Kardes bekliyoruz.

Lan daha gelmedinmi okulundan aq liseli hadi

Hadi kardes seriden

Rezimi alayım yarın okucam

Prezervatullah

Rez sayfa 9

Rez yarin okurum

Bekleyruk

Rez panpa

Burdayız panpa devam et.

aminakodugumun sitesine bak la bi care bize de lazim bunlardan.. :D

Okuyanlara teşekkürler gençler yarın çok erken kalkıcam, geldiğimde devam ederiz.

Kadıköy'de eski püskü yanlışlıkla gördüğüm bir kitapçıya uğradım en son işte. 3-5 kitapçı daha bakarım eve giderim diyordum artık bulamamıştım çok üzülüyordum. Yaşlı bir amca vardı içerde antika bir dükkandı zaten amca da ayak uydurmuş resmen. Durumu izah ettim böyle böyle yayımdan kalkmış dedi dur bir arkadaşımı arayayım. Koleksiyonunda böyle şeyleri biriktirir o belki vardır dedi.

Arkadaşının var dediğini duydum telefondan nasıl seviniyorum kaç para olursa olsun alıcam onu. Adamla ben konuştum bana dedi ki elden vermek zor olur ama gittigidiyor'a koyayım şu saatte sen de al olur mu dedi. Tamam dedim parasını sordum çok da ucuzdu. Anlamsız bir derecede. Ağzım kulaklarımda eve gidiyorum hastalık falan geçmiş dinçleşmiş gibiydim. Gittim eve direk annemin kartından çektim akşam saat 8'de. Amacım da Melisa'ya doğum gününde zütürmek.

Mesaj attım en sonunda cevap verdi hanfendi. Konuşuyoruz falan Melisa dedim doğum gününde seni görmek istiyorum. Olmaz falan dedi arkadaşlarımla olucam tüm gün, zamanım da az olucak. Sonra görsem falan derken cevap vermedi. Sinirlerim tepeme attı. Başka bir kız vardı siteden bir ara yazan. idil diye. Ama o benim için ağır gibletti. Rahat bir kızdı ve baya da güzeldi. Tabi ilk zamanlarda böyle düşünüyordum. Melisa'dan sonra özgüvenimi az çok toparlamıştım ve bu kızla konuştum 1-2 gün.

Köpek gibiydim peşinden. Gurur falan dinlemedim resmen. Önce kızdım baya kızdım. Ama sonra yalvardım resmen. Bunun bir huyu vardı, damarına bastığında hemen içindekileri su yüzüne çıkarırdı tutamazdı kendini. Geçti iki hafta falan. Doğum günü geldi gelecek. Ekimin sonlarındayız 7 Kasım bunun doğum günü.

Bir kitabı çok istiyordu bu fakat bulamıyordu yayından kalkmıştı kitap. Cidden bulması çok zordu belki de bulamazdık yani. Haftasonum vardı aramak için. Ben istanbul'u bilen bir adam değildim dediğim gibi. Hala da bilmem pek öyle. En az 300 kitapçı gezdim gençler hasta hasta. 38-39 derece ateşle, yağmur çamur dinlemeden en az 300 kitapçı gezdim o 2 günde.

1 ay falan geçti aradan. Bu soğuk davranıyor bana. Aşırı derece soğuk. Hiç alışık olmadığım şekilde. Resmen ağzıma sıçıyor ve umrunda değilim. Neden diyorum cevap vermiyor. Geçiştirip duruyor.

Doğum günü yaklaşıyordu ve ben ne yapacağımı çok iyi biliyordum. Bu ise hala ağzıma sıçmakla meşguldü. Nedensiz bir şekilde hem de. Beyler canımdan can gidiyordu ya. Uyuyamıyordum edemiyordum.

Bana dedi ki Mete ben seninle daha fazla konuşmak istemiyorum. Eskisi gibi gelmiyorsun bana. Eğlenceli ve zekisin, bu değişmez sende ama bana eğlenceli gelmiyorsun artık dedi. Ne bileyim burada senin suçun da yok bir şey de yapmadın ama bilmiyorum işte, istemiyorum.

Neyse geçti iyi kötü yolculuk hikayemiz de. Melisayla baya baya iyiyiz artık. Çok seviyorum falan nasıl bağlıyım ama. Kaybedeni gibsinler diyorum. Ve şöyle bir huyu vardır hep barışırız bu yüzden. Kavga ederiz, ben çok sinirlenirim çünkü sinirlendiriyor. Anlamsız şeyler söylüyor sırf beni üzmek için. Ben sorunun odağına inmeye çalışırken o benle sidik yarıştırıyor ben de çekip gidiyorum. Ama hiçbir zaman bırakıp gitmiyordu hep koşardı peşimden öyle zamanlarda gel buraya falan derdi. Konuşmaya devam ederdik.

Cuma günüydü yine sanırım. Melisa'yla görüşemeyecektik zaten. Emre'yle çıktık yola. Beyler 500 liramız vardı demiştim hatırlarsınız. 400 ile gidecektik demiştik ki 500 alalım olm rahaaaat rahaaaat yeter de yanımızda bulunsun. Zaten gelince kenara atarız geri. Anasını gibeyim minibüse 2 lira verdik allahtan öğrenci alıyorlardı yazın da. Ki vermesek de zütürürlerdi çok insancıl oranın minibüs şoförleri. Neyse verdik 2 lirayı. Emre'nin akbilindeki para duruyordu allahtan, bende de az vardı. Otobüse tam yetti. Bindik. Gidiyoruz. Biletleri önceden aldığımız için sorun yok. Gittik otogara. Otobüs kalkış saatine 3 saat var biz açız. Duruyoruz öyle uykumuz da var. Bankta oturduk az saçma sapan makara kukara geçti.

Cepte var 25 kuruş. Diyoruz ki otobüs kalksa da artık gitmeye başlasak. Hani aklımızda eve gidelim de yemek yeriz bari yok he. Nerde oraya kadar dayanabilecek güç. Çok açız. Otobüs kalksa da ikram verseler ikişer tane alırız kekleri idare eder. Anasını gibtimin otobüsünde ikram vermediler.

Feribota bindi otobüs. Yukarı çıktık Emre'yle. Benim uykum var çok feci üşürüm uykuluyken. Dedim ben iniyorum sen in ben burdayım dedi. indim oturdum koltuğuma ayağımın altında bi şey var. Aldım açılmamış eti cin paketi. Allah affetsin dedim indirdim cebe. Emre'ye mesaj çaktım böyle böyle eti cin buldum gel yarısını vereyim. Bırak lan bana da dedi birazdan incem. Şimdi in yoksa yerim dayanamıyom dedim. Bırak lan işte birazdan incem dedi. Gömdüm beyler benden survivor falan olmaz o gün anladım.

Emre'nin yanına giderken oturma şansım oldu. 1 saat kadar süren yolda az da olsa kendime gelmiştim. Sonra pek etkilemedi zaten. Gittik Kültürpark'ta takıldık yemek yedik Emre ile. Sonrasında evin yolunu tuttuk. 2.5 saat süren yoldan sonra akşam saat 8 falandı. Girdik bir internet kafeye oyun attık. Ne attığımızı ben hatırlamıyorum da o hatırlayosa yazsın. 1 saat sonra çıktık evimiz yürüyerek yakındı oraya. Giderken aldık biralarımızı. Gittik eve laptop'u boşuna mı getirdik dıbına koyim içinde dizi de vardı derken dizi izliyorduk Emre'yle zaten. Açtık yine izleye izleye yedik içtik.

Sonra Emre uyudu ben 3 saat daha Melisayla konuştum. Uyuduk, uyandık. Emre dedi ben buralarda takılcam bugün sen git. Eyv dedim gittim hazırlanıp. Kültürpark civarlarında dolandık yeniden. Eski gelişimdeki olayların yerlerinden geçtik falan. Ahmet amcayı yad ettik öyle geçti o gün de. Sonrası öyleydi beyler işte geldi ayrılık günümüze.

Sonra bıraktım onu otobüs'e ve metronun yolunu tuttum. Ama bitmiştim beyler. Bitmiştim gerçek anlamda. Kasık ağrısı denilen meret beni ilk Bursa'ya gittiğimde anlamsız şekilde sarıyordu biliyordum zaten ama Zekiye ablalarda evde yatıyordum biraz sorun olmuyordu. Bu sefer yoldaydım ve her adımımda canım daha fazla acıyordu. Ama yine de dimdik yürüyordum ve dimdik yürüdüğüm için daha da acıyordu böyle katlana katlana gidiyordu.

Zaten durulmuştuk. Çavuş durulmamış olabilir ama aklımdan pislik geçtiği için falan değil. Erkeklik hali sadece, ki o zamanlar bundan çok utanıyodum ben sapık mıyım acaba diye ama düşünmüyodum ki bi şey. Yine de öyleydi amk nöbet tutar gibiydi çavuş.

Filmin 2. yarısının ortalarında işte sakin sakin oturuyoruz. En fazla yaptığımız şey arada bi öpüşmek, o da kısa kısa. Boynumu falan öpüyor arada sade ve kısa şekilde sarılmışız birbirimize duruyoruz. Bu teyze çıktı torununu alıp. Biz izlemeye devam ediyoruz. Geri geldiler daha ön tarafa oturdular. Yaklaşık 1 dakika sonra görevli geldi dedi ki rica etsem çıkar mısınız sinemadan. Abi kafamdan aşağı kaynar sular döküldü de hiçbir şekilde rezillik çıkaramazdım. Hakkım bile olsa. Çünkü Melisa'nın çok sık gittiği bir yerdi bu 1. Rezillik çıksa hatırlanırdı bu 2. Orda kimi nereye dövüyosun anasını satayım 5 kişiler dayak yesen geri kalan günlerin de heba olucak bu 3. Hiçbir şey demedim çıktık Melisayla. Aynı anda şu cümleyi söyledik : dıbına kodumun karısı. Aynı andaydı beyler güldük ikimiz de unuttuk gitti tatlıya bağlandı böylece.