aynı lisedeydik aynı yaştaydık ama hiç aynı sınıfta olmadık velhasılı güzel kızdı be.harbiden başka bir çekiciliği vardı.
dudağında bir yara vardı daimi. belki de doğuştandır ama o kusuru ona o kadar çok yakışıyordu ki.saçları doğal sarıydı. hani böyle soluk sarı olur ya beyler. huur sarısı değil, turuncuya kaçan sarı.
harbiden başka karıydı be.gülüşü falan bambaşka karıydı.
zekiydi bide zilli. ikinci sınıfta sayısala geçti biz çapulcu gibi dil okuduk.
o dönem bizde ergendık belki farkedemedik ama cidden başka yürüyor başka gülüyordu. uzun kollu sweatshirti, kısacık okul eteği ince siyah çorapları cat-o zaman çok insan giymiyordu bu botları- botlarıyla...
hiç yüzüme baktığımı hatırlamıyorum gerçi ben olsam bende bakmazdım. gerçi kimseye bakmadı ben kimim ki kimbilir nerde şuan napıyor.
ben de haddimi bildim tabii. ulan platonik takılmak için bile benden baya bi level büyüktü bu kız hiç o gözle bakacak cesaretim bile olmadı içimden değil gidip konuşmak.
bir kelime bile etmedik bi defa bile gözünün içine bakmadım.
3.sınıfta da gitti. muhtemelen koleje gitmişti dıbına koydumun hayatı bi bize gülmedi bi biz fakiriz zaten dimi lan binler?
ben de boş hayal kurmadım tabii. aradan yıllar geçti ve durduk yere aklıma geldi.
çaresiz hissetmemin, loserliğimin belki de başlangıç sebebiydin be ahsen, aramızda baya level vardı.
ama başkaydın, harbi başka karıydın.