Ön cepheden küçük ama sağlam ahşaptan bir kulübe gibi görülen binanın bir odası daha varmış meğer, bak sen diyordum içimden. Bulunduğumuz oda daha çok öğrenci yaşantısını anımsatıyordu. Değişik bir koku vardı içeride ama etraf incintı derli toplu değildi. Etrafı süzerken, sessizlik oldu. Dilara içeriden geldi. Elinde 3 kitap vardı. ilkini açtı 7 tane resim vardı küçük boyutlarda. diğerini sağına koydu. diğerini de arkasında ki sehpanın üzerine koydu. sonra dilara konuşmaya başladı:
-Doktoray biz çocukluktan bu yana dostuz, ayrımız gayrımız olmadı aramıza da dışardan kimse almadık eğer bize katılmak istiyorsan sana güvenmemiz gerek. güvenmemiz içinde bu yapacağın şeyi kan kardeşliği gibi düşün ufak bi sıyrık açıp kanını damlatacaksın bu tasın içine
Şaşırmış dilara kitlenip kalmışken, mert sordu:
-Kan tutuyor mu seni?
-Hayır
-Tamam o zaman.

7 tane resimi çıkardı. tasın içine üst üste dizdi. 7 tane bebek resmiydi. Başlarda normal geldi bu durum küçükken de yapmıştım bazılarımızda yapmışızdır kanlarımızı birleştirirz elimizde veya kolumuzda kan kardeşi oluruz. ama resim tas mas çıkınca ortaya baba biz nereye geldik oldum bi an. bu resimler nedir diye sordum:
- Hepimizin bebeklik resimleri. Buraya kanını akıt.
Dilaraya baktım. ordan ismini bilmediğim bi çocuk bıçak verdi elime.
- Sen kes ya da ben yapayım. Küçük bir sıyırık yeterli.
Normalde çekinirim böyle şeylerden arkamı bi döndüm şeyma bakıyor. kızın yanında küçük düşmekte istemiyorum. Sen kes dedim. Ve 3-4 damla aktı tasa. resimlere bulandı kan. Şimdi ne olacak dedim. Herkes bana bakıyordu. O an saat aklıma gelmişti. saat kaç geç kalmayayım diye sordum...

Panpalar 1-2 saat sonra devam edeceğim. ufak bi işim çıktı takip eden arkadaşlar takipte kalsınlar. ileri ki partlarda caps te atacağım kulübenin odalarına dair. girmediğim yan odanın capsleri. çekmiştim o zamanlar o grupta bulunduğum süre zarfında. selametle

Geri geldim panpalar nerede kalmıştık..

Saat kaç diye sormuştum dilara saat 7 olduğunu söyledi bi an içimden (hass. Lan baya vakit geçmiş dedim) ben kalkmalıyım saat geç olmuş dedim. Şeyma olmaz dedi.(bi an aklımdan türlü türlü düşünceler geçiyor lan acaba öldürüceklerimi galan derken) neden diye sordum. Daha işimiz bitmedi dedi dedim ne işi derken arkadan 2 zenci yaklaştı biri ağzıma kamışı şlal şlap vuruyo diğeri yatırdı masaya 25 cm i dayıyor dedim heralde buda ayinin parçası bir baktım şeymada soyunuyor derken çıkardı mahmudu osbir çekiyo bir baktım zenci at kafası sokmaya çalıyo ananı giberim dedim yeter

Reserved alıyorum panpa okuyacağım.

Bu burda dursun

E haydi amk

Hadi brom anlat yaa

hadi cürüm devam et

1-2 saat dedin saat kac oldu bak

Bir virgül koyalım

Rezerved

Hadi amk nerde kaldın

Hadi anlat panpa

Rez panpa

Geldim beyler. bu gece baya bi yazacağım. gecikme için kusura bakmayın. neyse devam edelim.

Ben saati sorduğum sırada kulübenin kapısı çalındı. dışardan adam sesi geliyordu. ne olduğunu anlamadım. ferit can abi geldi arkadaşlar, dedi. ben can abi kim demeden mert araya girdi. "can abiye bugün kulübeyi boş bırakacağımızı söylemiştik. adama ayıp oldu arkadaşlar, inşallah bize bozulmaz" dedi. sonunda lafa girdim ve can kim beyler, diye sordum. bana baktılar bir şey söylemeye fırsat kalmadan adam içeriye girdi. belli ki o tanıdık birisiydi. içeri giren gözleri sürmeli, uzun boylu, biraz uzun sakallı, kafasında takke, hafif esmer tenli 25-30 yaşlarında bi adamdı. daha ortama uyum sağlamamışken yeni yeni kişiler geliyordu. iyi mi yapmıştım buraya gelmekle yoksa kötü mü yapmıştım hiç bir fikrim yoktu. bizim çocuklar ayağa kalktı, adamı karşıladılar. kapının orada fısıltı halinde bir şeyler konuştular.

bende ayağa kalktım. sanırım mert ve ferit can adında ki adama "kusura bakma abi, işimiz çıktı, normalde bugün gelmeyecektik, yeni bi arkadaş aramıza katıldı" gibisinden şeyler söylüyordu. can abi anlayışla karşıladı ayağa kalktığımı görünce tokalaştık, tanıştık:

-Selamun aleyküm kardeşim ben can hoş geldin
- aleyküm selam abi doktoray bende hoş bulduk.
sonra diğerlerine döndü ciddi bi ifadeyle:
can abi: arkadaşlar size hafta içi 3 gün buraya hastalarımın geldiğini söyledim. birazdan da bi hastam gelecek. yaşlı bi teyze, torunuyla birlikte burada olacak. işiniz ne zaman biter?
dilara: abi bizde zaten çıkacaktık saat geç oldu biraz oturduk aramıza arkadaş katıldığı için geldik buraya.
can abi: tamam kardeşim 10 dk ya gelir benim misafirlerim. ona göre ayarlayın kendinizi.

bu konuşmadan sonra can abi geldiğimden beri göremediğim ve oldukça merak ettiğim yan odaya geçti. kapısını kapattı. diğerleri çıkmak için hazırlanırken şeymaya döndüm.

-aşkım can abi kim tanıdık mı? burada mı kalıyor? neler olduğunu anlatır mısın?
gülümsedi bana,
-sen az önce bana aşkım mı dedin? güldü. tamam hepsini anlatacağım aşkım. fakat senden bi şey istiyorum.
heyecandan gaza gelip aşkım demiştim bu ona ilk aşkım deyişimdi biraz kızarsam da toparladım. çünkü ortamı çözmem gerekiyordu mazallah kestaneyi çizdirmemek lazımdı kız ayağına geldik buraya derken...
- tamam canım ne istiyorsun?
- aşkım arkadaşlar gidecek ama benim can abiyle işim var işim bitene kadar hava kararır benimle kalır mısın? birlikte çıkarız.
hemen saate baktım dıbına kodumun saatini soruyom kaç diye 2 saattir cevap veren yoktu amk. saat 20.13 olmuştu. baya gecikmişti. durumu anlayan şeyma ısrar etti. zaten bana dünyanın en tatlı varlığı olarak görünüyorken ısrar ederken ki halleri beni benden alıyordu dayanamadım pedere telefon açtım. baba bizim ödev işi çıktı akşam 10'dan önce gelemeyeceğim dedim. ne ödevi? dedi. dönem ödevi dedim. tamam oğlum, dedi. içimden bi şeyide sorma adam dedim. sonuç olarak halletmiştim. bu kulübede 1-2 saat daha kalacaktım. fakat daha az kişiyle...
-

bizim diğer arkadaşlar kapıya yöneldi. şeymayla bana döndüler siz gelmiyo musunuz dediler. şeyma hayır benim abiyle işim var doktorayda bana eşlik edecek dedi. dilaranın yanında ki diğer kız selin güldü. şeymanın da ne zamandır can abiyle bi işi var ama bakalım ne olcak dedi. kapıdan çıkarken "bu işlere de amma meraklı çıktın sen kızım" diyerek kulübeden dışarı çıktı. anasını sattığımın yerinde geldiğimden beri hiç bişey anlamayan ben bu diyalogdan da bişey anlamamıştım. aralarında şakalaşarak çıktılar dışarı. konuşma sesleri gittikçe azalıyordu ve sonunda kayboldu. ağaçlık alanın içinde sadece şiddetlenen rüzgarın ağaçlarda oluşturduğu hırçın ses, yan odadan gelen parke gıcırtıları ve yanımda bana gülümseyen dünyalar güzeli şeymayla baş başa kalmıştım. bindik bi alamete gedeyoz kıyamete parçasını söylemek istedim o an. neyse sırası değildi...

şeymayla karşılıklı oturduk. anlat, dedim. "lütfen her şeyi bana özet geç." tamam, dedi ve anlatmaya başladı. şimdi anlattıklarını özet geçiyorum ben beyler:
can abiyle geçen senenin temmuz ayında tanışmışlar. bunlar yani bu tayfa (ferit, mert, selin, dilara, ali, serkan) çocukluktan beri birbirlerini tanıyorlardı zaten. bunların aileleri de birbirleriyle tanışıkmış az çok ve ortaokulda perf. ödevleri, yazılılar vs. şeyleri samimi bi arkadaş grubu oldukları için birlikte yapmalarını sağlayacak bi yer oluşturmayı düşünmüşler. kalabalık olduklarından birbirlerinin evlerine gelip gitmeleri sıkıntı oluyormuş. mert ve selinin ailelerinin durumları da iyi olduğu için ortak bi yere kulübe gibi bi yer inşa etmeyi düşünüp çocuklar burada otursun, ödev mödev yapacaklarsa burada toplansınlar demişler. başta tek odalı olan kulübe geçen sene tanıştıklarında başka kimsesinin olmadığını söyleyen can abinin gelmesiyle 2 odalı olmuş. bizimkiler ailelerine 1 küçük oda daha açmalarını istemişler. bu odayı da can abi için tahsis etmişler. "peki ne iş yapar, kimdir necidir bu can abi, nasıl güvenebildiniz bu herife birden," diye sordum şeymaya. tabi bu arada durumun ciddiyetini kavrayamadığımdan içimden "olum buraya da on numara kız atılır ha. şeymayla koparız biz burda" diye geçiriyordum.

guzel yazıyosun devam .az da hızlı yazsan :D

ardından şeyma beklemediğim bi şekilde daha ciksi ve ürpertici bi ses tonuyla anlatmaya devam etti.
-Doktoray, can abi havas ilimleriyle uğraşan birisi. yani havasçı. kendisine mahalleden, bu çevreden belli sorunları olan kişiler şifa bulmak için geliyor. özel birisi can abi. ona güvenmemizin nedeni de geçen dilaraya olan musallatı ortadan kaldırması, tekrar sağlığına kavuşturması. bu olaydan sonra hepimiz can abiyle dost gibi olduk. dertlerimizi, sırlarımızı ona açıyoruz zaman zaman. bende ortaokuldan beri bu işlere meraklıyım. bi kaç kez soru sorsam da tam anlamıyla tatmin olamadım bu konuda. diğerleri de kulak asmadı bana. istersen sende uğraşmayabilirsin, yanımda olsan yeter, dedi.
Ulan o yaşıma gelmiştim havas nedir havasçı nedir bilmiyordum. tamam, dedim belli etmeyerek. o kadar etkili konuşmuştu ki havas ne kızım diye soramadım. musallattan felan cin min işleri mi acaba lan dedim içimden kendi kendime ama bu ihtimalin gerçek olmamasını diliyordum. fakat başka da ne olabilirdi ki? anasını satayım yine tam olarak bişe anlamamıştım. şeyma yanıma tekrar otururken kapı çalındı. bu kapıda hiç susmadı bugün, dedim. aklı sıra espri yapacaktım şeyma iplemedi bile beni kapıyı açmaya yöneldi.