liseli mallar uyusa da güzel bi sohbet etsek lan

öncelikle fonunuzda şu müzik olsun panpalarım: https://www.youtube.com/watch?v=VDF9O9LkbtM keyifli okumalar..

Tüylerimi diken diken eden bir soğukla titriyorum. Sanki birden değişti hava.. Zorla uyanıyorum,olduğum yerde doğruluyorum. Hangi hayata açtım kim bilir gözlerimi.. Bir banktayım,denizin önünde bir bankta. Benliğimi kaybetmiş gibiyim, hissiz ve sarhoş.. Neden orada olduğumu bilmiyorum. Yanımda ağır bir çanta,boynumda kulaklık. Hiç şahit olmadığım puslu,karanlık bir hava. Hangi hayatı yaşadığımı bile bilmiyorum ki şahit olayım.. içimi titreten bir uğultu kaldırıyor beni banktan. Çantayı alıyorum yürümeye başlamadan önce,kim bilir neler var içinde.. Cevabını bilmediğim sorular.. Tanıdık bir yerdeyim sanki. Uykulu ve yarı açık gözlerimle yürüyorum. ileride yokuş alan,paralel ağaçlarla sıralı,düzgün kaldırımlı uzunca bir yol.. Birilerini duyuyorum sanki,yalnız olmadığımı hissediyorum. Yağmur çise çise başıma deyiyor. Hava daha da soğuk,uğultu daha da büyük. Ayaklarımdaki acıyı,zihnimdeki yorgunluğu,yaşanmışlığı.. Nicelerini hissedemiyorum. Tek yapmam gereken yürümek. Bu yabancı bedendeki yaşanmışlıkları düşünüyorum. Karmaşık olan duygularımı toparlamaya çalışıyorum,fakat nafile.. Bir amaç uğruna yürüyorum sanki.. Konuşmak istiyorum,durup yağmurdan temizlenmiş toprağın kokusunu almak istiyorum.. Soyut bir dünyadayım sanki.. Hiçbir şeyi bilmeyen biriyim. Yolun ilerisinde, sisten görünmeyen yolu fark ediyorum.. Gözlerim yaşarıyor adeta. Korkuyu öğreniyorum ilk olarak. Sisin içindekilere güvenemiyorum.. Adımlarım yavaşlıyor,kalp atışım hızlanıyor.. Sise yaklaştıkça hatırlıyorum her şeyi.. Vücudumun her zerresindeki her acıyı hissetmeye başlıyorum.. Yağmur duruyor.. Bana yaşadığımı hatırlatan yağmur.. Yağmurdan ıslanan vücuduma çarpan soğuk havayla titriyorum.. Yaşaran gözlerimden akan damlaları fark ediyorum. Sise yaklaştıkça hatırlıyorum her şeyi.. Kendimi hatırlıyorum,elimdeki çantanın anldıbını hatırlıyorum. Sis kararıyor ve adımlarım tekrar hızlanıyor. Hayatta doğrularından çok yanlışı, yaşamayı hak etmediğini düşünen biriydi bu beden. Son bir kaç adım.. Hayatımın son demlerinde yapmamam gereken hatayı hatırlıyorum… Ve duruyorum. Ağır çantayı taşıyan kolumdaki müthiş acıyı hissediyorum. Çantayı açıyorum usul usul.. Ailemin resimlerine bakıyorum ve “Keşke..” diyorum içimden. Altındaki kıyafetlere bakıyorum.. Çok tanıdık gelen kıyafetlere.. Sonra hatırlıyorum her şeyi.. Aklımda bir tarih beliriyor;”26.01.13”. Usulca çantayı kapatıp kendi isteğimle yürüyorum sisin içine. Olması gerekenin bu olduğunu hatırlıyorum.. Sise girmeden önce acıyla söylemem gerekenleri söylüyorum;

“Böyle olmamalıydı..”