lisedeyken hayatımı tamamen değiştirdim

Bir sabah uyandım yine bilgisayarı açtım çarıma giricem.Önce msni açtım batuya yazdım gel bir kule yapalım diye.O zamanlar moral bozuldukça daha çok sarıyordum oyuna benim çar akıp gitmişti. Basmadığım item kalmamıştı. Hesaba bir girdim 1.köy gardiyanda üstü çıplak. Hemen batuya ağlamaya başladım oğlum çarım soyulmuş lan falan diye. Depoda unutmuş olma itemleri diyor buda.Ama çar kattaydı en son. Kapadım msni falan yarım saat ağlamışımdır. Birde arkadan müzik veriyorum. Sanki bir akrabam ölmüş gibi neden gittin falan diye tribe giriyodum.

Okul kapandı, sınıfta kaldım. Babamlada konuşamıyorduk.Yaz tatilinde düzelttim kendimi. Benim zütümü gibsinler ki bir kere olsun ailemin yanında olmadım. Yani yine oyun oynadım mal gibi. Kardeşimde benim gibi, beraber oyun oynadık.Yaz tatili bitmiyordu. Bitsin istiyordum da istemiyordum da.Benimle birlikte batu, pelin,edada kalmıştı. Diğerlerinden haberim yoktu. Yazın karın kaslarım olmuştu. Kamburluğuda toparlamıştım. Zayıfım diye kolay olmuştu kas işi. Alkole,sigaraya tamamen karşı bir insandım. Batu dahil bütün arkadaşlarım alkol, sigara kullanırdı.Ben olmaz derdim.Çünkü babam kullanmazdı,onu örnek alırdım her zaman.

Pazar sanırım bizimkilere olaydan bahsetmiştim msn üzerinden (batu ve yan sıradaki 2 arkadaşa) ama bahsetmemişte olabilirim dediğim gibi hatırlamıyorum o haftasonunu. Pazartesi okula gittim bizimkilerle konuştuk, pazar günü anlatmadıysam pazartesi anlatmışımdır. Sonra bunlardan biri ağlamaya başladı diğerleride üzüldü.O hafta boyunca arka sırada 3-4 kişi oturup ağladık. Bunlarında sorunları vardı bir kaçı platonik aşıktı.Ama beni sevdikleri için başıma gelene dayanamayıp ağlamışlardı.Bir kere daha kardeşim dedim bunlara.Bu sırada babamın dükkanını annem işletmeye başlamıştı. Okul kapanınca daha küçük ve ucuz bir eve tanışacaktık.

Hayat dediğimiz şey garip beyler.Bir gün bir şey olur dersin ki " yuh be bunuda yaşadım hayata bak daha ölsemde gibimde değil" ama öyle değil işte yaşadıkça öğreniyorsunuz. ister 7 yaşında ister 70 yaşında elbet yaşıyorsunuz çok acı veren şeyleri.Her insan öğreniyor hayatın gerçeklerini. Babam olmadığı için annem fazla işletememişti dükkanı ve kapamak zorunda kalmıştık. Devir için 60-65 milyar istiyorduk. Gerçekten elit bir yerde ve yüksek maliyete sahip olan bir dükkandı.Ama veremedik. Daha sonra huur çocuğu dükkan sahibi zorla dükkandan çıkardı. Dükkanı devredemeden elde var 0la çıkmıştık.

@73 babam kendi hesaplamış polis arabasındayken. Adam ne kadar ceza yediğini falan biliyor ama kaçak olarak gözüküyormuş. Sallamama gerek yok üşenmezsem mahkeme kağıtlarını falan çıkarırım

Bu arada olanlardan biraz anlatayım size. Babamın cezasının yatarı 2 sene olduğu belirlendi. Babam sürekli dilekçeler yazdı şikayetlerde bulundu ama yinede yatırcaktı şerefsizler.O zamanlar televizyonda hapise giren adamlar gördükçe ağlıyordum, tesadüfe her filmde dizide biri içeri giriyordu amk.Bir gün selim diye bir çocuk var üçledik grubu batu ben selim takılıyoruz. Batu biriyle kavga etmiş.Çıkışta herkes yürüyerek gidiyor evine. Orasıda yokuş hep 1.yokuşun oraya çıktık çocuğu bekliyoruz batu bununla konuşucak.En son bir arkadaş geldi;
-bence kaçın kanka, dedi
+niye lan, dedim
batuhan aşağı baktı ve koşmaya başladı. Kafamı eğdiğimde aşağıdan gelen 30 kişi vardı.Çocuk bütünü okulu toplicakmış utanmasa dıbına koyim. Karşımızda yokuş vardı hiç durmadan koştuk o züt korkusuyla. Beklentim yoktu öldürseler gibimde değildi ama yinede bi atraksiyon olsun diye kaçtım. Kaçarken babamın arkadaşı erol abiye telefon ediyordum.

Babam hapise girdikten sonra erol abiye güvenirdim orda. Adamı giberdi oda. Batuyla selime dedim ariyim erol abiyi gelsin gibelim şunları. Bunlarda boşver oğlum katmayalım o yaştaki adamı falan diyor. Dedim neyse senin dediğin gibi olsun.Bu arada selim karakuşak kareteciydi. Biraz bekledikten sonra geri dönelim evlere gidelim dedik.Bir sokağın başına girdik eve gitmek için arada 100 metre falan var karşımızda 10 kişi duruyor. Bunlar dağılmış 30 kişi kalmışlar. Selim dedi 4 ünü ben alıyorum sizde paylaşın aranızda. Daha sonra çocuklarla mesafe yaklaşmaya başladı onlarda yürüyor bizde.Biz ilk sağdan topuk tabi koşa koşa eve gittik.O gün babamın yokluğunu iyice farketmiştim.

vay dıbına koyayım asosyallik kısmı birebir aynı duygulandım dıbına koyayım

Beyler internet kesilmişti yeni yatırdım faturayı açtırdım kusura bakmayın. Devam edicem ama daha erken fazla online arkadaş yok. Akşama doğru başlarım herhalde, gösterin kendinizi ona göre erkene alayım

Beyler ben bir akşam yemeği hazırlayayım geliyorum

Şimdi binler o ahmet kayaları kapayın bi.Ben kardeşlerimi hep üzmem böyle biraz da iyi şeyler anlatayım.Çok abaza panpalarımız peçeteleri hazırlasın onlara nolur nolmaz. Kardeşimi sabah erkenden dışarı yolladım git net kafeye dedim. Annemde zaten işe gitmişti. Kızın adı irem olsun. ireme nasıl geleceğini falan tarif ettim biraz. Daha sonra giyinip almaya gittim bunu. minibüsten inmişti. evden okula gidiyorum diye üstünde okul gömleği, mini etek, transparana yakın bir kilotlu çorap ve dizlerine kadar siyah çorap vardı. Bunu görünce ben bi kötü oldum.Bu kızın geldiği semt biraz daha modern bir yer benim okuduğum semt daha barzo. Bacak görünce garip oldum.

Babamın borçları falan çoktu. Dairelerimiz vardı onlara bakım yaptırmıştı onların borcuydu. Artık annem bakıyodu onlarada. Kiralara falan yani, ordan geçiniyorduk zaten dükkanın iş yaptığı yoktu babam yokken.Bir tanede 96 model range roverı vardı babamın motoru yüzünden çok yaktığı için satamamıştık.Bir akrabamızın bahçesinde yatıyordu.Bir gün msnde o beşiktaştan kızların biriyle konuşuyorduk. Kız çok boşluktaydı sanırım. Buda tam türk değildi yani annesi arnavutmuydu öyle bi olaylar vardı. Kız birden yakınlaştı bana zaten yakındık ama dertleştik resmen. Sonra dedik yarın okuldan kaçalım falan diye. Sabah bize gelicekti. Gittim o gazla 31 çektim. Yıllar sonra am görmenin vereceği huzuru bekliyordum.

@116 okuma o zaman sil entryni ve gibtir git huur cocugu

http://www.youtube.com/watch?v=XxCCERGh0oQ

Neyse odaya sokup ayakkabılara kadar aradılar sonra devam ettim.Bu sefer ayakkabılarımı çıkarıp terlik giydim ayakkabıları cihazdan geçirdim. Ondan sonra nufüs cüzdanı falan vererek bir yerde onay yaptım.Ama tek olduğum için kafam karışıyordu biraz.
Ordaki kimliklerin onayını yapan adam babamın adını söyleyerek sen xxx abinin oğlumusun dedi evet dedim niye hiç gelmiyorsun dedi zaman olmuyo falan dedim içten içe üzüldüm. Daha sonra bahçeye çıktım başka bir binanın bahçesinden girdim. Adam cihazla üstümü aradı. Diğer binaya geçtiğimde biraz daha medeniyet vardı. Elimi onaylatıp demir kapıdan girdim elimi oturtunca demirler açıldımı döndümü hatırlamıyorum tam. Ordan geçince adam yolu gösterdi. Artık bitmek üzereydi.

attığım şarkıları dinleyerek okursanız yaşayarak okumuş kadar olursunuz beyler.ben size attığım şarkıyı açıp yazdım ağladım amk

bu arama muhabbeti çok uzun beyler en az 10 dakika diyebilirim sanırsın bağırsaklarında 5 kilo eroin taşıyorsun ayakkabı tabanına kadar bakıyorlar hele ki görüşüne gidiceğin kişi çok gibko dıbına koyayım

@108 yeni yazıyorum kardeşim ama not defterine 2 part yazıp buraya birini atıyorum.O şekilde ilerliyorum

Neyse görüş günü geldi önce taksi ordan minibüs gittik maltepe cezaevine. orasıydı sanırım.ilk önce dışarda beklemeye başladık. Daha sonra numaramızı okudular dışarı çıkıp bizde o filmlerde gördüğünüz kapılara benzer bir kapıdan içeri girdik. Annemler daha önce gittikleri için çok uzun sürdüğünü söylediler.Şimdi tam hatırlayamıyorum neler olduğunu ama hatırladığım kadar anlatayım biraz bilginiz olsun.ilk önce bir kilit veriyolar eşyalarını dolaba koyup kitliyorsun. Daha sonra avmlerdeki gibi cihazlardan geçiyorsun.Bir oraya sokulup üstün aranıyor.He bu arada kızlar erkekler ayrılıyor en başta ayrı ayrı yerlerden geçiyorsun.Tek erkek bendim akrabalar arasında o yüzden tek başıma gidiyordum.Üzülüyordum lan.

Beyler şuan not defterinde burdakinden 1-2 part öndeyim.Ve eskileri hatırlayarak ağlamaya başladım.Şaka gibi şu hayat.