lisedeyken yediğim akıl almaz dayak

yarım saatte yazamadın eşrafını sektiğim

birkaç dakika sonra yanıma geldiler. şimdi ne olacağını tartışıyorlardı. öyle ya kalkıp gidemezdim, beni ya öldüreceklerdi ya da bir yere atacaklardı. kendileri de yediği taktan korkar olmuştu ki bir türlü aralarında anlaşamıyorlardı. bir tanesi zütürüp atalım diyor bir diğeri ölürse ne tak yiyecez gibi şeyler söylüyordu.

bu tartışma sürüp giderken sanırım daha önce çağırdıkları biri içeri girdi. abi ne yaptınız siz ya diğer homurdanarak etrafımda dolaşıyordu. sonunda beni bir yere zütürüp atmakta karar kıldılar..

kalk koduğmun kalk dedi turan.. kalk gidiyoruz.. kalk mı ? nasıl kalkacaktım ki elimi yere basarak destek almaya çalıştım bu şekilde beni yürütemeyeceklerini anladıklarından karga tulumba taşımaya çalıştılar. ama ben bu sırada sürekli çığlıklar atıyordum. her yanım acıyordu, o an ölümün aslında dayanılmaz acılar karşısında ne büyük bir nimet, ne denli büyük bir temizlik olduğunu düşündüm.

insan bir kere ölürdü ama bu acılar her saniye çekiliyordu. sürükleye sürükleye beni arabaya bindirdiler. araç hareket etti, sonradan gelen adam sürekli abi ne yaptınız siz ya deyip duruyordu. zaten ağzından başka bişey çıktığını duymadım. bir süre yol aldıktan sonra yol aldıktan sonra durdular. yanımda oturan kolumdan tutup beni aşağı itti yere düştüm. her yer karanlıktı sadece biraz ilerde bir ışık görünüyordu.

burda mısınız dinleyenler ? biz kaç kişiyiz şimdi son bir entry ile tamamlayacağım..kim var dinleyen boşa yazdırmayın bana

devam panpa

panpa uzatma heycanı kaçıyo hikayenin

@239 bitti zaten de kim var başka kimse yok mu okuyan ?

yaz panpaa

panpa koy noktayı

senı bekliyorum 1.5 saattir amk yatıcam.

anlatsana züt nası bitti

geçmiş olsun panpa sonuna kadar okudum züte mukayet ol

okurum bi ara

yaz pic bekliyoruz

@236 sakın ışığa doğru gitme panpa

burdayım panpa

sonra noldu bin kaçarken dedinmi sende durun lan ananızı gibcem ben diye ?

reserved

dinliyoruz panpa anlat sen

burdayız dıbınakoyim anlat hadi

burdayız panpa devam et.