Bir gün sınıfa kızlar geldi. Okulun en güzel kızlarından. Fırat nerde oturuyo dediler. Yanımda oturuyo dedim. Kızlarla konuşurken bile kekeliyordum. Kızların biri yanıma biride sıraya oturdu ve telefonlarını çıkardılar. Biri bacak bacak üstüne attı. Aldığım parfüm kokuları beni baştan çıkarıyordu. Sonra benle muhabbet etmeye başladılar. Yok adın ne felan filen. Sonra her gün sınıfa gelip yanımda oturuyorlardı. Ama bunu yaparken fırat sınıfta yoktu. Sonra yanıma oturan kız bir gün kantinde beni gördü ve elimin içini kaşıdı. Bi hoşnut olmuştum. Sınıfta sırama geliyordu ve bana temaslarda bulunuyordu. Elimden tutup bacaklarına zütürmüştü. Sonra kızlar sınıftan çıkarken arkalarından takip ettim ve fıratla konuşuyolardı. Fıratın çok iyi felan dediğini duymuştum. O an içimde garip bi his oluştu zaten

Son zamanlarda fırat benim üstüme çok düşmeye başlamıştı. Tenefüslerde benide alıp bahçeye çıkıyorduk. Arkadaşlarıyla ayaküstü sohbet ederken onlar kızları kesiyordu. Bende ellerim cebimde mal mal duruyordum. Kızlar gelip gidip duruyordu tabi ama bana bakan yok. Fırat 'olm konuş biraz bu ortamdasın artık' dedi. Kızlar bana bakmaz dedim. Sorunmu yannanım dedi , gülümsedim. Kolunu omzuma atıp 15 metre ilerideki kızların yanına doğru ilerletti beni. Benim alnımdan aşağı terler akarken ve gitmeyelim knk derken ,bana sus diyordu. Ağzı çok iyi laf yapıyordu. Ama resmen bildiğin kızları yerin dibine sokuyordu. Aynısını ben desem kızlar beni döverdi heralde. Bi baktım kızdan 5 lira kopardı. Yok artık dedim. Sonra 2 tane başka kız buldu. Kantinde çay aldı hepimize o parayla. Sınıfta hiç arkadaşı olmayan ben artık sabah okula girerken fıratın arkadaşlarına yani yeni arkadaşlarımla kaynaşmıştım.

Fırat tembel bi tipti. Aynı benim gibi. Ama ben asosyaldim. O ise hem okulda çevresi olan hemde sınıfta sevilen bir tipti. Esprileriyle dersi kaynatırdı. Hiç anlamıyordum. O aslında pisliğin tekiydi. Sürekli borç alıp vermez, yakışıklılığı ile kızlarla oynar, önüne gelene vurardı. Ben ise her gün okula gelip en arka sırada 8 saat boyunca oturan ve zil çalınca evine giden etkisiz bir elemandım. Sınıfın kızları fıratın yanından ayrılmazken benle konuşan bir erkek bile yoktu. Ama fırat severdi beni. Bir gün sınıfta benle dalge geçildi ve tüm sınıf kahkahaya boğuldu. Bende güldüm ama 5 sn sonra kafamı eğip sessizce ağlamıştım. Fırat beni gördü ve 'olm senin değişmen lazım' dedi. Beni baştan aşağı yaratacaktı. Artık fırat sıra arkadaşım olmaktan çıkıp kardeşim olacaktı. Ne demişler. Bana arkadaşını söyle, sana kim olduğunu söyleyeyim.

Enteresan

Yine yalanlar yalanlar

biz seni taşırız trende ne gerek var bunlara

Yaz bin

otobüste kıza verdiğim 3 0 lık ayar

Kesin öyle olmuştur

Prim. koktu

Çorumdan Ankaraya taşınmıştık. Okulların açılmasına 1 hafta kala. Orta puanlı bir anadolu lisesini kazanmıştım. Ankara çoruma göre 100 kat büyük bir şehirdi. Zaten büyüdüğüm mahalle köy gibi bi yerdi. Okulun ilk günü geldi çattı. Annemle gitmiştim okula. Tamda bahçenin ortasındaydık. Büyükler elleriyle bizi gösterip gülerken yere bakıyordum hep. Okullar başladı felan bi kaç hafta geçti herkes birbiriyle kaynaştı ama ben hala bir arkadaş bile edinememiştim. Hala ismimi bilmeyenler bile vardı. Bu şehre alışamamıştım. Bilgisayarım dahi yokken herkesin elinde son model telefon vardı. Eski çalışkanlığım gitmiş, en arkada oturan ve dersi dinlemeyen bir öğrenci olmuştum. Çünkü ne şehre, ne okula alışamamıştım bir türlü. Ağır gelmişti bana büyükşehir. Sıra arkadaşım vardı. Fırat. Benim karakterimi, hatta kaderimi o değiştirecekti.