Ben ne çok zengin nede çok fakir orta halli bir ailenin çoçuğuydum ama. Maddi durumumuz çokta iyi deildi borç harç içinde yaşardık annem kanseri atlatmıştı ama yinede çok iyi dencek halde deildi babam ise kalp hastası alkolik adamın teki ama babaydı işte hatta inanırmısınız şunu yazarken bile şuanda tartıştılar babam gitti dışarı eve gelmez artık 2-3 gün annem söyleniyor arkasından neyse alıştım artık ben bunlara gelelim hikayemize iyi bir ortaokuldan mezunum çok kafa çoçuğumdur ama derslerde kötüyüm tabi kafam basmadığından deil hayallerimin peşinden gidemediğim için hep subay olmak istersim annemde benle gurur duyardı oğlum büyücek subay olucak diye büyük gün gelmişti askeri lise sınavı sabah babam kaldırdı ' hadi kalk sınava gidioz 'diye kalktım relax bir şekilde giyindim koyulduk yola 15 dakka sonra sınav yerine varmıştık

Biraz ilgi gelirse sevinirim arkadaşlar devam edicem

ilk çalıştığım yer demiştik en son tabirş caizse mhahalle kuaförüydü ordan çıktıktan sonra dış dünyaya dahada açıldım daha elit yerlerde daha çok ezilerek daha iyi şeyler kapmaya baktım işin tamamen öğrenme konusundaydım her an kafamda hayllerimde zengin otorite sahibi dürüst saygılı. Elle gösterilir biri olmaktı tabi hem işten hemde evden sıkıntılarım devam edior babam her gece içip gelior annemle tartışıor annem intihar etmeye kalkıo abim bi yandan kendi borçlarını ödemeye çalışıo çok karışıktı ya ama ben hala hayattan zevk almaya bakıordum almalıydımda çünkü ben farklıdıö yaşıtlarım gibi olamazdım anneme babama saydırıp ergensi takılıp anne baba parası yiyemezdim Yıllar geçti askere gidip geldim ailem herşey devam ediordu askerdeyken sözleşmeli kalmayı çok istiyordum o vatan sevgisi ve subaylık hala aklımaydı ama askere gittiğimde herşey deişti taktan insanların hayatını güvenceye almak için kendi hayallerini ve hayatını veriyorsun evet belki yanlış bir düşünce olabilir ama hayalleri ve kriterleri olan biri için deil belki arkamda bırakıcağım insanlar olmasa hayata bağlayan bişe olmasa kalırdım ama arkamda annem babam abim ailem vardı askerden geldikden sonra

Aradan bilaç zaman geçti sınavlar açıklandı inanırmısınız hiç çalışmadan sadece hayllerimi aklıma getirerek girmiştim sınava karacılık okulunu tam 1 puanla kaçırmıştım hayal kırıklığı yaşıyordum ama içimdede ulan abuti belki alırlar lan 1 puandan bişe olmaz gibisinden ümitlendiriyorum kendimi akşam oldu annem ben babam abim oturuyoruz bi ana çıkıştım 'sınavlar açıklandı 69 paun almışım 70 puanla karacılığa alıolar felan diye sevindiler tabikide ' hadi inşallah oğlum falan filan diyolar ama aklımda hala karmaşık sorular. Acaba alıcaklarmı nolcak şimdi felan sonra araştırmaya başladım meğersem başını almışım 1 puan ekgible almıolarmış bişr hayal kırıklığı içinde eve girdim ev kalabalıktı yengemler halamlar amcamlar felan sınavımı sordular ümitli bir şekilde bana bakıolar onca insanın önünde sırf laf yemiyim ümitlerini yetirmesinler diye yedeklere aldırlar bekliom ' diyip geçiştirdim

Girdim bir yere tabi o zaman içersinde çom şey deişti artık mesleğimin camiasında kendimi tanıtmış yavaş yavaş tanınan biriydim iyi bir yere iyi bie parayla işe başladım en kısa zamanda ailemin borçlarını topladım iyi bir kariyer yaptım annemin masraflarını babamın içki parasını filan ben karşılıodum hayatımda ne bir arkadaş nede bir kız arkadaşım var köpekler gibi çalışıp aslanlar gibi yiyemiodum ama birazda olsa kafam rahatlamıştı gel zaman git zaman annemin durumu ağırlaşıor babam yaşlandıkça sıkıntıları ortaya çıkıor abim kaç yaşına gelmiş evleneceği yaşta kız arkadaşıyla tartışıo evlenemior herşey taka sarmaya tekrar sarmıştı amk kendi kendime 'neden allahım neden ben Ben bunları hakedecek naptım ' gibisibden saçma sapan konuşuyorum

Baya kalabalıktı herkes sülalesiyle gelmil tedirgin tedirgin ben ise babama' şurdaki kahveye git gelirim ' diyerek içeri giriş yaptım sınavdan öncede kitabın yüzünğ görmüşlüğümde yoktu amam arkamda ümitli insanlar vardı hayallerim vardı girdim sınava rahat şekilde yaptım çıktım dışarı bi sigara yaktım biraz oturdum orda sonra içerden yavaş yavaş insanlar çıkmaya başladı kimisi ağlıyor kimisi güle oynaya gelior aileleriyle buluşuor biraz hüzünlenip küfür ede ede babamın yanına koyuldum kahveye gittiğimde çay içiordu bana 'nasıl geçti oğlum'dedi 'iyi'diyerek geçiştirdim eve koyulduk evde annem karşıladı beni güzel bi kahvaltı hazırlamış babamla yolda ayrılmıştık annem 'nasıl geçti oğlum ' gibisinden sorular soruyor bende iyidi felan diye geçiştiriodum

Artık bişey yapmam lazımdı hem kendimi hem ailemi kurtarmam lazımdın ama nasıl olucak bu durumda aklıma kredi çekip dükkan açmak geldi o kadar bunalımdaydımki ya batıcaktım ya çıkıcaktım o kadar derin düşüncelere girmiştimki artık batarsam en kötü intihar ederim diye düşünür olmuştum intiharı artık bir kurtuluş yolu gibi görmeye başlamıştım hiç zaman kabetmeden ertesi günün sabahına bankaya gidip kredi hakkında bilgi aldım 'bu aradada elit bir yerde iyi bir paraya çalışıorum ama yetmiyordu ' çekebileceğim toplam kredi 35 milyardı çok iyi bir psra deildi bir dükkana yeticek para deildi ama başka ne yapabilirdimki bankadan derin derin dalmış çıkıp dükkana doru koyuldum çok ilerlemen. Nezih bir mahalle başında küçük bir kuaför dükkanı gördüm içinde yaşlı bir amca oturuyor hemen kapıdada devren kiralıktır yazısın ölece bakıp geçtim gittim

2 yıl aynı sınıfı okudukdan sonra okulu bırakma kararı aldım. Ve şanş eseri bir bayan kuaföründe işe başlamıştım haftalık 35 tl alıp zar zorda olsa kendimi çevirip ailemdem para almamaya başlamıştım he bu arada biraz kendimden bahsediyim size 1.80 civarlarında siyah saçlı kahverengi gözlü hafif yakışıklı (kendimi yakışıklı bulduğumdan deil çevremdeki insanların dediğinden sölüorum bunu ) iyi bir vucudum var kafa dengi biriyim ama inanırmısınız kız arkadaş çevrem hiç yok amk Neyse ilk başladığım yerdeki patronum 27 yaşlarında yakışıklı biriydi amk ama uyuşurucu bağımlısının tekiydi 6 ay çalıştım herşey yolundaydı taki son aya kadar dükkanı sallamaya başlamıştı kendini iyice kaybediordu bana sarıodu filan bende bu durumlardan etkisi altında kalmaya başlamıştım onun gittiği yolara doğru gidiordum sanki sonra kafam danl etti amk hayır ben bunu kendime yapamazdım ben uyuşturucu bağımlışı pasif otoritenin altında bi insan deil kültürlü otorite sahibi bilgili biri olmalıydım kendime bunları yakıştırıodum

Arkadaşlar uzun yıllardır içimde tuttuğum en içten samimiyetimle yazıyorum hikayemr inanmak istemeyenler gibtir olup giderse sevinirim

Sabah oldu kafam dolu salak gibiyim etrafta zombi gibi geçiyorum bi anlık delirici bir düşünceyle devren kiralık dükkana doğru yola koyuldum bu sefer gözümü karartmış adamla konuşucaktım kredi çekip devr alıcaktım ama dükkanla ilgili hiçbişey bilmiyordum daha en sonunda dükkanın önüne geldim içerde aynı amca oturuyordu 'selamın aleyküm hayırlı işler diyerek içeri girdim amca'aleyküm selam yiğenim buyur diyerek karşıladı 'buyrun ne olcak ' diye sordu bende'devren kiralik dükkan yazısı için geldim diyince ' buyur otur 'diyip 2 çag söledi

Tabi sonradan anlamış olmalılarki ümidi kestiler sormadılar bidaha hiç bende konusunu açmadım gibtir taktan meslek lisesine gittim olacağıda oydu zaten ama binliğimden dolayı çok çevre edindim okulda herkesle arkadaş kardeşdim herkes çok seviordu beni kendimi sevdirtmiştim ama ben yalancı yavşağın tekiydim okula 1 ay geç başlamıştım zaten sınıfa ilk girdiğimde meraklı meraklı gelip tanıştılar felan hangi okuldan geldin gibisinden soruolar hocalar filanda soruyor tabi bense en büyük yalanlarımdan birini sonu olmay illaki bir açık vericeğim !!askeri okuldan geliorum!! Oldu ah salak kafam öle bişr denirmi amk ya diye başımın etini yiyordum sırf bu yalanı kendimi küçük düşürmemek sınıfta bi ayrıcalığım olsun diye atmıştım her tanıştığıma bu yalanı atıyordum artık bu yalana kendim bile inanmaya başlamıştım kafalı gibim ya ben niye böyle şeyler yapıorduk bu nasıl ergenlikti amk

1-2 hafta oldu hiçbir gelişme yok dertler aynı herşry aynı kafam dolu çalışamıorum bile dükkanda göze batıyorum dükkanla aram bozuluo felan bi gece dükkandan çıktım sokaklara attım kendimi kendimi bir anda o küçük devren kiralık dükkanın önünde buldum oturdum karşı kaldırıma dükkanı süzüyorum bi yandan düşüncelere dalıyorum bi anda şöyle düşünmeye başladım ' ulan abuti seni buraya hangi rüzgar attı amk bu bi işaretmi dükkanda güzelmil ha para kazandırmaz ama bellide olmazki amk ya zaten herşeyi göze aldın amk en fazla nolurki amk batar intihar ederim kurtulurum ' diyip eve doğru koyuldum eve girdim herkes uyuyordu vurdum kafayı yattım

http://c12.incisozluk.com...11506/5/2643865_oa1ca.jpg

Oturduk herşeyi konuştuk işerlin nasıl olduğunu ne kadar istediğini neden devrettiğini yaşlandığı ve artık emekli hayatı yaşamak istediğini söle fiyata gelirsekte 25 milyar dedi o gün geçti ertesi gün hemen bankaya gidip krediyi çektim 1 hafta sonra parayı aldım elime hemen gidip amcayla anlaştık beyler aşırı uykum geldi yarın toplantım var yarın devam edicem kusura bakmayın

Biraz ilgi gelsin devam edicem daha anlatıcak çok şey var ne sigara nede ciğer dayanıcak

Beyler bazılarınız yükselişini anlat felan diyor fazla uzatmadan aşk hikayesine bağlamadan 2-3 partta bitiricem şuan işe gidiyorum bugun bitiririm hikayeyi

Artık bir dükkan sahibiydim küçükte olsa benim dükkanımdı artık sanki birazda olsa kafamdaki dertler yok olmuş herşey yoluna girecek gibiydi hayallerimdi dükkan deildi ama yinede benim dükkanımda zamanla iş yapmaya başladım kalitemi belli edip iyi müşterilere servis verdim adım yavaş yavaş duyulmaya başlamıştı borçlarımızı ödüyor eve tamamen ben bakıyordum dertler tasalar yavaş yavaş yok oluyordu sonra nemi oldu hayatımın kadınıyla tanıştım adı x 1.75 boylarında kumral mavi gözlüydü nasılmı tanıştık bi gün dükkanda oturuyorum hiç unutmam pazartesiydi işlerin sakin geçtiği günlerden bigün dükkanda içeri girdi 'saçlarımı kesiticem' dedi seside çok tatlıydı. Koltuğa aldım saçlarını kesiyorum bi yandanda muhappet açmaya çalışıorum ama kısa kısa cevap verip kaçamak yapıor aradaki mesafeyide bozmuyor tabi

Devam ediorum

ilgisizlikten dolayı biraz geç yazıcam o kadar şeyi duvara karşımı dertlerimi anlatcam amk

Bi sigara alıp nescafe yapıp geliorum

Ama zamanla dükkana gide gele ben o duvarı kırdım artık her geldiğinde daha samimi daha cana yakın konuşuyorduk ama yinede seviyemizi düşürmüoduk yinede bir mesafe vardı ama ben yavaş yavaş oma aşık olmaya başlamıştım ona her baktığımda adeta kendimden geçior samimi bir gülümseme beliriyordu yüzümde ama bunu ona açıklarsam ya terslerse ya mahalleye etiket olursam gibisinden. Düşünmüyorda deildim tabi ben bunları anlatıyorum ama işkerim çok iyidi yerinde gidiyordu para kazanıyorum artık diyebileceğim paralar kazanıyodum ailevi sorunlarımız düzelmiş artık babam daha az içiyor annem kanseri tamamen atlatmış sadece rutin kontrellerr gidiyor abim ise kız arkadaşıyla daha ciddi düşünebiliordı bense beni gibtir etsenizde olur zaten