kanka habire entry girmene de gerek yok varlığını bileyim bi şekilde şuku at. şuku atmıyosan entry gir yalnız hissettirmeyin oglum yeterince yalnızım zaten bi siz varsınız arkadaşım olarak aq

neyse o gün yine öyle mal gibi takıldım yaydım taşakları angut gibi pcde geçirdim zütümü büyüttüm. okul açılsa da iki insan yüzü görsek diyodum artık. dün ne diyodum bugün ne diyorum iyice dengesiz bi bin oldum. neyse gece yattım zıbardım tahmin etceğiniz üzere. sabah gittim okula. herkeste okul kıyafeti ben hala gömlek amk. müdür olcak yavşak gördü çağırdı ne bu hal yavrum dedi. dedim hocam alışverişe çıkamadık anlarsınız ya falan kıvırdım bişeyler. anladım yavrum tamam. halledene kadar böyle gelebilirsin dedi. dedim Allah razı olsun hocam. gittim sınıfa oturdum yerime. hocaya yavşak dediğime bakmayın çok kıyak hocaydı ama yavşaktı işte amk. neyse kaanla merabalaştık. biraz kendimizden bahsettik. futbolcuymuş pezovenk. kulupte falan oynuyomuş. neyse işte önümüzde kızlar oturuyo hiç sohbet etmedık onlarla tanışmadık. idare eder güzelliktelerdi. işlerimi hallettircek kadar yakın olsam yeterdi amk. neyse dedik kantine inelim kahvaltı yapalım. kantine indik bi kaç tanışla karşılaştım tokalaştık falan kaanla da tokalaştılar. oturduk sohbet ettık. eski okuldan mahalleden falan baya arkadaslar vardı ama okulda gorusmemıstık hıc. mahallede de gorusememıstık gercı. okulda olanlarla zaten alakayı kestık amk nabalım. ortaokulda zaten kımseyle aram kotu degıldı herkesle ıyıydım herkes severdı zaten.

o gün sınıfın çoğu kaynaşmıştık artık yabancı değildik. yarısıyla konuşmuştum nerdeyse. ama ciddi takılıyodum yani. neyse işte okulda sürekli kaanla yanyanaydım. güvenebileceğimi düşünüyodum artık. harbi bi çocuğa benziyordu. aynı takımı tutuyoduk. futbol muhabbeti yapıyoduk genelde. zaten adam futbolcu amk. kaana güvenmeye başlıyodum sevmiştim çocuğu. o gün yine eve gittim, çantayı yerine koydum, nargileye gitcektik. giyindim buluştuk çocuklarla çıktık yola. 4 kişiydik işte geçtik kafeye oturduk 2 nargile aldık. kaan ben ve 2 tane çocuk vardı okuldan tanış olanlardan. o gün sohbet ettik. çocuklar yan sınıftaydı hemen kaynaştık onlarla da. sınıfta oturmak baymıştı artık açılmak istiyodum amk. adapte olmam lazımdı ortama.

beyler sadece kendi entrylerimi görmek istemiyorum aq şuku atmıyosunuz bari rez atın. casper gibi dolaşıyonuz başlıkta yalnız hissediyom 2 kişi var dinleyen onlarda ses vermiyor adam akıllı. neyse bi kahvaltı yapıyım gelıyorum

beyler tek işim yazmak aq sizden prim falan kasmadan 5 6 dakikada maksimum 10 dakikada yeni part atıyorum ne yapayım daha fazla gözünüzü seveyim bende insanım biraz anlayış lütfen

dıbınakoyayım kimse mi yok rez alan yok eden yok. dinlemiyonuz mu? neyse ben anlatıyom elbet bi koca yaraklı birisi çıkıp okur amk

benım hedefim zeynepti amk. çok güzeldi. oda kızlarla kaynaşmaya başlamıştı sevinmiştim içten içe yalnız kalmamasına. ama erkeklerle de konuşuyodu amk. onun konuştugu erkeklere ister istemez bi mesafeli yaklaşıyodum. zaten herkese mesafeliydim de onlara daha bi mesafeliydim. pek gülmüyodum genelde ciddi bi tavrım olduğunu söyler herkes. kaanla sırada gülerken ön sıradaki kızlardan birisi (bi ön sıramızdaki) ayy senin gamzen vaar dedi. dedim o ne amk. göz devirdi. dedim tipini gibeyim içimden. gözleriyle yanağımı gösterdi. bişey var sandım sildim amk. ne kadar malmışım. güldü kız. gülünce güzel olmuştu fikrim değişmişti amk. yanağında dedi. gamze var. bende durur muyum aq incici ruhuyla gamze dediğin yanakta değil yatakta olur eheheheh dedim bide güldüm espri yaptıgımı anlasın dıye amk. oda güldü. sohbetı az cok kurmuştum onlarla da. neyse böyle böyle yavaş yavaş kaynaşıyoduk artık. kızlardan kimseyle friend zone a girmemeye özen gösteriyodum ileride lazım olur diye : ) : )

geçtim buldum bi sıra. pencere kenarı son sıraya oturdum. sessiz sedasız avını bekleyen kurt gibi etrafı süzüyodum amk. bi baktım bana doğru bi çocuk gelıyor. boyu 170 lerde kılosu boyuna gore iyi yakışıklı bi ipneydi. geldi yanıma oturdu selamun aleykum ben kaan dedi elini uzattı. bizde uzatılan el geri çevrilmez. sıktım elini aleyküm selam birader panda bende memnun oldum dedim. öyle biraz sohbet ettik nerden geldin ne yaptın ne ettin gibisinden. çok konuşmadım ben o konuştu genelde. gerekli yerlerde girdim söze. neyse işte bi hoca girdi. bayan işte figen bilmem ne dedi kendini tanıttı. sonra bizden kendimizi tanıtmamızı istedi. herkes biyografisini sundu resmen hocaya aq işe alıcaklar sanki. adımı soyadımı söyledim. babam polis annem ev hanımıydı aq. dedim böyle böyle kısa kestim oturdum.

millet anlattı dinledim bende. o kıvırcık kızı aradı gözlerim bi an. ve aradığımı buldum aq orda oturmuş sıkılmış bi ifadeyle milletin anlattıklarını dinliyodu. milletin anlattıklarını gibtiredip onu izlemeye başladım duvar kenarında oturuyordu. sıranın ona gelmesını ıstıyodum sebepsızce aq. yada sebebi vardı bılmıyorum artık. neyse sıra ona geldi dedi ben zeynep. o an düşündüm. neden bütün zeynepler kıvırcık oluyodu amk. neyse dedım kızı dınledım. babamda annemde memur falan dedı. neyse amk sıze bunu nıye soyluyosam napcaksınız sanki. neyse ilk gün baya sıkıcı geçti aq dışarıyı seyrettim öyle mal gibi takıldım. kimseyle sohbet etmedim kaan dışında. kaan iyi çocuktu ama hemen güvenmek istemiyodum. çevremdeki herkes aynısını söylüyodu. aceleye getirip kurma arkadaşlıklarını diyodu ama bu çocuğa bi yanım güvenmemek isterken diğer yanım güven aq iyi çocuk diyodu. hislerimle değil aklımla hareket etmeyi seviyordum.

eve gittim çantayı koydum yerine, geçtim bilgisayarın başına. zeynep'i araştırıyodum. buldum profili girdim adam gibi fotoğraflar vardı. hiç öyle bi tip değildi yani. neyse kaana baktım arkadaşlık yollamadım. ben niye yolliyim aq o yollasın. onunda çevresi geniş gibiydi. bende asosyal değildim. ama bilgisayardan kafamı kaldırmazdım. ben hem asosyal hem sosyaldım amk. bu kadar süre bilgisayar oynamama rağmen çok arkadaşım vardı ama ortamlara hemen adapte olamıyordum

bitirilir kardeşim. siz dinleyin yeter ki sohbetimiz bol olur merak etmeyin. gecelere kadar burdayım aq. gece sabaha kadar yazarım eğer dinleyen olursa. yazcak bişey kalırsa. başlıyorum yazmaya dinleyenler sağolsun

okulda o ipneyle de karşılaşmadık o gün. zaten bi kantine indim bide bizim arkadaşların yanına gidip geliyodum. kantinde görememiştim. dedim napıyor acaba. sonra dedim gibtir et napacan oldu bitti. ama olmuş bitmemiş beyler ben öyle sanmışım.

okula gittim sınıfa girdim. girerken zeynep'i gülerken gördüm. ama 2 erkekle konuşuyodu sınıftan. yanında da kızlar vardı. işte güldüğünü görünce mutlu olmuştum ama erkekleri görünce sinirlenmiştim istemsizce. düşünsenize sınıfa giriyosunuz ve ilk gördüğünüz şey her gece düşünerek yattığınız kızın gülmesi oluyor. sonra yanındaki erkekleri farkediyorsunuz. yada düşünmeyin beyler. boşuna sinirlenmeyin aq. neyse işte gülüyolardı. baktığımı hissetti mi naptıysa artık bana baktı. zeynepin duvara sırtı dönüktü yüzü bana dönüktü. çocuklarında sırtı bana dönüktü anlamışsınızdır. biraz bakıştık gülmesi silindi sanki ayıp bi pozisyonda basmışım gibi. durduğumu farkettim yoluma devam ettim ciddi bi tavırla tavrımı bozmadan. oturdum sıraya burnumdan soluyorum ama sınırımı ıcımde yasıyorum yanı. neyse kaan farketti dedi bi şey mi oldu kardeşim. yok dedim ya biraz canım sıkkın sonra anlatırım. üstelemedi zaten. neyse o gün durgun geçti biraz. zeyneple göz göze geliyoduk ama konuşmadık hiç. onunda o olaydan sonra tadı tuzu kaçmış gibiydi.

neyse o gün baya bi kovalamacanın ardından sokakta bi dönüş yapıp kadın iç çamaşırı satan dükkanı gördüğüm gibi girmiştim. ve başarılı olmuştum huur çocukları izimi kaybetmişti. buraya bakmakta akıllarına gelmezdı heralde. dükkandaki karı baya şaşkındı. nefes nefese ellerim dizlerimde. abla dedim az bi müsade et çaktırma burda olduğumu sakla beni. sakladı sağolsun burdan ona kucak dolusu opucukler. benı kovalayan ıpnelerın de tekrardan analarını sıkeyım

bundan sonra çok mu soğuk oldu lan o kadar sohbet ettik dün dedim. ama sonra koy zütüne gitsin dedim kıskançlıktan aq. anladım kusura bakma o zaman geçmiş olsun diye cevap verdi bide sonuna üzüldüğüne dair bi emoji koydu.

gittim baktım aynada işte dediğim gibi sadece dudağım patlamıştı kanıyodu. onun dışında morluklar oluscak gıbıydı kızarmıştı elmacık kemıklerım falan. elımı yuzumu yıkadım. buz aldı kaan ben sınıfa geçerken geldi buzu verdi. sınıftaki kızlardan peçete aldık. gören bi panikle nooldu falan diyodu. yok bişey önemli değil diyip geçiştiriyodum. peçete tuttum biraz buz falan tuttum. neyse işte zil çaldı sınıf hafiften dolmaya başladı. bütün okul çalkalanıyor amk. millet başıma üşüşüyor noluyor falan diye.

sınıfa zeynep girdi bi panikle(yada bana öyle geldi aq öyle olmasını istediğim için) gözleri direk benim sıraya çevirdi. işte görür görmez bi şaşkınlık ifadesi. hızlı bi şekilde yanıma geldi dedi noluyor falan bişey olduğu yok rahat bırakın beni dedım ciddi bi tavırla. aklım çıkıştaydı zaten bide sizle mi uğraşcaktım amk

o gün 2 saate yakın falan konuştuk. sonra sıkıldığını hissettim. sohbetin devam etmediğini hissettim. bi bahane uydurup çıktım whatsapptan. 1 2 saat sonra mesaj attım tekrar. o gün geceye kadar tekrar konuştuk. yine 2 3 saat civarı. aramızda baya sohbet geçmişti. konu konuyu açıyordu. akşamki gibi tıkanmamıştık. sohbetin sonu gelmeyecek gibiydi. taa ki ben yatsam ayıp olur mu diyene kadar. o gün vedalaştık mutlu bi şekilde uykuya bıraktım kendimi

neyse dedik kantine inelim öğle arasında. kaanla çıktık yemeği aldım geçiyorum masaya oturucam. sıradan çıkıcam ama tıkış tıkış amk. zaten sinirlerim bozuk. adam gibi çıkmaya çalışıyom kimseyi ezmeden. bi tane ipne evladı ittirdi o kargaşada ben sıradan çıkmaya çalışırken. yemeğimi düşürdüm. bende düştüm. neyse işte yemek yere düştü onla beraber bende düştüm. elimi yere koydum bi yerimi sakatlamadan. zarar görmeden kalktım sakince. dondum arkaya ağır çekimde. o omuz atan huur evladı merdivenden çıkarken atmıştı hatırlarsınız. dişime göre bi ipneydi. bi üst devreydi sanırım. bizim devreden olduğunu sanmıyordum. neyse beni ilgilendirmiyordu devresi arkası zütü. bu çocuğa zaten hırslıydım o omuzdan. bide sinirden kendimi gibecek haldeyken o kalabalığın içinde beni düşürmesi son raddeydi benim için. ben sinir hastasıyım aq senınle mı ugrasıcam huur cocugu.

durdum baktım bi böyle adım atmaya başladım arada 2 3 adım mesafe vardı. o arada kafamdan yüzlerce düşünce geçti. geçip karşısına konuşsa mıydım yoksa direk yapıştırsa mıydım sümsüğü? yavşak yavşak sırıtıyodu. eğer sırıtmasa belki birinci seçeneği seçerdim. ama ikinci o an daha makul geldi. bu arada herkes bize döndü bizi izliyo. hiç konuşmadık yanına kadar yürüdüm.

o gün okula da öyle gittim. okula girdim sınıfa çıkıyorum. bana bakan gülüyor amk. dedim ne oluyor huur evlatları ne gülüyosunuz. garip garip bakıp çıktım sınıfa. oturduk sıraya. kaan telefonuyla takılıyodu. bi video gösterdi vay huur cocukları diyip beni dürtüp videoyu gösterdi baktım. huur evlatları benı kovalarken vıdeoya cekmıs herkese atmıslar. kulaklarımın kızardığını hissettim direk amk. dedim sizin ananızı gibtim şimdi. intikam almam lazımdı ama o an sinirden aklıma hiçbişey gelmiyordu. videoda yanındaki huur evlatları gözükmüyordu. tekmiş gibi ve ben sadece ondan kaçıyomuşum gibi. ama kimse yanında 3 4 kişi olduğunu bilmiyordu anasını satayım. öyle bir vaziyetteydim ki gururum onurum ayaklar altındaydı resmen. ben kendım almayı goze almıstım ama mılletın de alması kotu hıssettırmıstı ıcım ıntıkam atesıyle yanıyordu resmen

neyse o gün 10 15 dakika orda takıldım. baktım dışarı çaktırmadan yoktu huur evlatları. taaa analarının dıbına kadar kaçmışım ve onlarda üşenmeden kovalamış eve gidene kadar ölmüştüm amk. dayak yesem bu kadar yorulmazdım. o an keşke dayak yemeyi seçseydim dedim. neyse eve gittim zor bela. annem nerde kaldın dedı. arkadaşlarlaydım dedim (ne güzel arkadaş amk) iyi bakalım dedi. geçtim odaya direk yattım yorgunluktan uyumuşum amk. geceye doğru uyandım bi telefona bakaym dedım kaan acıktı kaanla konustum dedım boyle boyle oldu kovaladılar benı yarın bulusalım oyle gıdelım. oda tamam dedi sağolsun. geldi aldı beni beraber gittik bişe olsa da beraberdik en azından rahat hissediyodum güveneceğim biri vardı yanımda yalnız değildim aq.