Neyse aldım kitabı indim çarşıya. Şimdi plan şu. Hocanın evi çarşıda. Ben fotokopileri çekip bana verilen paranın üstüyle beraber hocanın evine bırakıcam oda sınıfta dağıtım yapacak. Niye ben sınıfa zütürmüyorsam sanki mk. Utana sıkıla aldığım fotokopilerle birlikte hocanın oturduğu binanın önünde durdum. Aklıma Hüseyin'in söyledikleri gelip duruyor ama bu düşünceleri kovuyorum, kadının korkusu cinsel tüm dürtülerimi bastırıyor arkadaş, benim fişek danger alarmı veriyor. Ama yapacak bir şey yok plan bu, fotokopileri veriyim o sokaktan daha sittin sene geçmem anasını satayım

Beyler geldim dışarda sağlam kavga vardı onu izledim kusura bakmayın

Kapıya şöyle bi baktım ozamana göre lüks bir binaydı kapısında güvenlik kamerası filan vardı. Paraya bak amk diye geçirdim içimden zile bastım. Kapıyı açtı üçüncü kata çıktım. Elimde dolu dolu üç poşet var leş gibi ağır anasını satayım. Çıktım yukarı hoca kapıyı açtı. Üstünde jartiyer vardı, transparan yeleğin içinden pembe külot görünüyordu diyicem hepinizin ağzının suyu akacak ama heveslenmeyin, üstünde normal bi kot ve ince hafif dekolte kazak vardı. Bende şaşırdım amk, o asılmayla karşıma jartiyeerli çıkması gerekirdi neyse yırttık sonunda bu manyaktan harbi unutmuş durumu dedim içimden

Hoşgeldin jöleli dedi bana. Ben biraz utanarak hoş bulduk hocam dedim. Verdim poşetleri, uuw bayağı ağırmış bunlar nasıl taşıdın okadar yoldan dedi. dıbına üflediğim getirmiyim de okulda gib belamı dimi diye içimden söylendim. Getirdim hocam işte dedim. Sen şimdi bayağı yoruldun bilseydim ben arabamla gider alırdım neyse ama sana bi yorgunluk çayı ikram edebilirim dedi. Aslında o soğukta içerden kaloriferin sıcaklığı yüzümü nasıl tatlı yalıyordu, bizim sobalı ev nerde bura nerde amk. Hocam hiç zahmet vermiyim ben gideyim dedim. Saçmalama olmaz öyle şey gel geç içeri dedi

içeri girdik. Acayip lükstü. Bunun bi abisi vardı oda evlenmemiş dümbük hem avukat hem bilmem ne baro başkanı. Para tak ikisinde de tabii lüks olur dedim kendi kendime. Hemen dar ve uzunca mutfakta ankastre ocağın üstünden çaydanlığı alıp çayları doldurdu ben hala hayranlıkla evi izliyorum. Hoca da farketti galiba ama bozuntuya vermedi. Neyse oturdu masada çay içiyoruz ortada biraz kurabiye var, ikram etti filan. Neden öyle dedin dedi. Anlamadım dedim. Sınıfta neden öyle bi aşağılamada bulundun dedi bana. Hocam kesinlikle niyetim o değildi, siz sadece dürüst ol dediniz bende söyledim dedim.

Kadının yanağından iki damla yaş döküldü. Hocam yapmayın allah aşkına, bukadar üzüleceğinizi tahmin etseydim yapmazdım kesinlikle dedim. O sert o Zeyna kılıklı karı gitmiş, yerine çaresiz iki büklüm olmuş bi kız çocuğu gelmişti, inanamadım gözlerime.

Yani Hüseyin bile onu o halde görse o asi malafatı içe kaçardı mk. Seninle ilgisi yok dedi. Üniversiteden beri hiç bir zaman istediğim gibi bi ilişki yaşayamadım. Aslında çirkin olduğum gerçeğini hayat bana yıllar önce nişanlım olacak o şerefsiz benden borcum var, harcım var diye topladığı paralarla aslında gerçekte birlikte olduğu kızla alıp Antalyaya kaçınca öğretti. Sonrasında hiç mutlu olamadım, stresten saçlarım erken yaşta bembeyaz oldu. Bak dedi dip boyası gelmiş saçlarını göstererek. Gercekten de 30 yaşında bir insan için fazlasıyla beyazdı. Bende kendime bir kabuk yarattım ve onun içine sığındım. Okulda, sivil hayatta hiç kimsenin beni üzüp kızdırmasına izin vermedim, hemen tepkimi koydum. Saldırdım. Onlar beni incitmeden ben onları incittim.

Peki sana neden o soruyu sordum biliyor musun? Ben ağzım açık, o sert kadının o gözyaşlarına boğulmasını hayretle izleyerek sadece neden anlamında kafamı sallayabildim. Çünkü sen o şerefsize bu jöleli saçlarınla, hafif büyük dişlerinle, giydiğin siyah takım elbise ile ve kullandığın parfümle birebir benziyordun. Sınıfa ilk girdiğimde, seni o ilk gördüğüm anda inanamadım, elim ayağım boşaldı, tabii tanışma aşamasında öğrendim adını sanını.. Daha fazla konuşamadan yüzünü avuçlarının arasına alıp hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladı.. Ben napıcağımı şaşırdım iyice, çay boğazıma düğümlendi amk

Ben sadece üzgünüm diyebildim. Koskoca kadın karşımda ağlıyor, ben 18 yaşındayım ve muhatap olduğum duygular karşısında verebileceğim tepkiyi kestiremiyorum. Kalktı gözlerini sildi. Bi çay daha diye sordu. Yok hocam kafi dedim. Ben bunları yarın okulda dağıtırım, sana da zahmet verdim dedi. Rica ederim hocam dedim. Ben de sizden çok özür diliyorum dedim. Gerçekten böyle olması beni çok etkiledi dedim. Senin hatan değildi, o koca sınıfta sanki o şerefsiz varmış karşımda gibi duygularım depreşti, naptıysam engel olamadım, sizin sınıfın derslerine koşa koşa geldim hep, heyecandan ellerim terleyerek. Ama senin o cevabın yüzüme tokat gibi indi. Onun yıllar önce bana beni kandırarak attığı tokadı sen dürüstlüğünle yüzüme bi daha attın. Bunun için sana ne kadar teşekkür etsem az, asıl ben özür dilerim dedi ve beni uğurladı. Eve gidene kadar bu duygusal depremi atlatmaya çalıştım. Ulan biz ne düşündük Zeyna'nın içinden ne çıktı. Utandım biraz. Ertesi gün okulda hiç kimseye bahsetmedim. Hüseyin'e bahsetseydim malafatı durduramaz, kadının duygusal boşluğundan faydalanırdı. O gün aramızda sır gibi kaldı.

Sonra ne mi oldu? Ben mezun oldum ve bir sene sonra alt sınıflardan bi arkadaşın anlattığına göre Deniz hoca evlenmiş. "Olm Deniz hoca yarağın tadına varınca bir yumuşadı bir iyi oldu ki sorma" diye dalga geçerek güldü. Çocuğu neredeyse dövüyordum amk, abisiyle aram iyi olmasa gibecektim ecdadını.

Velhasıl kelam panpalarım, hayatta gördüğünüz her ön yüze aldanmayın, belki arka yüzü bambaşka bir dünyadır.. Hepinizi seviyorum kardeşlerim...

Haa adet yerini bulsun "BU DA BÖYLE BiR ANIMDIR"

Up up up up up