Okudum knk devam

hadi panpa devam

rezz devam hacı

rez panpa bekliyorum

ne yapıyprdum ben sevgilisi olan birisine yavşamak yakınlaşmak istiyordum. Var mıydı erkekliğin kitabında böle bişey? Bu olay üzerine günlerce ağladım. Özgüvenim eksilere doğru hızlı adımlar atıyodu. Kimseyle gene konuşmamaya başlamış görünmezlik iksirini yavaş yavaş içmeye başlamıştım. Derken kendime gelmem gerektiğini kız denen illet için böyle yapmamam gerektiğini farkettim hayatımdan kız kelimesini attım. Gözümde herkes insandı ve aşka hiçbir inancım kalmamıştı. Hayatıma devam ettim kızlara bakmamaya başladım plotonik aşkı yenmeye çalıştım. O zamanlar yanlış bi yola girsem gay bile olabilirdim. Ama neyseki bu olaydanda toprlanmıştım. Şimdi sırada kızların çok olmasada önem verdiği 2. Konuya geçme yoluna giricektim.

Yaütığım bu röportaj sayesinde özgüvenim biraz daha gelişmeye başlamıştı. Derken o lanet kız ayşeden tekrar mesaj geldi. A: Hiç arayıp sormuyon okul değiştirince böyle mi oldu. B: yok onunla alakalı değil yorgunum bu aralar. Hiç keyfim yok. A:yaa sitdown matematik dersinden ekaiğim var acaba şu konuda yardım eder misin ? B: nası olucak o ? A: ya bi kafede oturup çalışırız lütfen bak çok önemli sınavım var. Duygularıma yeniden yenik düşmüştüm beni eken beni umursamayan birinin teklifini kabul etmiştim B: tamm şu gün falanca yerde ol. Orda çalışalım. A:Teşekkürler... Bunun ardından şu ana kadar yaptıklarımın hepsini gözden geçirdim acaba onunla konuşup iyi bi muhabbet kurabilicek miydim? Bunun gibi hayallerle plotonik aşkımı unuttuğumu sanarken aksine gözümde dahada büyütüyordum ve o gün gelmişti. Dışarıya çıktım bulışacağımız kafenin yanına gittim. Ve kızı aradım. B: geliyo musun ? Ben bekliyorum seni şu anda. A: sitdown şu anda bi işim çıktı gökberkle dışardayız.( gökberk bunun sevgilisi) Bu lafları duyunca beynimden vurulmuşa döndüm elim ayağım titredi gerçekten üzülmüştüm kalbim ağrıyordu.

devam sardı

Rez birakman ins

Saol knk sabah bakarım

Yarın işe gidicem yatmam gerekiyo sanırım sadece bi kişi okuyo ama olsun. Ogun76 ya teşekkürler sabah devam edicem iyi geceler

Bunu çözmek için sınırları zorlicaktım 0dan başlamak yerine direk en zirveye uçmak istedim ve aklıma o dehşet fikir gelmişti. Hemen okuldaki en yakın arkadaşımı aradım. Cumartesi günü buluşalım dedim. O arkadaşımı o yüzden çok seciyorum ona olduğunu bile anlatmamıştım sadece cumartesi gel demiştim o kabul etmişti onu gerçekten seviyordum adam gibi adamdı. Cumartesi geldi. Çocu.un adı Ali olsun. Aliyle beraber çıktık dişarı elime telefonumu aldım ve ses kaydını açtım aliye dedim ki ali bak oğlum bu asosyallikten kurtulmak için bi şans planım şöyleydi "yoldan geçen kızlara benim hakkında ne düşündüklerini sorucaktım" bu fikir aşırı uçuktu ve bu yüzden onu sevmiştim ve hemen uygulamaya başladım. Aliyle beraber yolda giderken bunun sanki bi proje ödevi havası vermeye çalışmıştık. Ve sordum gerçekten o gün en az 10 tane bayana veya kıza dormuştum ve acayip bi şekilde aşırı olumlı tepkiler almıştım bu benim dahada moralimi artırıyordu.

Günlerce bu ilk adımı tekrarladım baya bi çevre yapmıştım hiç konuşmadığım kişilere selam verip hiç muhattap olmadığım kişilerle ders bahanesiyle muhabbet ediyordum. Kendime olan özgüvenim bi nebze olsun artmıştı ayşe denen kız ise hala kendini elletmeye devam ediyordu. O kız güzelliğini kötü emeller için kullanıyodu. Ama artık ayşe umrumda değildi. Onu tamamen silmiştim. Derken çok geçmeden okul değiştirmişti. Bense yeni birisi olma yolunda adımlarımı hızlı hızlı atıyordum. Ama henüz daha kızlarla konuşma konuaunda baya ekgibliğim vardı

Burdayım devam

1 FARKINDALIK YARATMAK(BENDE BURDAYIM LAN BENDE BU SINIFTAYIM HiSSi OLUŞTURMAK)

Ertesi gün okula gittim gözlerimin içi parlıyırdu newton kaldırma kuvvetini bulduğunda bu kadar sevinmemişti arşimemt ilk uçağı icat ettiğinde bu denli bi şevk yoktu içinde. Yerimi değiştirdim ayşe denen kızı hayatımdan silmeye çalışıyordum. Farklı bi sıraya oturdum. Tüm dünyanın elde etmeye çalıştığı görünmezlik formülü aslında bendeydi ama ben bu görünmezlikten kurtulmak istiyordum. Ders başladı hocanın gözünün içine bakarak dersi dinleyip aralarda sesli şekilde hatta bağırmaya yakın hocaya soru soruyor. Kendimce şakalar yapıyordum ve ilk defa bi esprime tüm sınıfı güldürebilmiştim. Sonunda görünmezlikten kurtulmayı başarmıştım yani en azından ilk adımı atmıştım.

Hızlı knk

Ben kimdim ? Neden diğer insanlar gibi olamıyordum ? Neden insanlarla konuşmaya çekiniyordum ? AKlımda bu sorular dönüyordu ve şu kanıya kesin olarak vardım Sitdown "SEN UTANGAÇSIN" peki ama neyden ? Neyden utanıyordum rezil olmaktan mı küçük düşmekten mi ? Kendimle konuşmaya başlamıştım annem bendeki değişikliği farketmiş iyimisin diye sorular soruyordu. Onu geçiştirici cevaplar veriyordum. Ama artık nerden başlicağımı çok iyi biliyordum...

Knk yaziyomusun

123 rez

Film bitmişti tıpkı benim gibi. Ne yapacağımı bilemez hale gelmiştim çünkü hayatımın aşkı platonik sevgilim hergün yarmadan önce hayal kurduğum kız beni ekmişti üstelik sinema biletini bile almıştım onun. Pazartesi okula gittim ondan en azından bi özür bekliyordum ama o ise beni görmemişti bile. O günde kızı önümde ellemelerine göz yumarak günümü geçirdim. Ve o akşam eski okulumdan bi arkadaşımla saatlerce konuştum telefonda ağladım ama boşunaydı. Derken o arkadaşım bana şu sözleri sölemişti ve belkide bu sözler benim hayata bakış açimi değiştirecekti. "Kanka kusura bakma bakma ama sen bu şekilde gidersen senden bi tak olmaz" bu sözün üstüne çok kızmıştım ne var halimde diyordum asosyel biriai olduğumun farkında bile değildim. Ve bu söz üzerine baya düşünmeye başladım.

rez pnp