Lise 2 de bir çocuk vardı sınıfta adı önemli değil öle kimse kafa tutmayı bırak ses bile edemezdi. o arada bende bi kızla çıkıyordum. lise hayatı işte kızla 24 saat öpüşüyorduk amk. bunun adı ali bide kankası var adı veli olsun. veli ordan bağırıyor kızı öpünce giboni giboni diye. tabi o ara karaktersiz bir huur çocuğu olduğum için sesimi çıkartamadım.

sonra bu aliye fazla kaptırdım kendimi. ali gibi olmak istiyordum. onun gibi olmak istiyordum ama şöle bir gerçek var ki o vurduğunu öldürür ben ittiğimi kpırdatamazdım. e haliyle kimsede beni ciddiye almıyordu.

bildiğin onun yaptığı hareketler böle kolumu ileri atmalar otururken etrafımdaki düzeltmeler falan bildiğin idiotum yani. Sonra bişey farkettim evet sessiz olduğum için insanalr bana saygı duymaya başladılar azda olsa. düşünün salak gibi etrafta rap söyleyen çocuktan bir anda sessiz sakin birine dönüştüm. insanlar daha ciddiye alıyorlardı ama aynı zamanda bütün bunların özentilik için olduğunu bilince saygı duymuyorlardı. karmaşık bir durumda. o zamanlar bana acıyarak baktıklarında anladım birşeyleri yanlış yaptığımı. ama en çok canımı yakan şey farklıydı.

onca zaman insanların bana salak gibi bakması tam koymuyordu. sonra birşey farkettim benim eski sevgilimin vucudu genişliyordu kız bildiğin ciksileşiyordu giyimi konuşması değişiyordu bildiğin ciksi birşey oluyordu.

o zaman aklıma bu alinin bigün benim sevgilim hakkında iyi birşey söylediği geldi. sonra şüphelendim. bundan hiçbir zaman emin olamadım alinin o kızı gibip gibmediğinden hiçbir zaman emin olamadım. soramadımda. ama içimde hep bir şüphe olarak kaldı. kızın bana o acıyan gözlerle bakışını asla unutmam. düşünsenize erkek arkadaşınızın yanında size küfrediyorlar. erkek arkadaşınız birşey yapmıyor. bana bakışını hiç unutmam birde alinin sevgilimi gibmiş olabilme ihtimalini. bunlar değiştirdi beni.

artık özenmiyordum o arkadaş grubundan kimseylede görüşmedim çünkü hep o günleri hatırlıyordum insanların bana o acıyarak baktıklarını.

biliyorum amk gavatı diye küfredeceksiniz ama napayım olum ben ömrüm boyunca ezik biri oldum sonra bir adam tanıdım dedim belki bende onun gibi olabilirim.

jony sins olmaya çalışan bir abazaydım yada kaplan olmaya çalışan bir kedi. alışmadık zütte don durmaz. haliye sırıttı bende ve benim zütte ortaya çıktı.

sadece keşke o gün orda bütün okuldan dayak yeseydimde onlar kız arkadaşıma küfrettiklerinde sesimi çıkarabilseydim. bu pişmanlık bir ömür boyu takip edecek beni biliyorum.

o zamanlar farkında degildim knka