lise yıllarında çok tipsiz bir çocuk vardı. ismi yusufdu. benim ismimde leyla.

çok tipsiz bir çocuktu, o zamanlar yemeğe davet etmişti salak beni bende ,gülerek reddetmiştim...

sonra üniversite 3.sınıfa giderken bunu tekrar gördüm.ben daha da güzelleşmiştim, tam bir manken gibi olmuştum, hafif kilo verdim saçlırımı falan kestirdim. adeta taş bebek oldum.

yusuf ise kısa kalmış, saçları sarı ,vücudu esmer, tarık mengüç gibi biri olmus. gülerek yanıma geldi bu şopar. ders vericekti heralde bana.

nasılsın leyla dedi. tanıdın mı beni dedi ?

evet dedim bende.

hala yalnız mısın dedi şopar gibi gülerek. bende evet yalnızım dedim..

salak yine, ee o zaman bi yemeğe çıkarız dedi.

bende yusufa bir süre baktıktan sonra senle şu karşı yola bile çıkmam allahın şoparı pis fakir dedim ve şakşuka oynayarak oradan uzaklaştım

yani beyler, olmayınca olmuyor zorlamayın.