lisede nasıl kahraman oldum

Yerlerinizi alın takip edene göre anlatacam. 3 sene kavga etmeden 4. sene nasıl reyizi dövdüm anlatacam.

Edip: hala liseli diyenler için blogtv yayını başladı, binaa yiyen bendim soruları aliim; http://www.blogtv.com/people/samurayhayabusa

gibleyin lan filmlere senaryo olacak hikaye bu. Ne yalan ne roman. Tamamen gerçek. Bir tıfılın söz sahibi olmasından bahsediyorum.

@3den 5e kadar şu an 20 yaşındayım geçen sene iş kazası geçirdim tetik parmağım koptu. Askerden çürük raporu aldım.

@6 adamın adam toplama gibi bi olayı olmadı. 1 ay o züt korkusuyla yaşadım ama.

up layın lan. 15 entryde yazacam sadece gececi panpalar gelsin.

▲ ▲
[◕.◕]
/)__)
-"--"-
ccc gececi tayfa ccc

neyse giblemeyin genelde sonra giblerler saten.
ben teknik liselerin en belalısında okuyodum. öyle ki; tramvay her önünden geçtiğinde manzarasını görenlerin ettiği küfürler kulağını parçalar insanın.
ilk senemde ilkokuldan yeni çıkmış daşşak kadar bi bindim ağzımı ayırmış, ilkokuldan tanıdık varmı diye bakıyodum.
derken müdür cıktı konuşma yaptı. bütün lise 1lerin sınıflarını açıklamaya başladı.
daha dakika bir gol bir. şansın zütüne tükrüklü bi tokat kondurdum.
9-i... 9. sınıfların kız bulunduran tek sınıfı. tam 7 kız vardı sınıfta 15de erkek.

devamı gelebilir tepkiye göre..

tanışma kaynaşma faslı oldu önce...
yarran kökü oldu nere tanışma faslı olacak teknik lisede?
herkesin eli gibinde bi köşede kızlara bakıyor gibecek gibi.
ben de geçtim kapı arkası en arka sırada oturdum.
biri geldi huur çocuğunun biri...
geçen seneden kalmış bi katıksız huur cocuğunun biri...
"kalk baalım goçum orası benim yerim" dedi.
yanım boş kardeşim geç otur tek başına mı oturacan dedim.
kafasını kafama yanaştırdı öpecek gibi ibinetor ve dedi ki;
"yapacağın havayı giberim. kalk öne otur."
"tırstım amk haliyle. öyle çelimsizim ki yanında."
ses cıkarmadım aldım çantayı bi ön sıraya attım geçtim oturdum

sonra dersler başlıyor tabi.
12 tane ders..
12 tane ayrı hoca...
12 ayrı hoacaya ayrı ayrı kendini tanıtmaca...
izdırabını gibiyim dünya.
1 hafta hocalara kendimi tanıtmaktan fıttırır oldum.

bu arada huur çocuğu hep arkadamda.

tabi günler geçti millet birbirini tanıyor...
arkamda ki huur cocuğuyla tanışıyorz artık.
biraz da takılıyoruz tabi derslerde sohbet muhabbet
-teknik lisede ders görmedim 4 sene boyunca.-
sonra bu huur çocuğuyla biraz samimileştik.
ama hala burda ben varım havası değişmedi.
dersin birinde gülmeler falan daldım öyle elim çenemde bakınıyorum.
arkamdan kafamın tam "bıngıldak" denilen yerine öyle bir tokat geldi ki.
bi sessizlik sınıfta...
sonra 7 kız 15 erkek bir kahkahaa...

@19 sana diyorum ki. 4 sene boyunca ders işlemedim. Sen bana tdk sorumlusu gibi ders veriyosun. Teknik lise terk bi insan için bu yazdıklarım edebiyat kültü sayılır yarram.

o tokattan sonraki acıyı bilmeyen bin yoktur aramızda.
herkes liseli oldu bu sözlükte anasının amından makine mühendisi fırlamadı kimse.
her neyse ben sessiz biriysem de içime atmam bişeyi.
döndüm arkaya napıyon lan gavat dedim tuttum yakasından yumruğu kaldırdım masanın üstündeyim.
o tüm sınıftaki kahkaha bi anda gene sessizliğe büründü..
tüm gözler bende...
tüm huur cocukları yumruğu indirsin de bi şenlik görsek diye bakıyor suratıma.

ama yemedi gene zütüm tabiki. tırsağın allahıyım lan ben. ne kavgası amk?
biri höt dese alsana bi züt derim.
indirdim yumruğu gerisin geriye. o binin gözleri gözlerimde...
kaçırdım gözlerimi döndüm önüme hoca tuttu kolumuzdan cıkardı koridora.
"ne yapmaya çalışıyonuz lan siz" dedi
ve ardından 1er tokat
çat çaat.
sonra döndü tokatı atan huur çocuğuna,
" ne vuruyon oğlum adama sen? " dedi.
2 tokat daha attı.
cevap versene lan dedi.
bu oç yere bakıyor.
girin şu sınıfa gerizekalı herifler dedi iteledi ikimizi de.
girdik ikimizde konuşmuyoruz.
2 mizde de en ufak bi hareketlenme yok

Ulan sigarayı bırakmıştım amk... hatırlattınız, pederin pakete atladım gene.

biraz hızlanacam beyler 1 hikayeyi 2 hatfa anlatmıyım. direk 4. seneye geçmem lazım

her neyse bu huur cocuğu, -adı adem bu arada- 1 hafta boyu beni itelemeye kakalamaya başladı.
bende büyük tepki vermiyodum ama o iteledikçe yükleniyorum falan.
ama artık dayanılmaz kıvama gelmişti. kabak tadı vermeye başladı.
beden dersinde basket topu aldık. tabi teknik liseli binler ne anlar basketten amk.3 sene basket oynamış bi insanım ben.
aldım topu bunlarla taşak geçiyorum falan. bu adem bini de diğer potada yannan yannan bişiler yapıyor.
onların top benim oraya geldi. adem bağıyor."ver lan bana ver" aldım topu inadına potalarına salladım sinirle.
geldi direk boğazıma yapıştı. bu sefer geri vites yok. direk indirdim ellerini. yumruk salladı bi tane. geriye eğildim kaçtım yumruktan.
yakaladım yıktım yere bunu. boğazına sarıldım, hemen ayırdılar.

son dersti "saten"...
çıktık dersden. evin yolunu tuttum. bi bakdım anadolunun önü bizim teknik lisenin apaçileriyle dolu.
ama nasıl dolu... tıklım tıklım sanki tüm okul buraya yığılmış.
mevzu varmış...
direk yandan eve doğru yürümeye başladım.
ama adem yanında 2 kişiyle duvarda oturuyor amk.
beni gördüler adem diğerlerine kaş göz yaptı beni göstererek.
sonra dur lan bi orda dedi.
tam da o an da dolmuş geliyor, düşündüm dolmuşun arkadan kaçsam mı ara sokaklara diye...
sonra düşündüm, her gün okuldasın nereye kadar kaçacan dedim.
bunlar geldi 3 kişi.
ademe dedim "3 kişisiniz tek yerse gel."

"yok oğlum bişi yapmyacaz 2-3 yumruklayıp salacaz" dedi.
dalga geçti resmen huur çocuğu.
der demez 1 yumruk ordan bi patladı ağzıma.
neyse dedim lan. yumruk yemek buysa sorun yok amk.
2 yumruk 3 yumruk derken baya bi yumruk yedim ama hiç acı yok.
sonra bi oooo sesi falan kafayı bi kaldırdım.
anadolunun camından sarkmışlar. bunlara alkış çekiyolar ben yumruk yedikçe.
hayatımda duyduğum en büyük utançtı yemin ediyorum...
ama dedim ki kendi kendime...
dayak yemek buysa ben niye tırstım geri vites yaptım lan bu güne kadar?

madem hızlı istediniz pancuklu olaylara girmeyecem kısa kısa atlıyorum.

2. sene sınıflar ayrıldı bölümler seçiliyor.
direk makine bölümünü seçtim. cnc kullanacaktım amk. bizim baba onu olacan dedi. olmaz demedim.
sınıfta değişti haliyle 7 kız olan sınıf bitti. artık 30 tane sapız.
1-2 hafta hiç arkadaşım yoktu.
sonra derslerde öne atılmayı öğrendim amk.
hocaya laf sokmalar. biriyle dalga geçmeler.
(silik liselilere önerimdir. bunları yapın seviye atlayın)
sonra ümit diye biri yanıma geldi.
kürt ümit...
"la ben senin yanında oturaca amk" dedi.
gülmekten ölüyom yannan" dedi.
buyur yarram otur tabi dedim daha ne gibecem ben sizi...
sonra günler geçti öğle araları ümitleyiz artık.
ümit ve reyiz arkadaşları. hepsi kürt...
ama hiç biri pkk nedir bilmezdi...
bi baktım bunların ortamları sardı baya..
her gün aynı sohbet.
"yok buna şu okulun addıbına atladım."
"bu okulun elamanını gibtik."
"tepede gider yaptık kimsede çıt yok."

ulan ister istemez hoşuma gitti amk.
ümit bini de beni baya tuttu hep yanında istiyor.
artık ağırım amk. okulun reyizlerinden olan adamların yanındayım.

sonuç olarak 2. ve 3 sınıfın bana kazandırdığı tek şey " sağlam bir züt " olmuştu

son seneyi güzel bir uplamanın arkasından yazacam beyler. asıl olaylar son senede patlıyor.

2 sayfada 1 hikaye bitirmem.

tamam sakin ol şampuan.
Sayfayı gibtir et kim takip ediyor onu merak etmiştim amk sağol genede. : )

ve dördüncü sene...

2. senede seçtiğim makine bölümü artık dallara ayrılacak.

cnc bölümü

endüstriyel kalıp bölümü.

babamın o sene kanına bi oç girmiş demiş ki "kalıp işinde para var."

"cnc'ci en fazla 800 lira ile çalışır"

peder dedi " kalıp bölümün yaz "

gene eywallah çektim. çünkü ne bölüm seçersem seçiyim bi yannan olmayacaktı

bunu iyi biliyordum.

4. sene gene sınıf değişti gene farklı insanlar.

ama hepsi zehir gibi binler. hepsi yar dahi amk.

adamın dediği gibi akıllı olan kalıp bölümünü seçmiş.

bu sefer yeni birileriyle tanıştım.

adarsa; temiz çocuk sanayi görmüş geçirmiş, yakışıklı sayılır hafiften bi çevresi var, insanlarca çok seviliyor

barış; tam bir bin, o zamanların modası bir emo, ama çevre desen yığılı tam bir gizli reyiz, çok yakışıklı ve acayip pancuk çevresi var.

şakir; tam bir yalak, kelime anlatamaz onu, yassı bi kafaya yumruk kadar bi burun, burnundan konuşur, deli gibi çevresi var, yarım takım amigosu,

ve murat...

kara murat; gerçek bi reyiz, okulda büyük saygı duyulur tanımayan yoktur, adamın dibidir dibi..

bu adamlar la artık kardeş olmuşuz haftada 3 gün staj var 2 gün okul.

ama hepimiz naylon stay yapıyoruz.

hep birlikteyiz artık..

okul günleri tespik çarpıyoruz çömezlerden, tel erezyon makinesinin arka kutusuna koleksiyon yapıyoruz.

öyle bi daşşaklandık yani...

ama bi sorun vardı...

okulda cok fazla reyiz vardı be...

toplam 4e ayrılıyordu aslında.

1. metin, torbacı metin benim mahallemde otururdu. mahallenin abilerinden di. aramızda 1 sene fark vardı ama kalmıştı o 1 sene.

2. alper; ocak başganı bir ton adam dolanır yanın da ama hepsi fos.. aslında hepsi benim gibi. sadece daşşak yalayıp cevre edinme peşindeler..

3. kişi yeni katılmıştı okula adını unuttum ama adam hapisten cıkıp bizim okula gelmişti. adam birinin boğazını kesmekten girmiş af gibi bişiyle cıkmış..

4. bizim murattı, ufaktan en reyiz oydu aslında zamanında şehrin en büyük ülkücü teşkilatını kurmuş, ottan haptan bıraktırmışlardı. sedat peker hastasıydı.

bu alper dediğim adamın babası okulda müdür yardımcısıydı.

reyizliği bıraktı yerine başkası geçti artık.

tanımıyodum adamı. adı kemal di...

neyse günler geçiyor.

2 tane harun abiyle çene çaldık derse 5dk geç kaldık sınıfa geliyoruz bizim emo barışla.

barış sınıfa yanışrken oğlanın biriyle çarpıştı. mesaj yazıyordu yannan.

oğlanı hiç görmedim daha.

bizim barış pardon bilader görmedim kusura bakma dedi.

bu oğlan kolundan tuttu barış'ın, kusura baktım gel bayım bi aşşa benle dedi.

devamsızlıklar bizim saten 30u bulmuştur rahat,,

barış dedi şimdi bırakta çıkışta görüşelim derse girecem...

oğlan hala tuttu bırakmıyor bunu illa gel falan eli kolunda hala barışın.

binin kolunu tuttum ayırdım, bilader bak derse girecez gibtir git çıkışta görüşelim dedim.

ve unutamadığım o an gerçekleşti...