bırak lan bana da dedi birazdan incem. Şimdi in yoksa yerim dayanamıyom dedim. Bırak lan işte birazdan incem dedi. Gömdüm beyler benden survivor falan olmaz o gün anladım.