liseliler bilmez beyler eskiden

yumurta pahalıydı sabah kahvaltısında zenginler yerdi 5 kişilik bi aile haşlama yüzü görmezdi sahanda daha bereketli olurdu

eskiden fakirdik ama mutluyduk lan

edit:işportacıyken dayım aradı çorapları bırak dedi gel ben sana para veririm dedim dayı sağol küfretti bana o zaman büyümeye başlamıştım beyler zoruma gitti telefonumu yeni almışım 3330 eskiydi ama işimi görüyordu telefonu kapattım dayım müteahittir parası var çok şükür arabayla geldi dedi topla gidiyoruz biraz bağırdı bana yaklaştım sinirlendim biraz dedim hırsızlık mı yapıyorum gidim zütümümü vereyim çalışıyorum bana karışma dayı döndüm arabaya binip gitti dayıma posta koydum beyler o gün gerçekten büyüdüğümü farkettim

edit 2:beyler okuyanlar lütfen uplasın böyle duvara anlatır gibi hissediyorum canım sıkılıyor

@11 @19, ilk okul 2 ye gidiyorum, sınıfta zengin binlerinden biri çantadan muzlu pasta çıkardı. nasıl canım çekmişti dıbına koyim bakıyordum kedinin ciğere baktığı gibi. ne bakıyosun senin yok mu dedi. yok, eve gidince anneme söyliyim yarın bende ondan yiycem dedim. eve gittim, muzlu pasta alıcak durumumuzun olmadığının farkında olduğum için anneme tek kelime bile etmedim. ertesi gün bin geldi başıma. hani pastan nerde dedi.ne desem diye düşündüm, bi süre sustum. annem diğer çocukların canı çekmesin diye yollamadı evde yedim dedim. ilkokula dair hatırladığım bi kaç hatıradan biridir, belkide söylediğim ilk yalandır amk. hayatım boyuncada unutacağımı sanmıyorum. buda böyle bir anımdır.

sobanın üstünde kestane olması bile mutlu ederdi. annem ekmek kızartırdı. babam maaşını aldığı gün yarım kilo tulumba alırdı. 2 dakikaya biterdi hepsi. bir 30 gün daha beklemek zorundaydık tulumba yemek için. bazen okula zütürcek yemeğim bile olmuyordu. yiyip giderdim, gelince koşa koşa sofraya otururdum. bu durumdan rahatsız olmaya başladığımda kantinde çalışmaya karar verdim. çalışanlara her gün 1 açma poğça vs ve meyve suyu veriyolardı. şimdikiler gibi hamurger mi yesem tost mu yesem diye düşüncek durumumuz olmadı bizim. kakaolu piknik bisküvi alan arkadaşımızın ikram etmesi için dua ederdik içimizden. ilkokul 3'ten itibaren hep çalıştım. berberde, markette, marangozda, sucuda, camcıda.. hiç boş durmadım. babamdan öğrendiğim dürüstlüğü asla unutmadım. şuan 25 yaşındayım. yüksek lisans yapıyorum, cebimde son model cep telefonum, altımda arabam var çok şükür. kendi evimde yaşıyorum, nişanlıyım, mutluyum. sabır herşeyin ilacıdır çocuklar. sabredin çocuklar, sabredin.

--- eskiden utangaçlık vardı beyler şimdiki çocuklar 8 yasından sonra facebookta sevgili yapıyor, eskiden aile terbiyesi gelenklerdi şimdi ise televizyon programlarından çıkma millete uyamayan zırvalar, eskiden yolumu değiştirir çamurlu yollarda sevdigim kıza papatya toplar yarım saat kıvranarak verirdim, şimdiki çooucuklar 13 yasında milli oluyor

eskiden saygı vardı kısacası kapitalizm ve buna baglı gelişen teknoloji hayatımızı gibiyor ve gibmeyede devam ediyor

@29 tandırmı köyde kendimi yakıyordum ona düşüp sonra annem sıcak suyla haşladı ama tandır gibi olmaz sanırım sultanahmete gitmiştim ilk kücügüm böyle ilk okul 2 3 felan annem harcarım diye 1 milyon vermişti düşünün o zaman 50 kuruştu sultanahmette su oda şişe degil bardak su hava sıcak 2 tane su aldım başkada alamadım bütün gün ac ac sultanahmette gezmiştim vay be

şimdikilere şaka gibi gelir bunlar amk. taşak geçiyoruz sanarlar.

biz cocukken büyüklerimizin karşısında bırak ayak ayak ustune atmayı oturamazdık bile saygıdan.
şimdiki cocuklar büyükleriyle el ense züte parmak

orta okul son sınıfta bi gün sınıfa geç kaldım hoca o zaman geç kalanlara tebeşir aldırıdı bende para ne gezer bana dedi ali git tebeşir al öyle gel sınıftan çıktım ama geri gidemedim param yoktu çünkü gezdim eve gittim o yıl sadece 3 gün devamsızlığım vardı beyler

sene 95 ilkokula yeni başlamışım. günlük 1 simit + sakıza yetecek para verebiliyo peder. o zamanlar aynı mahalleden arkadaşımla okulda paraları birleştirip tost alır ikiye böler yerdik. hey gidi günler lan

şimdi para var da o günlerdeki gibi ekmeği paylaşacak adam yok etrafa dıbına koyayım

okulda o zamanlar boğazlı kazak modaydı beyler kravatı açmak falan ceket giymezlerdi benim ceketim sıfırdı beyler polis bi akrabayla polis kantininden almıştık sıfır lisede bi gün çıkarmadım içinden gömleğimi hep o ceketle gezdim severek eziklikten değil

ha bide geldik spor parasına o zaman babam taş düşürüyor işten ayrılmış dedemler bize bakıyor lisedeyim spor parası mevzusu yine sıradayız hoca dedi vermeyenler öne çıksın tek maal bendim beyler vermeyen parayı yiyenler vardı ama ben tek çıktım öne üstüme hışımla geldi yırtık eşofmanımdan iteledi tüm sınıf serbest senle ders işleyecem dedi

bitane de ben anlatayım o zaman

kinder yumurtalar yeni çıkmıştı o zamanlar. benim harçlıkta 2 simit 1 ayran almaya yetiyordu nerede kinder alacağız amk. neyse işte ben 2 simit 1 ayran yerine sadece 1 simit aldım 1 hafta boyunca. geri kalan parayı da harcamadım gittim cuma günü almıştım kinder yumurtayı amk.

evdekilere dediğimde oğlum neden söylemedin alırdık dediler ama söyleyemedim amk işte

dayımla o meseleden sonra daha çok yakınlaştık cemaatçidir ben cemaatçileri oldum olası sevmem namazımızdayız çok şükür ama riya var yükselme kaygısı var adamlarda beni bi kaç kere derslere zütürdü tembihledi işportacıyım deme tamirciyim de

tamirciye işe başladığımda bana haftalık vermeye niyeti yoktu beyler ilk iş girdiğimde sende işi öğren ayağı yapıyordu bizim ustanın adıyda aliydi çok eziyet etti bana allah affetsin dedim ali abi biz işi çabuk öğreniriz paramızı kazanalım gerisi kolaydır cidiyetimi anlayınca para vermeye başladı bana güvenirdi anahtar bendeydi hep sadece cuma namazlarını kılardı diğer vakitleri kafasına eserse ben hayatında gibine bu kadar düşkün bi adam görmedim beyler yemin ederim

panpa içim paramparça dinliyorum sazan.avi çıkmasın öyle bi söğerim ki anlattığın durumdan beter olursun

hüzünledim :'(

bizim buralarda da kömür parası toplanırdı. her sene kömür parası vermeyen var mı diye sorduklarında parmak kaldıran bir kaç kişi olurdu. bir tanesi de bendim a.q yokluk içindeiz zaten elde yok avuçta yok nasıl vereyim. çok korkardım müdürün odasına gönderecekler diye. herif önüne gelene sopa atıyordu yeter ki ufak bir sebep bulsun. o zamanlar saygıyla beraber büyük bir korku da vardı öğretmenlere müdürlere onların yardımcılarına

geldik ayakkabıya teyzem izmirden göndermişti oğlunun onların durumu bizden daha iyiydi bize yakındılar çıkardım ayakkabıyı giydim giyemiyorum bana küçük tam bi ay o ayakkabıyı bekledim beyler yemin ederim sonra kardeşim büyünce giydi benim ayakkabım bilen bilir siyah mavez marka krampon halı saha keslerimin olmasını çok istedim ayakkabıcıda diktirdim sonra giydim onu onu da biri vermişti ama hatırlayamadım şimdi 1 yıl giydim sonra ipleri çıktı dışarda iplerini yakarken babam çakmağı gördü ne yapıyon lan dedi dedim bişey yapmıyorum sigara içtiğimi sandı ama sonra çaktı durumu dedi oğlum sana ayakkabı alacam ben ben güldüm dedim baba ne gerek var boşver ihtiyacım yokki geçiştirdim okula koyuldum

amk eti sadece kurban bayramında yerdik lan

lüksten her zaman nefret ettim insanlar açken hoş değil savurmak şimdi duyuyorum adamlar günde benim 1 ayda kazandığım parayı yiyor beyler bunun hakkı çıkar öbür tarafta yazıktır