lisedeyken yediğim akıl almaz dayak

lise sondayken hayatım dersane okul ve ev arasında mekik dokumakla geçiyordu. aklım bir yandan gibimin ucundaydı diğer yandan da kazanmam gereken bir sınav gün be gün yaklaşıyordu. bir gün gelecekti bir gün kalmış olacaktı sonuçta..

ama duygularıma da bir türlü engel olamıyordum.. bu yüzden yeşil gözlü kumral saçlı şebnem adında bir kıza aşık oldum. kız güzeldi, çekiciydi ama bugün dönüp baktığımda anlıyorum ki tam bir mahalle kızıymış. çok kültürsüzdü, keçiörende büyümüştü.. hani böyle muhafazakar toplumlarda mahallede herkesin bacım bacım diye gezip geceleri os1 hayallerine malzeme olan kızlar vardır ya bu şebnem de öyleydi.

ne kültürel olarak ne de aile olarak alakamın olmayacağı insanlardı. ama dersanenin de böyle bir misyonu vardı işte kolejli çocukları ve devlet lisesinde okuyan binleri karşılaştırıyordu. bu şebnemi turan adında sitelerde adını vermek istemediğim bir mobilya dükkanının sahibi okutuyordu dershanede. çok çok sonra duydum ki bu turan denen adi herif kızı sürekli gibiyormuş..

devamı gelecek birazdan.. dayağı nasıl yediğimi ve dayağa giden süreci baştan aşağı anlatacam