rezerve

PART4
Mesajı atan Nihat'tı.
+Niye böyle yapıyosun oğlum. Kızı doğum gününde yine mi yanlız bırakcaksın? (doğru en son iki sene önce gitmiştim.)
Cevap yazmadım. Kapattım telefonu. Dolabı açtım. Dünden kalma bi mercimek çorbası vardı. Tadı güzel midir bilinmez. Annemin yokluğundan beri anneannemin geldiği günler dışında hep ben yaptım yemeği.
Çorbayı ısıttım. Yanında bir kase yoğurt.
-Bora gel ye.
(Bırak şu oyunu tepem atmaya başladı)
-Bora, diye bağırdım.
+Tamam abi, diye seslendi.
Mutfağa geldi, masaya oturdu. Mutfak son derece genişti, evde öyle. Ya da iki kişi olduğumuzdan bize öyle geliyodu.
-Bi şeyi bile ısıtamamışsın.
+Beraber yeriz diye. (ohoo bu çoktan başladı bile)
-Yok ben tokum, dedim ve odama geçerken:
-Ha bu arada akşam hazır ol.

PART3
-Bora nerdesin lan (anahtarla kapıyı açmış, ayakkabılarımı çıkarırken bağırıyodum.)
+Burdayım abi burda.
Ayakkabıları çıkardıktan sonra çantayı hemen hole attım. Salona geçtim.
-Lan yine mi onun başındasın. En sonunda kırdırcaksın bana onu.
(tek kulağına kulaklığı geçirmiş, bilgisayara gömülmüş.)
+Ne var abi ya sanki hiç çalışmıyoruz.
-Çalışmıyosun zaten o sınavlardan da nasıl yüksek alıyosan.
+Ne yemeği var. (hala gözü bilgisayarda)
-Daha yeni geldim ve oğlum.
Odama geçtim, üstümü başımı değiştirdikten sonra mutfağa geçmemle mesajın gelmeside bir oldu.

Panpalar emeğe saygıdan bi şukunuzu ekgib etmeyin kolay gelsin.

Rezerve ama devam ettirmezsen huur evladısın

Akşama bitir pampa işten çıkışta okumaya baslarim

PART2
Özge: Hep aynı şeyi yapıyosun ama (olur ya a harfini uzatarak ona bi de kırgın ses tonu)
Nihat: Lan gel işte ne olucak. Ayda yılda bir geliyon zaten.
Özge kumral düz saçlı 1.70 civarı yeşil gözlü bi kızdı. O yuvarlak camlı gözlüklerini de unutmamak lazım.
-Bora var biliyorsunuz yalnız bırakmam onu. (Doğruluk payım var ama daha çok kıvırmaya çalışıyorum)
Özge: Öff ne yaparsan yap be. (arkasını döndü, sırtındaki çantasıyla gitti)
Nihat: Lan yine aynısını yaptın.
Nihat Özge diye hafif bağırarak arkasından gitti.
Çantamı sırtlatım. Boş olmasına rağmen bana içi taşla doldurulmuş gibi geliyodu. Uyku sersemliğinolsa gerek.

Reserved

Hep aynı olay aq

Babamın ölümünden sonra iyice dışa kapanık bi çocuk halini almıştım. Tepkisiz, somurtkan, isteksiz... Babamın geride bıraktıkları; bir araba, çok aşırı olmayacak miktarda para, iki oğlu ve ikisinede birer ev... Anneme gelince o ayrı bir sorundur benim için. Tam atlattım derken babam gitti, veda bile edemedim.

+Ne yapsın hocam uyuyo işte (dalga geçer gibi bana dönerek. Duyuyorum seni)
-Sanane kardeşim? (her zaman olduğu gibi)
H: Dersim'de laubalilik istemiyorum.
Yine klagib yaşananlar, dersler, konular...
Zil çaldı. Kafamı hafif yana çevirdim. Çıkış saati. Zar zor kaldırdım kafamı.
+Günaydın uyuyan güzel.
-Günaydın
Nihat' ı severim. Ama belli etmem, herkese yaptığım gibi. Arkamdan laf ettirmez. Çok da umrumda değil zaten laf etmeleri.
Özge: Efe bugün gelecek misin?
-Yorgunum.

Hikaye bitmiştir. Hepinize teşekkür ediyorum ilginiz için. Merak ettiğiniz sorular varsa cevaplamaya çalışacağım.
Umarım başka hikayelerde görüşmek dileğiyle sağlıcakla kalın...
Ama eğer tadı kaçmaz at diyorsanız da atarım.

EDiT: panpalar hikayeyi yarıda bıraktım diye bana kızmışsınız. Tam olarak yarıda bırakmadım. bi hikayeyi çok fazla uzatırsanız tadı kaçar inanın.
Şunu söylemek isterim Bu hikayeyi bi sinemanın ilk bölümü olarak düşünün. Bu hikaye ilerde size atacağım iki-üç hikayenin ana hattıdır (hikayeler hazır ama biraz zaman geçmesini bekleyeceğim).