lisede ki 4 yılımı anlatıyorum piçler

bunlar indiler kantine beyler burağa her ne olursa olsun sakinliğini koru kardeşim dedim ama koruyamacaktı belli.

geldiler bunlar buğra gülerek geliyo ama nedenini anlamadım, binler geldi masaya 2 eliyle vurdu çaylar zıpladı tabi üstümüze döküldü direk ayağa kalktım.

ittim buğrayı direk ozan geldi burak izliyordu ben sinirlerime hakim olamıyorum burağa demişim bide dıbına koyim neyse.

kadın öğretmenler filan ordaydı ozanın boğazından tuttum beyler boruyu sıkıyorum çocuk neye uğradığını şaşırdı. buğra mideme bir yumruk attı. burak direk daldı tabi buğraya fırsattan istifade ozanda gözünü parmağıma sokmaya çalıştı huur çocuğu. bıraktık tabi boğazını gözümüze değince parmağı 1-2 adım attı geriye doğru sonra belime tekme attı.1-2 adım sağa doğru gittim amk lan diyorum bu huur çocuğu nasıl bu kadar sağlam kavga ediyo hep birlikte öğrenicez beyler. öğretmenler geldi araya girmeye çalışıyo ama gözümüz dönmüş dıbına koyim. ozana bi sağ kroşe çaktım bide göğüs kafesine tekme attım yere yığıldı huur çocuğu üstüne çıktım 2 tane daha yumruk attım direk büyükler merdivenlerden zıpladı ayırdılar bizi. neyse kavga ayrıldı burağın kaşı açılmış buğrada bişey yok hafif dudağı kanıyo. neyse bizi sınıfa çıkarmaya çalışıyolar ozan konuşmaya başladı.

"sen bekle bu iş burda bitmedi"filan diyip gülüyo kantin ana baba günü oldu beyler erkek öğretmenlerde geldi. annemin kansere yakalandığını okul çoğu kişi biliyordu beyler. öğretmenler ve bizim dönemlerden herkes bilirdi çok geçmiş olsun dilekleri geldi o yüzden yani. ozan konuşmaya devam etti beyler."bide bunun annesi kanserdi dimi kanka"dedi buğraya bakarak buğra bana baktı beyler, buğra şerefsizdi ama bu kadar değildi. beyler ozana doğru baktım arkamda sandalye vardı. sandalyeyi kaptım beyler.

kafasına geçirdim huur çocuğunun direk araya girdi 5-6 kişi öğretmenler olsun filan herkes daldılar araya bu ağlamaya başladı karı gibi elimde sandalye hala kafasına doğru fırlattım sandalyeyi huur çocuğunun müdür direk bizi yanına çağırdı. Orda ki öğretmenler ve kavga eden kişiler gelsin demiş. Okul duymuş kavgayı yani. Gittik ben zerre pişman değilim hocam dedim yine olsa yine yaparım ama içeri sokmuyolar ozanı soksalar gibicem şerefisizi bak yine ellerim titriyo ulan kadın hastalanmış kavga ediyosun da bu kadar şerefsiz etme amk neyse burağa sordu burakta beni satmadı beyler bende pişman değilim dedi. Buğra da şikayetçi bizden huur çocuğu neyse müdür yardımcısı bize 3 gün uzaklaştırma vericek arada sınavlar var yani benim takdir, teşekür hikaye olucak. Bide üstüne disiplin cezası.Ne güzel dıbına koyim annemin moral sıfır olacaktı yani. Müdür bilgisayardan kağıtları çıkardı. Telefonu çıkardı velileri arıcak.Ev telefonlarını istiyo ben vermem dedim daha çok kızdı babamın telefonunu arayın hocam ben telefonumu veriyim evde sadece annem var öğrenmesini şimdiden istemiyorum filan anlamıyo müdür illa ev telefonunu ver diyo. Vermicem hocam dedim. inattan filan değil annem kanser hocam da diyemiyorum ama orda ki hocalar biliyolar. Bakıyorum gözlerine söyleyin artık diye. Matematik hocası çıktı beyler.

"Hocam öğrencinin annesi rahatsız şimdiden öğrenmesin."dedi beyler aynen bunu dedi yanlışsız bunu dedi hatırlıyorum. Ulan ayaklarına kapanasım geldi kadının.

Müdür kurallar gereği ev telefonu aranacak yapacak bir şey yok dedi beyler. Matematik hocası konuşmaya başladı yine.

"Hocam bu iki öğrencinin suçu yok kavgayı başlatan kapıdaki öğrenci ve yanında ki öğrenciyi göstererek bu öğrenci, dilerseniz diğer arkadaşlara da sorabilirsiniz."

Müdür konuşmaya başladı bu sefer."Onun için çağırdım da sizi bu iki öğrenci pişman değilim diyince direk cezayı vericektim"filan zırvalıyo. Neyse diğer öğretmenlerde bizi savundu orda olan. Sonuç olarak biz ağır bir uyarı aldık. Müdür bir daha kavga ederseniz ne olursa olsun uzaklaştırma alacaksınız dedi haklıydı. Buğra ve Ozana bastı 3 günlük cezayı, kapıdan çıkarken ozana kafayı vurasım geldi de annemi 2 kuruş etmeyecek insan için üzemezdim boşverdim.