lisede ki 4 yılımı anlatıyorum piçler

Neyse konuşuyoruz burakla beyler burak diyorum kardeşim bak sakin ol güzel yere gidiyoruz filan
yok beyler anlamıyordu neyse çok geçmeden taktı kulaklığı uyudu bu tek başıma kalmıştım yani
iyi dedim eyvallah uyu kardeşim ne hissettiğini çok iyi biliyorum en iyisi uyumak dıbına koyim
neyse binler bende kafamı yasladım arkaya düşünüyodum binler özlemle geçirdiğimiz günleri düşünüyordum
Kahverengimsi gözleri vardı of ulan dedim kendi kendime ne güzel günlermiş onunla geçirdiğim günler
çok geçmeden bende uyuyakalmışım binler sabah burak uyandırdı geldik lan galiba uyan diye uyandım neyse 6 ay sonra istanbula ayak basmıştım
vay amk dedim kendi kendime 6 ayda bir şehir bu kadar nasıl değişir dıbına koyim
Neyse Okmeydanına doğru yola çıktık babaannemlerin mahallesi aynıydı bi gib değişmemişti o cemevi mahallesi hiç değişmez zaten binler
biliyosunuz. Neyse Parkta oturduk biraz sigara içti burak engel olamadım bine biraz daha yürüdükten sonra baannemlerin evini buldum değişmemişti dediğim gibi babaannem beni görünce çok duygulandı binler oğlum büyümüşsün ne çabuk filan 6 ay dıbına koyim
ama ergeniz o zaman durmadan büyüyoruz neyse burakta elini öptü babaanemin o gün televizyon başında geçti burak şikayetçiydi
havasını gibeyim buranın diye

Dedim dıbına koyim haklısın neyse beyler benim büyüdüğüm yere doğru gitmeye başladık
çocuk şaşırdı dıbına koyim bu nasıl şehir diye 2 saatte ulaştık anca ben kayseriye giderim bu kadar saatte
dedim gibtir et kanka mükemmel bir yere geldik. Yokuştan indik beyler böyle büyük bir yokuştan büyüdüğüm sitenin kapısına geldim
açtım kapıyı bizim arkadaşlar parkta oturuyolar sitenin parkında beni görür görmez hepsi kalktı ayağa beyler
geldiler yanımıza sarıldık filan hepsi 15-16 yıllık arkadaşımdı doğduğumdan beri yanımdaydı hepsi amk her türlü olayı yaşamıştık
çocuklukta yaşanacak olan her şeyi beyler burakla da tanıştılar tek tek beyler dedim bi top bulalım eski günlerde ki gibi
maç yapalım hepsi tamam dedi

neyse beyler topu bulduk sahaya indik maça başladık özlemiştim bizim çocukları futbol yeteneğim vardı beyler iyi oynardım
istanbuldayken 1-2 kulüpte oynamıştım ama taşınma işleri her şeyi mahvetmişti. Neyse akşama doğru okmeydanına doğru yola çıktık biz
boğaz yine kitlenmiş amk 3,5 saatte otobüsten zor indik neyse eve geçtik babaannem nerdeydiniz sorgusuna başladı.

sonuçta ona emanettik dıbına koyim neyse anlattık geçtik odamıza uyuduk çok yorulmuştuk yol gibip atmıştı bizi neyse binler selim diye bir arkadaş vardı 4.Gün gittik yanına kardeşim nasılsın filan iyiyim dedi sevmezdi beni pek ne yalan söyliyim
anlattım durumu şaşırdı bak oğlum dedi ben seni aşıkken görmedim hiç orta okulda başladın binliklere anlattığın kızı bırakma
baktın başkasını seviyo zorlama boşver gibtir etmen lazım dedi dedim gel böyle ayak üstü konuşmayalım gittik bi çay bahçesine
oturduk beyler konuşuyoruz beyler bu çocuk böyle işlerde tecrübeliydi yani o zamanlar öyle düşünüyoduk liseli
aklıyla neyse beyler ama dedikleri doğruydu bir kızı seveceksin ve gözün başka kimseyi görmeyecek kural bu dedi beyler haklıydı çaylarımızı içtik allaha emanet filan benle burak çıktık geziyoruz neyse beyler orta okulda aşık olduğumu sandığım kızı gördüm yolda yürürken
kızda beni gördü tabii durduk konuşuyoruz sen çok değişmişsin böyle değildin filan tanıyamadı anlayacağınız neyse oda güzelleşmişti
ilk defa sevgi duygusunu bu kızda yaşamıştım beyler neyse vedalaştık beyler biletleri aldık istanbulda bu olaylar oldu yani başka bişey değil
eve gittik yeniden neyse binler uyandık kahvaltı filan derken babaannem ile vedalaştım otobüse gittik.

neyse beyler döndük yine gibtiğimin şehrine havası bile geriyodu beni dıbına koyim bu şehrin
burakla vedalaştık yarın görüşürüz filan çocuğun morali yerine gelmişti allaha şükür
eve gittim baktım ne babam var nede annem aradım babamı

- Baba nerdesiniz ?
+ Oğlum anneni hastaneye kaldırdık
- Ne zaman ne oldu ?
+ 2 gün önce oğlum
- Baba bana neden söylemedin ?
+ Oğlum...
- Baba geliyorum şimdi

Direk kapattım telefonu anahtarı aldım koşmaya başladım hastaneye kadar otobüs filan bekleyemezdim dıbına koyim

neyse babam kapıda beni bekliyodu

-Baba ne olmuş neyi varmış annemin ?
+Oğlum sakin ol
-Baba söylesene ne olmuş ciddi bişey yok dimi ?
-Konuşsana
+Bak bunu sonra konuşalım
-ne oldu diyorum baba neyi varmış ?

Hastanenin önünde bağırıyordum.

+Oğlum bak sakin ol lütfen
-Baba söylesene neyi varmış annemin ?
+Oğlum bak bunu sakin bir yerde konuşalım
-Ya baba neyi varmış söylesene ( Gözlerim dolmuştu beyler kötü bir şey olduğu belliydi.)
+Bak sakin bir yere gidelim söz söylicem oğlum

Kabul ettim beyler eve gittik başka yerde söylenmez bu dedi hastane çok uzak değildi zaten eve neyse geldik salona geç dedi gittim

+Oğlum bak sakin ol tamam mı
-Baba söyle artık hadi
+Annen
-Söylesene baba ne olmuş

Konuşamıyordu adam beyler konuşamıyordu.

su döküp geliyorum beyler

geldim devam beyler

niye kimse yok lan ?

anladım beyler bişey vardı ama neyse en sonunda söyledi beyler.

+Annen kanser oğlum

beyler yere düştüm duyar duymaz gözlerim faltaşı gibi açık babama bakıyorum nasıl olur filan şoktayım beyler sonrasını hatırlamıyorum uyandım
salonda koltuktaydım annemle babam evdeydi lan dedim rüya görüyodum mutluluktan ağlamaya başladım ama rüya değildi binler. Babam annemi eve getirmişti. Beni de koltuğa kadar kaldırmıştı. Beyler direk pc başına geçip kanser nedir diye araştırmaya başladım binler bunun tedavisi yok moraldi, moral.Her şey moraldi anneme bundan sonra kötü davranmak yoktu.

hemen mutfağa gittim kahvaltı hazırladım binler çok geçmeden babam uyandı oğlum iyi misin filan baktı kahvaltıyı filan hazırlamışım
şaşırdı ben böyle bir çocuk değildim çünkü binin önde gideniyim. Kime ne iyiliğim dokunmuştu. Kendimi geliştirdikten sonra
daha da şerefsiz olmuştum. insanların duygularıyla oynayan bir şerefsiz. Gerçek miydi baba diye sordum. Maalesef oğlum ama
yenicez bunarı gibisinden bir şeyler söylüyordu.Çok soğuk kanlıydı babam, askerdi binler doğuda bundan daha kötü
durumda kaldığını tahmin ediyorum annemle evlenmeden önce şırnakta yapmış ilk şark görevini öyle söyliyim binler neyse
beyler annem de uyandı kahvaltıya filan çok şaşırdı morali de yerindeydi o günden sonra tatilimi anneme ayırdım beyler
kimseyle konuşmadım aklımdan ne burak nede özlem geçti. Taha zaten unutmuştu bizi dıbına koyim

neyse yine okul açılıyordu hayatımın dönüm noktaları geliyordu çok geçmeden yavaş yavaş adım adım gün gün hayatımın dönüm noktalarına doğru gidiyordum. Neyse okula gittim baktım taha yok bini göremedim boyda atmıştı beyler basketbol sonuç vermişti. Seviyordum da
onun hayatında bir yanlış bitiriyordu işte ne yapalım burakta benimle birlikte taksa başlamıştı sonunda
oda kafasını dağıtıyordu işte. Daha iyiydi annemle durmadan ilgileniyordum binler kontrollere gidiyorduk doktor hep bize umut veriyordu
şimdi den anlayamayız ama kanseri yenmenin yolu moralden geçer kendinizi sıkmayın moraliniz yerinde iyiye doğru gidecektir filan
bende umutlanıyordum binler annemin moralini iyi tutmam lazımdı giberim aşkını meşkini dedim kendi kendime ders çalışmaya başladım
karnemi iyi getirecektim annemin moralini arttıracaktım beyler böyle olması gerekiyordu kimseyi giblemiyordum artık.

Hayatım sıradanlaşmıştı binler eve kapanık bi çocuk oldum evden okula, okuldan eve derslerim ve annem ile ilgileniyordum artık özlemi tamamen olmasa bile çıkardım aklımdan burağa konuyu anlatmıştım oda elinden geldiği kadar destek oluyordu beyler.
Bu ara da tahalar taşınmıştı kimseye bi gib söylemeden gitmiş derste hoca biz sınıfça yok diyince nakli alınmıştı onun diyince
öğrendik.ilk sınavların başlamasına az bir süre kalmıştı beyler heyecanım artıyordu kitapları yalayıp yutuyor hatta ezberliyordum
öğretmenlerim benimle özel olarak ilgilenmeye çalışıyordu.

saat 6 da yazmayı bırakıp uyucam beyler yol yorgunuyum bunları bile zor yazıyorum.

zaten pek takip edende yok gibi

neyse devam

neyse ilk sınavlar başladı ilk sınav matematik sınavıydı beyler ortak sınavdı çok çalıştım sınava sınava dua ederek girdim ulan ne olmuştu bana böyle cevabını biliyordum binler annemi üzemem diye girdim sınava sonuç ne olmuştu biliyo musunuz ?
sadece 2 soru yapabildim beyler verdim kağıdı tüm dünya durmuştu benim için beyler burak kopyanın dibine vurmuştu ama
ben vurmamıştım kendim alacaktım sözde yapamadım nedenini bilmiyordum.O gün Fizik sınavı da vardı binler moralsiz
küfür ede ede girdim ve dopdolu bir kağıt verdim hani şöyle bir söz vardır ya çalışıyorum ama olmuyor.
işte en büyük yalan o beyler insan beynini çalıştırırsa o beyin öyle bir çalışıyor ki anlatamam.

neyse beyler sınavlar bitti matematik 20 aldım yani yaptığım 2 soru doğruydu allahtan hocadan yemediğim azar kalmamıştı
derste iyisin bu kağıt ne filan telafi yazılısı da olmadı sınıfın durumu iyiydi diğer notlarım uçmuştu beyler
derslerde ki katılımı evde ki çalışmayı olumlu şekilde alıyordum matematik notum hariç hepsini söyledim anneme
kadının gözleri parlamıştı bunu görünce daha çok çalışmaya başladım taksu da bırakmak zorunda kalmıştım hoca eve geldi binler
seni türkiye şampiyonasına hazırlıcaz filan annem gurur duymuştu yine bende bunun üstüne katılmaya karar verdim
düşündüm ulan hoca eve geldi diye mutlu oldu gurur duydu acaba dedim kazansam tepkisi ne olur
yapamayacağım şey yoktu beyler annem için her şeyi yapardım. Neyse okula gittim beyler bi anda karşıma özlem çıktı
konuşalım mı biraz dedi o masum, güzel ses tonuyla ve güzel diksiyonuyla peki tamam dedim okulun arkasına gittik konuşmaya başladı.

Not : beyler özlem yaşadığım yerin yerlisi değildi izmirliydi. izmirde büyümüştü.Son 4 yıldır orada kalıyormuş oda, babasının işlerinin
kötü gitmesi üstüne bazı akrabaları orda diye oraya yerleşmişler.

Evet beyler artık uyuyorum tam 06:00'da bitirdim ve çok yorgunum yarın burdayım.

geldim beyler

Kabul ettim beyler gittik okulun arkasına bu anlatıyoda anlatıyo ama para edecek bir şekilde anlatmıyo yani işe yaramaz
takamam kızı, konunun içeriği ben seni unutamadım unutamıyorum aslında bende onu unutamamıştım ama 1 seneden uzun
ilişkisi vardı kızın buğrayla kendime yediremezdim bi kere çocukluk zamanları bitmişti.Yok ondan
intikam alıcam buna takıcam olayını tamamen silmiştim binler neyse bunun sözleri bitti sıra bendeydi.

-Artık seninle uğraşamam özlem seninle ilgilenemeyecek kadar meşgulum
+Nasıl ya hani sende beni unutamamıştın o gün öyle demiştin ?
-O günün üstünden kaç gün geçti haberin var mı ?
+Tabi ki ama seven insan unutabilir mi ?
-Özlem gerçekten vaktim yok

Kız ağlamaya başladı beyler işte en büyük kozları buydu zaten dayanamadığımızı biliyolar amk

-Özlem nedeni sen değilsin
+Ne peki ?
-Gerçekten kimseye vakit ayıramıyorum
-Annem kanser özlem kimseye vakit ayıramam

Kızın gözleri faltaşı gibi açılmıştı beyler en sonunda bana hak vermişti.