" Bir gün seni unutmak zorunda kalırsam , Aşkımın küçüklüğüne değil, çaresizliğimin büyüklüğüne inan. " demiş attila ilhan efendi. Böyle bi sözle giriş yapmak istedim nedense. her neyse

O gün okulda öğle arasına kadar kerem ile sınıfta, bir tenefüs falan da bahçede takılmıştım. Bahara hiç denk gelmedim.Taa ki ogle arasında kantine yemek almaya inene kadar. Kantin kapısından giriyordu, bende bi çılgınlık yapıp bahara seslendim. Dönüp yüzüme baktı ve gülümsedi. Yanıma çağırdım, usulca yavaş adımlar ile geldi. Yemek alcaksın herhalde, O yüzden sonraki tenefüs biraz konuşalım mı dedim. Başını hafifçe sallayarak olur dedi. Arkadan arkadaşları bizi izleyip kendi aralarında gülüyorlardı.Ne hikmetse artık. Bahar zaten o sıra kantine girdi yemeğini aldı, bende keremi bekledim bi hocayla işi vardı onu halledip geldiğinde yemeğimizi alıp sınıfa çıkmıştık.

Sınıfta kerem ile yemeğimizi yerken kerem bana birşey anlatmak istediğini söyledi. Anlat bakalım kero diyerek dinlemeye başladım. Anlattığına göre kerem baharın o arkadaş grubundan birinden hoşlanmış ona yazmak istiyordu.Bu yere kadar bisey yoktu, normaldir dedim bu gönül sonuçta kız keremin hoşuna gitmiş olabilirdi.Ama işin ilginç tarafı kerem benden baharı devreye sokmamı istedi.

Yani bahar aracılık edecekti ki işi sağlam olsun kerem beyin.Bi an duraksadım.Çünkü bu baharın veya o kızın hoşuna gitmeyebilirdi. Belki sorun olmazdı ama her iki sonucu da düşünmek lazımdı.

Kerem facebook üzerinden değil de direk bahardan o kızın numarasını almamı istedi. Kızı etkilemek için daha etkili olucak düşüncesindeydi.Hâlbuki ben bile bahardan tanıştıktan 3 - 4 Gün sonra numarasını almıştım. Kız rahatsız da olabilirdi fakat bizim kerem bu isteğinden vazgeçmiyordu. Mecburen kabul ettim beyler sonuçta keremin isteğini karşılıksız bırakamazdım. Ancak kereme bugun çıkışta bahara yapacaklarımı anlattım, yani keremin istediği numara olayının bugün olmayacağını belirttim.

Sonraki tenefüs zil çalar çalmaz baharların sınıfının koridoruna gittim.Çok bekletmeden sınıfından çıktı ve beni görüp yanıma geldi.Yan yana geçtik ve yavaşça sınıflarından uzaklaşarak koridor boyunca yürümeye başladık.Önemli birsey olup olmadığını sordu. Sonuçta tenefüste konuşalım demiştim, meraklanması normaldi.Ben ise sadece seninle konuşmak istiyorum bu bana iyi geliyor diyerek ufak bi tebessüm etmiştim. Yanaklarında ki kızarıklık gözle görülebiliyordu.Onu utandirdim ama bu iyi yöndeydi. Bende ki utangaçlık ise neredeyse yok olmuştu gayet rahat bir tavır içerisindeydim.

Bahar da bana karşılık olarak sen çok iyi birisin bende senin hakkında iyi şeyler düşünüyorum dedi. O iyi şeyler de nedir ? diye soru yönelttiğim de bana "iyi birisin, diğer şımarık erkekler gibi hareketler içeresinde değilsin umarım aramıza küslük girmez" diye cevap verdi.Bu beni mutlu etmişti.Bir kiz tarafından davranışlarım beğenilmişti. Böyle devam etmeliydim ki edecektim de zaten kişiliğim bunu gerektiriyor.

Tam ağzımı açıp evet bende senin için öyle düşünüyorum diyecekken o iğrenç okul zili çaldı. Sınıflara gitmemiz gerekiyodu. Görüşürüz diyerek sınıflara ayrıldık. Bizim sınıf üst kattaydı, merdivenlerin başına geldiğimde baharin arkasından bakmak istedim ve ne tesadüftür ki baharda o sırada bana baktı ve el salladı. Bende ona karşı gülümseyerek sınıfıma çıktım