lisede yaşadığınız rezillikler

sakın okumayın beyler, çok uzun. :(

yıl 2007. lise 2'yim.

dün gibi hatırlarım a.k.

sevdiğim bir kız vardı hayatımı giben. hayatımda hiç aşık olmadığım kadar sevdiğim biri. aramızda kötü o sıralar, pek yüzde vermiyor.
mayıs ayı son sınavlar dönemi. artık dananın kuyruğu kopacak yani anlayacağınız. benimde durumum kritik. 4 dersim var sınırda. hepsi 35-40 arası.
herkes köpek gibi sınavlara çalışırken ben itlik, puştluk peşinde ergenlik triplerindeyim.
mayıs ayının son cumartesi günü bizimkiler şehir dışına düğüne gittiler. o gece evde yoklar anlayacağınız. benimde kafa duman olmuş. dersaneden çıktıktan sonra sahile indim. o güneşin altında 4 bira içmiştim. sıcakta çarptı. sallana sallana eve gidiyorum, millet bana bakıyor dıbına koyım gibimde mi benim...

eve geldim. bira kesmemiş beni. açtım son ses müziği iron maiden-wasting love ne alakaysa a.k babamın zulasından elime ilk geleni aldım. baktım 100 cc balantine's. diktim kafaya... su gibi içiyorum. boğazımı yaktıkça aklıma o kızı getiriyorum sanki bana o iç dermişcesine. 3 nefeste şişenin 2/3 ünü bitirmişim daha sonra gördüm.

alt kattada kiracı var. uzun süre yüksek seste çalan müzikten rahatsız olmuş. bizimkilerinde evde olmadığını biliyor. kapıyı çalıyor tık yok. adamda şüphelenmiş. kiliti kırmış... bakmış ben yerdeyim. geldiği sırada yere yığılmışım kusmak üzereyken gidip bir kaşık alıp daha rahat kusmamı sağlamış. aramış bizimkileri. babam haberi alınca edirneden 1 saatte istanbula gelmiş. ambulans cart curt... bizimkiler uzun süre söylemediler bana ama geçenlerde annem ağzından kaçırdı. hastanede yarı baygın haldeyken hep o kızın ismini sayıklamışım.

gözlerimi açmam pazar günü öğlen 3-4 gibiydi. tabi pazartesi günkü biyoloji sınavı yalan oldu. babamda "gibtir et dedi sınavı falan. senden kıymetli mi dedi. bak keyfine... "
ertesi günü okula gittim. gözlerim mosmor sanki ot çekmiş gibi... düz çizgi çizseler üzerinde yürüyemem o biiçim yürüyorum. huur çocukalrı haberi nerden almışlarsa benim durumumu öğrenmişler. annem okulda müdür yardımcısını aramış sanırsam durumu izah etmiş. o gavattanda fısıltı gazetesiyle yayılmış.

okulda bana herkes başka bir gözle bakıyordu sanki. o bakışları hiç unutamam. beklenen olmuştu tabii... kızla karşılaştım. yüzümü yerden kaldıramadım bile. 1-2 dakika karşılıklı kaldık öyle. sonra konuşmadan ayrıldık.

tabi sınavlarda yalan oldu. sınırdaki 4 dersin 4 ünden de kalmıştım. ortalamam 2,27. anadolu lisesinde olanlar bilir. kalan dersin varsa bile ortalaman 2,5 nin üzerindeyse sınıfı geçersin.

bundan sonrasını kısa kesicem.
ağustos oldu. bütünlemelere girdim. 3 sınava girmiştim; matematik, kimya, ingilizce. kimya 4 gelmişti. matematik 39. ingilizcem 40. ingilizcenin birde sözlü sınavı vardı. 4-5 gün sonra sözlü sınavı için gittim okula. 50-60 kişi dizilmiş kapıya sırayla içeri giriyordu. en son ben girdim. tüm hocalar çıkmıştı, dersime giren hoca kaldı sadece içeride. sorulara tek tük cevap verdim. huur karı 40 vererek gene bıraktı beni. sonuçlara bakmak için gittim okula. kapıyı asmışlar. kalanları baktım adım yazıyor a.k üniversitede dönem tekrarı yaptığımda bile bu kadar koymamıştı. 2,48 le sınıf tekrarı yazıyordu. başımdan aşağı kaynar sular dökülmüştü o an. her neyse, eylül oldu okullar pts açılıyor. cumartesi akşam üzeri bir telefon. müdür yardımcısı arıyor. eğer düz liseye geçersen lise 3 ten devam edebileceksin diyor cart curt... o 2 gün geçmedi a.k ne karar versem acaba... bir tarafta sevdiğim kızın bulunduğu huur çocuklarıyla dolu anadolu lisesi bir tarafta küçük gördüğüm mahallenin düz lisesi... gittik düz liseye artık, napacaz.

kurtulmuştum artık o huur çocuğu yuvasından.

işin garip yani 6 yıl geçmesine rağmen halen o kızla konuşuyorum, ama o beni arkadaşı olarak görüyormuş, öyle söylüyor.

gibeyim ben böyle olayı.

çok uzun oldu a.k birazda itiraf gibi. inşallah kimse uzun diye okumazda bu rezilliği öğrenmez.