sınıfa ilk girdiğimde içeride 35 e yakın kişi vardı.o kalabalığın arasında gördüğüm kız kömürlerin arasında kalmış elmas gibi parladı gözüme. daha ilk günü adını öğrenmiştim.bi kaç kere tesadüf üzeri konuştuk. adımı sorduğunda heyecanlanmıştım. hemen adımı söyledim. sonra bi kaç kere daha konuştuk adımı unuttuğunu söyledi.ben yine söyledim. fakat aynısını 3. seferde aynısını yapınca tepem attı ve aynen şunu söyledim.
" sana 2 kere söyledim artık adımı bilmene gerek yok."dedim
sonra cevabını beklemeden gittim. işte o gün adımı öğrendi.
ertesi gün yanıma gelip adımla hitap ederek selam verdi. Bense
tersledim. günler böyle birbirini kovaladı. Benim için ölüp bitiyordu. Bense ona pislik muamelesi yapıyordum.Çünkü kadınlar böyle işte gibeni seviyorlar.

edit:devamı yok.