babaannemle indik aşağıya yazık kadıncağız güzel bi kahvaltı sofrası kurmuş. sofra dediğim de yer sofrası, şimdi ki liseliler bilmez amk. derler ya şeytan ayrıntıda gizlidir diye. harbiden de öyleymiş dıbına koyim. aklıma birden şimşek gibi çaktı, ulan ben bütün gece zütümden üç buçuk ata ata uyumaya çalıştım, başımdan garip garip olaylar geçti sonrasını hatırlamıyorum. e bu gibtimin evinde babaannem ve benden başka kimse yok, babaannem kilidi kaybedip benimle oyun oynamayacağına göre bu gibtimin kilidi nereye kaybolmuştu lan? koca asma kilit dıbına koyayım kendi kendine nasıl ortadan kaybolabilirdi. uyurgezer falan değildim, hadi olsam bile bir uyurgezerin asma bir kilidi anahtarsız açıp kaybedebileceğini hiç mi hiç zannetmiyorum. artık aklım almıyor mantıklı açıklamalar yapamıyorum kendi kendime düşünmekten kafayı yemek üzereyim.
babaannemle oturduk sofraya, anlat bakalım oğlum ne anlatacakmışsın diye girdi lafa. bende olayları en başından başladım en ince detaylarına kadar anlatmaya, 17. yaş günümde bu rüyaların başladığını anneme anlattığımda geçtiğini, dedemin kim ve nasıl biri olduğunu öğrendiğimde yeniden başladığını, dün gece yaşadığım kedi ve siyah şey olaylarını hepsini harfi harfine ekgibsiz anlattım. en sonunda da kilitle ve odayla benim bi alakam olmadığını dün gecenin nasıl geçtiğini bile hatırlamadığımı yemin billah ederek anlattım babaanneme. hiç sesini çıkartmadan dinledi, dinledi. kafasını öne eğip bir kaç saniye düşünüp kafasını salladı. oğlum dedi tam lafa girecekti ki neyse diyip geçiştirdi alelacele yerinden kalktı. alt katta antrede duvarın içine gömülü dolabın kapağını açtığını duydum meraklandım napıyor diye arkasından bende gittim hemen. dolabın diplerinden böyle ahşap kocaman bir sandığı sürüyerek kendine doğru çekti. sandık kaç yıldır orada duruyorsa artık toz örümcek ağı her şey vardı üzerinde. açtı sandığı, sandığın içerisinde panpalar siyah kapaklı böyle eski sayfalı kalın kalın 5-10 adet angiblopedi gibi kitaplar falan vardı. sandığın derinliklerinden ahşap bir kutu daha çıkardı aldı eline. kutunun içinden de siyah bir muska çıkardı panpalar. aldı muskayı gel bakalım dedi kahvaltı yaptığımız odaya geri döndük. bak oğlum dedi deden hakkında az çok bir şeyler öğrenmişsin. deden zamanında çok iyi işler yaptı, çok insana yardım etti ama gel gör ki zamanla kendini kaptırdı bu işlere, o zamandan beridir başımıza gelmeyen felaket kalmadı sadece bizim değil etrafımızdaki pek çok insana da zarar verdi diyerek üstü kapalı bir özet geçti. dedenin bu uğraş olduğu mahluklar insanların peşini kolay kolay bırakmazlar evladım dedi, dedeni kaybettikten sonra babanın da çok zor zamanları oldu allaha şükür üstesinden geldik. bu mahluklar erkeklere daha çok musallat olurlar bu yüzden böyle olaylar başına geliyor olabilir yavrum şimdi al bu muskayı boynuna tak hiç yanından ekgib etme dedi muskayı verdi. verdi vermesine ama babaannem sanki yalan söylüyordu bir gariplik vardı anlam veremiyordum. o an orada başladım ağlamaya babaanne ne diyosun sen neler oluyor diyerek. göz yaşlarımı sildi, geçicek evladım sen hiç merak etme ben yanındayım diyerek teselli etmeye çalışsa da bi muallaklik seziyordum çok yapmacık geliyordu hal ve hareketler sözler. yapacak bir şey yok diyerek verdiği muskayı boynuma taktım.