ilk kez boyle bir an yasiyordum. Tek kelimeyle muhteşem bir andi. herhalde bir kaç dakika surmustu opüsmemiz. Eda iki de bir kendini bana sürtuyor daha fazla haz almaya calisiyordu. Ben onun saclarini arkada birleştirmiş agzimi onun agzina gommüstüm. Diğer elimi sirtina goturdum ve daha çok dayadim kendime. Hic bir laf etmiyorduk. Ne olduysa koridordan bir ses geldi. Koridor da biri vardi, biraktik birbirimizi. Nefes nefeseydik ikimizde. Hizmetli siniflari temizliyordu. Eda bisey demedi. Beni birakip cikti siniftan. Ne yapacagimi bilmez haldeydim. Bacaklarimin titredigini hissedebiliyordum. Böyle bir an'i ilk kez yasamistim. Bende onun peşinden cikip onu aramaya basladim. inşallah gitmemiştir diyordum içimden. giriş kapisina dogru kostum baktim duruyor orda. yanina gittim. eline uxandim ama o buna firsat vermeden çekti elini. Kizarmisti. Hizlica cikti kapidan. gitti sonra. Gitmedim peşinden. Gitsem bile ne yapacagimi ne soyleyecegimi bilmiyordum. Kaldim orda öylece. kendimi toparladim biraz. bende ciktim ve eve gittim.

Bu inanilmaz olaydan sonra süreç nasil gelişecek? Bu is nasil çözülecek? hiçbir fikrim yoktu. ben onun erkek arkadasi olduğunu duyunca bütün defterleri kapatmistim ama o tüm herseyi basa sarmisti. buna tekrar bir mektup yazmaya karar verdim. çok uzun birsey yazmadim hatirladigm kadarıyla. onun fikrini sordum daha çok. gece boyunca aklim çok karigib bir haldeydim. Sabah olur olmaz erkenden gittim okula yine. abdullah da gelmişti. biraz muhabbet ettik. olanlari anlatmaya karar verdim adam kan kardesimdi çünkü. olanlardan bahsettim. biz boyle konuşurken serap ve meryemde geldiler okula. serap anlamsız bir bakis atti bana. geçti yanimizdan hic bisey söylemedi. tak olmaya basliyor sandim herşey. arkami donup onlara baktim meryem bas işaretiyle beni cagirdi. gittim yanlarına. meğer bizim abdullah serapa ilgi duyuyormus ve bunu söylemiş kiza. ama serap olumlu bakmamis meseleye. bunlardan benim yeni haberim oluyordu. abdullah bahsetmemisti hic. ne diyecegimi bilemedim. ' o senin yanindayken yanina grlmem' dedi serap. tamam sen bilirsin dedim. mektubu verdim edaya vrsin diye. ayrildim yanlarından.

abdullaha birşey caktırmadim. eğer soylememisse vardir bir bildiği diye dusundum. eda da ayni kizlarla okulun bahçesine girdi. gözlerim onun üzerindeydi. ama o hic orali olmuyordu. yanimizdan geçerken bile bizi gormezden geldiler. kizdim biraz tabi ama diyecek bisey yoktu. bugün persembeydi ve kulüp calismasi olacakti. yinede bir heyecan kaplamisti beni. belki edayla o vesileyle konusabilirdim. siraya girdik ve içeri geçtik sonra. serap dersten önce edaya mektubu verdi. acaba cevap yollayacak miydi? beklemeye koyuldum. ilk ders serap kagida bir mesaj yazip kagidi bana atti. bir cocugdan hosanmisti üst siniflardan. onu yazmisti bana cpcugun adi Bülent. serap bana nasil yardimci oluyorsa benimde ona yardimci olmami istiyordu. çocukta buna karsi pek bos değildi hani. ama ben yapamazdim. çünkü ortada can dostum abdullah vardi. abdullahi Bülent pici için satamazdim. satmadimda zaten. serap gibtirse gitse bile abdullah birakmazdi beni. ki birakmadida. bende serapa bunun boyle olduğunu arada abdullah varken ona yardim edemeyecegimi söyledim. ama allahtan bunların bulentle isi olmadi. birsuru sıktnti cikti. sevinmemin sebebi kendim değil abdullahti. o çocuk uzulmesin diyeydi.

ilk dersin tenefusunde eda serapa bir cevap mektubu yazip vermişti. derse gelirken mektubu aldim. icimde çok değişik fikirler vardi. ne yapacagima hala karar verememiştim. sirama gecip mektubu actim. eda benimle arasinda bisey olamayacagini yazmisti. ve kendi elcesindeki erkek arkadasi yavuzdan bahsetmisti. mektubun her cümlesinde ayri bi bunaldim. ayri bi sasirdim her cümlesine. baskasiyla birlikte olduğunu söyleyen bu kız neden bana yaziyor ve neden benimle buluşuyordu. ikili mi oynuyor acaba diye geliyordu aklima. acaba ikimizi birden mi idare etmek istiyordu? aklim baya karismisti. yavuzla ilgili olan cümleleri okuyunca amansiz bir kiskanclik kaplamisti içimi. değişik duygu halleri benim sinemde cabuk yerini bulmuştu. arkadaslarim bu gizli mektupların içeriğini hem merak ediyor hem de beni yalniz birakmamaya calisiyorlardi. eda mektubun sonuna eklemişti ; kulüpte buluşuruz diye. buda başka bir soru işaretiydi benim için.

diğer derslerde birçok fikir geldi aklima çok dusundum ama bir çıkar yol bulamadim. acaba yanlisi yapan benmiydim? bir yandan da erkek arkadasi yoktur da bu bizi kekliyodur diye düşünüyordum. bu tur saçma sapan dusuncelerle geçti diğer dersler. tenefusun birinde karsilastik ama hic pas vermedi yine amk. ustelemedim bende. dersler bitti ve santranc kulubundekiler bizim sinifa gelmeye basladilar. ümit hoca da geldi. biraz baslangicta konuştu sonra bilenler bilmeyenlere ogretmeye devam etsin dedi. eda ve saz arkadaslari da gelmişlerdi yine. gözüm hep onun üzerindeydi. bakmadan edemiyordum. baktim bu oturduğu yerden kalkip yanima geldi. ' bana sen öğretir misin' dedi. bende saskin bir şekilde tamam dedim. önce arkadaslari da yanindaydi ama sonra onlar ayrildilar. ben edaya tasları filan anlatmaya basladim. ama o öyle bir bakiyorduki anlatirken elim ayagim birbirine dolasiyordu. onun ve kendimin taslarini dizdim daha sonra ben hem anlatiyordum hemde oynamaya baslamistik. hamleleri gösterme bahanesiyle sürekli elimiz birbirine carpiyordu. bu onun hoşuna gidiyordu benimde tabi. 'ümit hocadan izin alsan cikamazmiyiz biraz?' diye sordu. gözlerim parladi benim. ümit hocanin yanina kostum apar topar. izni kopardim. buna bir kaş göz işareti caktim tamamdir anlaminda. ben sevinçten dört koseydim belki yine öperim diye.

-beyler sıradışı işlemler devreye girecek yakında.-

bununla gecen gunki sinifa gittik biz. orda kulüp calismasi yoktu. ortalik sakindi herkes kendi kulübünün olduğu siniftaydi. ben ve eda sinifa girdik. hayirdir ne oldu dedim. pek yüz vermeye niyetli değildim. 'seni birkez daha öpebilir miyim' diye sordu. eridim ben o an bittim. yumuldum kıza. on numara dudaklari vardi. biraz balik etli olması güzel olmasına baya güzeldi ama ben çok fazla avuclayamiyordum o ayri mesele. ama bugün biraz ellemistim. daha doğrusu kendisi elimi tutup bacagina zütürdü yoksa ben hic cesaret dahi edemezdim. neyse beyler bunun arkaüne geldim. biraz oksadim. öpüşmeye devam ediyorduk ama bir gariplik oluşmuştu içimde. vicdanim kabul etmiyordu bunu. biraktim kızi sağlam bir tokat indirdim sıllıga. ne olduğunu anlamadi sasirdi. elimi tutmaya calisti izin vermedim. ciktim siniftan. moralim sıfirdi.

Serapla beraber kagidi actik. Aslinda çok fazla önemli şeyler yazilmamisti kagitta. imren bugün yurtta nobetciymis. Memetten ona ait bit esyasin ialmami istiyordu. imrenle az çok mihabbetimiz vardi ama bu boyutta değildi. Ben bunun devamini geleceğini düşünerek sırıttim alttan alttan. Srtapta öyle tabi. Ayrıca memetten bisey isteyecekse neden bu kagidi direk memete yazmiyorduki? Bu sorunun aynisini serapta sordu bana. ikimizde bu isin içinde başka bir is var diye dusunmemizde hakli olduğumuzu sonradan anlayacaktik. Neyse memetin yanina gittim tenefuste ve olayi anlattim memette imrene ait bi ders notu varmis sadece. Aldim ders notunu serapa zütürüp verdim. Serapta 'sende imrene birşeyler yaz' dedi. Bende aldim kagir kalemi biraz ask kokan birazda dostvari olmasına özen gösterdiğim bi şekilde birşeyler yazdim. Yazdigim. kagidi serapa verdiğim an kapida eda belirdi. Anlamsiz güldü bu. Herhalde kagidin ona yazildigini düşünüyordu. Bas isaretiyle serapi yanina cagirdi. Serap imrene yazfigim mektubu cebine koyup omuz silkip kalkti yanimdan. Eda serapla benimle konusmak için beni ikna etmesi için gelmişti. Çünkü son gorustugumizden sonra neredeyse iki aydir ne mekyuplarina cevap vermiştim ne de beni gorupte konuşmaya calistignda onu takıp konusnistim. Bu onu deli etmişti. Hatta serap un dediğine göre bana daha çok baglamisti. Ben ise erkek arkadasi olan bir kizla yasamamam gereken birçok şey yasadigim için biraz suçluluk pgibolojisine girmiştim. Serap onunla konuştuktan sonra geldi yanina. Yine ayni şeyleri söylüyor dedi. Konusmayacak misin? diye sordu. Bende son birkez boyle bir şeyin olamayacagini söylemek için konuşmak istedim. Yine derslerden sonra yine ayni yerde.

Okul dagilinca biz sinifa gittik yine. Belki ekrem bini yine gelebilirdi ama olsun. Kisa konusacaktik benim dusunceme gore zaten. Önce ben gelmistim. Ben kendimi nasil konusurum diye hazirlarken eda da içeri geldi. Asiri duygusala baglamis bir şekilde bakiyordu gözlerimin içine. Yeşile yakindi gözleri ve şuan çok anlamli bakiyorlardi. Hafif yasarmisti gözleri. Benim iki yanimda olan ellerimi aldi. Gözlerimin içine bak dedi. Korktum lan acikcasi o an. Gözlerinin içine baktim ama kaybolmaktan korkuyordum. 'Yavuz diye biri yok ' dedi. ' ama yazdin sen o kadar' dedim bende. Bir an sessizlik oldu. ' vardi ve çok oldu niteli ' dedi bu sonra. 'Lütfen birakma beni' dedi ve bir iki gozyasi düştü yanaklarina. Bunu söyledikten sonra ben bisey diyemedim. Agzim muhurlenmisti sanki. Bana biraz daha yaklasti. Ellerini ben de kendi ellerinin içine aldim. Alinlarimiz birleşti ve burunlarimiz birbirine carpiyordu. Kokumu içine çekiyordu benim. Bende onun kokusunu cekiyordum içime. Hiçbirşey düşündüğüm gibi olmadi. Yanagima sicak bir öpücük kondirdu. Beni benden almisti yine. Bende basimi onun boynuna doğru goturdum. Hem koklayip hemde ufak ufak öpmeye basladim. Öperek dudaklarina cikmaya basladim. Muhteşem anlardi. Sonra dudaklarimiz birleşti. Beni yutuyordu sanki. Benim bir elim onun arkaüne gitti yine. Dayanamiyordum. Dudaklarimiz ayrildi simdi. Biraz önce sorduğu sorunun cevabini merak eder gibi basini salladi hafiften. Bende salladim ayni şekilde ama istemsiz. ' hadi gidelim' dedi. istediğini almis gibi bir gururla eli hala elimde siniftan ciktik. Müthiş bir karanlık vardi beynimde.

Ne olacak? Nasil gidecek? Ve başka diğer sorular beynimde zonk zonk zonkluyordu. Bir yandan tamamen sogudumu düşündüğüm ama yanina gidince buz gibi eridigim eda. Diğer yandan daha yeni bir baslangic üzerine temel attigim imren vardi. Bir kararsizliklar zincirinde kader ruzgarimin beni zütüreceği limani bekliyordum.

Agzmda anlamsiz bir gülümseme elimle anldıbına henüz ulasamadigim bir kaygi. Eve gittim. Bol düşünce içerisinde odama geçtim. Düşünmeye basladim. Ne yapayim ne edeyim diye. Nedenini bilmiyorum ama imren daha agir basiyordu sinemde. ama yarin okula gidip herşeye sicagi sicagina karar vermek istedim. Gece olunca zor bela uyudum zaten. Binbir düşünce beynimi karistiriyorken uyumamin bu kadar zor olmasina sasirmamak gerekiyordu.

Sabah uyandiktan sonra aceleyle kahvaltimi yapip okula gittim yine. Abdullahla yolda karsilastik. Konuşarak beraber okula doğru yürüyorduk. Yolda seraptan bahsetti bana. Ona olan ilgisinden filan. Benim serapla olan yakinligimi bildiği için benden yardim istiyordu. ama çocuk hakketen agibti kiza. Bu konusmasindan gayet anlasiliyordu. Bende dediklerini dinledikten sonra tamam konusuurm dedim. Okulun bahçesine geldik beraber. Serapla meryem beraber geldi biraz sonra. Normalde abdullah yanimdayken serap gelmiyordu önceleri ama simdi geldi iste. Bunlarin da ne yaptigi belli değildi. Abdullaha serapin Bülent ten hoslandigindan bahsetmedim üzülmesin diye. Zaten o is olmayinca serap bor daha Bülent in adini agzina almamisti. Onlarda gelince biraz beraber konuşmaya basladik. Arkadaslariyle beraber gelen eda da onlardan ayrilip yanimixa geldi. Sanki sevgiliymisiz gibi bir edayla yanima sokuldu benim. Yani az daha sokulsa el kol iç içe olacaktik. ama ben cekiniyorudm biraz öyle bir algi olmasin diye. Haftalardir edadan uzak kalip serapa öyle birşey olmayacagi algisini oluşturmaya calisiyorken şimdi hersey yine tak olmuştu. gibtir et dedim zaten kizla yazismaya baslamistik. Gerçi benim ona yazdigim aska donuk seylerden sonra bir daha bisey yazarmiydi bilmiyorum. Biz muhabbetimize devam ederken kapidan imren geldi AMK. Ben ve edayi o halde gördü kız. Yüzü dustu birden. Bir yandan da abdullah serapla konuşmam için beni durtuyordu. Ne yapacagimi bilemez haldeydim AMK. huur gibi hissediyordum kendimi. Herkesin işinin icinde olmak zorluyordu beni. Hangi birinin isini yapayim diye düşünmekten benim isler yarim kaldi hep.

Serapa gel benimle dedim. Biz gruptan ayrildik. Serapla biraz uzaklastiktan sonra abdullahla konustugumdan filan bahsettim. Bir sans vermesini istedim. Çünkü abdullah hakikaten sağlam çocuktu. Serap basta umursamaz olsada sonradan israrlarima dayanamadi. Tamam dedi sadece konusuruz birkaç defa ama zorla olacak da bisey yok dedi. Bende tabiki dedim. Serapi ikna etmiş olmanin gururuyla gulumsedim ufaktan. imren sana bisey dedimi diye sordum. Bisey konusmamislar. Serap beni azarlamaya basladi. Hem onla hem onla olmaz diye. Zaten benimde öyle bir niyetim yoku ama eda yanima gelince tepki gosteremiyorudm. Biz biraz atesli tartismavari konuşurken birden imren yanimiza geldi. Biraz kizgin bakiyordu bana. Biraz konuşmaya basladik. Elinde bir kagit vardi kagidi bana verdi. Umut dolu bakti bana. 'Sandigin gibi birsey yok' dedim. Bunu ne diye söyledim bilmiyorum ama soyledim işte. Bir şeyi ispat etmek ister gibi. Sanki bir mecburiyetmis gibi.

Öğlen arasini dört gözle bekledim. Son ders zili calinca cikip imreni beklemeye basladim. O da gelince beraber inmeye basladik merdivenleri. Güvenle yürüyordu yanimda. Bundan emindim. Disari cikarken eda ya rastladik yine. Eda arkadadlariyla beraber tavirli tavirli bize bakiyorlardi. inşallah imren onlari onemsemz dedim. Ki önemsemedi. Koluma girdi hatta benim. Bu beni ayrica daha fazla mutlu etti. Bahçeden ciktik onlarda bizim arkamizda yuruyorlardi. imren kolumdan cikmadi benim. ' baskalariyla siniflarda bulusmussun' dedi imren. Herşeyi duydugunn farkimdaydim. Gizlemeye calissam itici olurdu bu. Durdurdum imreni ' kim ne derse desin, kim ne yaparsa yapsin ben seninle beraberim ve sen de benimle beraber kalacaksin' dedim. Ve bunu biraz daha yuksek sesle soyleidm ki eda ve saz arkadaşları da duysun. Birkaç gün içinde yasagim farklı duyguların bir tezahürü olarak herhalde elini tuttum imrenin. Sıktım samimice ve gözlerinin içine bakarak. Ayrildik sonra. Ben eve gittim.

Aldigim karar herhalde doğruydu. En azindan bunun şuan beni mutlu ettiğini bilmek güzeldi. Edayla yasayacagim yalanci duygulardan daha iyi olduğu kesindi en azindan. Öğlen yemek yedikten sonra okula gittim tekrar. Bizim serap ve abdullah erkenden bulusmuslar muhabbet ediyorlardı. Onlarin yanina gitmedim. Biraz konususnlar diye. Okulun bahçesinde bir basima dolanmaya basladim. Baktim bizim eda yine geliyor. Benim yanima gelmesin diye bahçe duvarinin oraya gitsemde arkamdan geldi bu. 'Sen ne yaptigini saniyorsun ya ' dedi bu bana. Beni çok fazla kiskanmisti. Sinir kupuydu resmen. Senle ben birlikte olamayiz dedim. Baya kizdi bagirdi cagirdi neredeyse bu. Biz boyle konuşurken imren girdi bahçeye amk . bizi bu halde görürken hic orali olmadan uzaklasti okula doğru. Gel simdi birde bunu düzelt. Edayi ortada öylece birakip imrenin yanina gittim. Sinir kupuydu resmen. Konuşmak istemedi. Ustelemedim bende. Daha da kizdirmamak için.

Bir hafta boyunca filan imren yüzüme bile bakmadi neredeyse. Her konuştuğumuzda soğuk soğuk davranislar sergiliyordu. Bende edaya yüz vermiyordum tabi. Birkaç kez mektup yazdi birkaç kez de konuşmak istedi ama ben orali olmadim. Serapla beraber zaten edayi kara listemize almistik. O da sevmemeye baslamisti edayi. Benim yuzumden herhalde. Bir haftanin sonunda imreni zor bela inandirmaya calistik serapla beraber. Ve ikna oldu zaten. Sadece beni kizdirmak için uzatmis meseleyi megersem.

Okullarin ara tatile girmesine çok bir zaman kalmamisti artik. imrenle iliskimiz biraz daha ilerlemeye başlarken edayla biraz daha uzaklaşmaya baslamistik. Edanin yazdigi mektuplar yeterince azalmisti. Serapda onu çok kaale almayinca çok onunlada gorusememeye baslamisti. Ama son bir kozu vardi kendince.

imrene tam anlamiyla baglanmisim artik. Edyaa karsi ise artik birşey duymuyordum içimden. Nort bile degildim. Olumsuza çok yakindim. Eda bu duruma cildiriyordu neredeyse. ama olacagi buydu. Yavuzla olan meselesinin hala aslini astarini bilmiyordum. Varsada yoksada beni ilgilendirmiyordu artik. Günler bu şekilde geçiyor ve ben artik kendimi daha emin hissediyordum. Abdullah ve serap uzun konusmalari ardından bir turlu anlasamadilar. Birliktelikleri olmadi. Abdullah bu duruma çok icerlrdiyse de atlatti zamanla. Serapin Bülent le de isi olmadi. Hatta lise sonuna kadar serap biraz sap gibi geçirdi. Benim eda ile başlayan lisedeki kismetim imrenle devam ediyordu. Lisede kanimizin deli akmasiyla beraber imren son olmadi neticede. Başka asklara yelken actik vesselam.

Zaman geçmiş karne gününe kadar dediğim kurguda oluşmaya devam etmişti herşey. Eda ve imren arasinda kalan ben imrende karar kilmistim ve sanirim en doğru karardi. Edayla ilgili ise sadece hatirladigim onunla sinifta yasadigimiz sicak anlardi. Bazen aklimi celiyor gibi olsada o anlarin şehveti, hakim oluyordum kendime her defasinda. Bu zor oluyordu ama olmak mecburiyetindeydi. Yari dönemden önce karnemizii almadan önceki gün eda okulun bahçesinde onumu kesti. (Bu son haftadaki meseleleri yazsam başka bir hikaye daha olur, o yüzden çok uzatmayayim iyisi mi) ' yarin karneden sonra seni o sinifta bekleyecegim' dedi. Ve gitti sonra. Benim agzimdan daha tek kelime cikmadan ayrildi yanimdan. Acaba mühim birsey mi soyleyecekti diye merak etmeye basladim. Gitmek istemiyordum. Bir yandan da içten içten gidesim vardi. Evet gidecektim

Evet nihayet karne günü. Erkenden okulun bahcesinde toplanmaya baslamisti herkes. Dile kolay tam bir donem bitmişti. Ben ve sevgilim imren de basari dolu birer karne aldik. Karneler dagitilir dagitilmaz ben daha imren gormeden edayla bulusacagim sinifa gittim. Zaten imrene sabah söylemiştim karneden sonra okuldan hemen ayrilmayalim diye. Sinifa girince son birkaç kişi kalmisti cikmayan. Bekledim onlarda ciktilar. Eda aceleyle geldi sinifa. Babam geldi beni almaya beraber gitcez birazdan dedi. iyi dedim bende. Hani beni birakmayacaktin dedi sonra aglamakli. Basimi onume egdim bende. Bisey diyemeidm. Sana diyecek bisey bulamiyorum dedi. ' son bir kez opebilir miyim seni' dedim. Agzimdan nasil ve ne diye cikti bu bilmiyorum. Utandim lan kendimden o an. Bana yaklasti ve dudaklarini dudaklarima dokunurdu usulca. Ateş gibiydi resmen dudaklari. insnain birakasi gelmiyordu. Bir iki dakika opustik öyle. Birakti bir an beni. 'Gitme' dedim. Kafam yine dengesini kaybetmişti. Geriye donup cikacakken dondu birden tekrar geri. Dudaklarina yapistim yine. Deli gibi opuyordum onu. Kalbim de sizliyordu başka bir yandan. Kolkariyla itti sonra beni. ' sen baskasina aitsin' dedi. Cikti siniftan koşar adim. Bagirir gibi oldum arkasından eda diye ama ne bagirabildim. Ne de agzimdan başka bir kelime cikabildi.