Rez okurum bi ara

Devam devam

Okurum +1

Rez okur6m

ReZ panpa bekliyoz

Rezervatif

Zaman, ben derslerde baharı düşünürken su gibi akıp geçmişti.Çıkış zili çaldığında keremle vedalaşıp baharların sınıfına doğru hızlı adımlarla ilerledim.Bi farklılık yapıp baharı sınıfından alıp öyle çıkalım istedim okuldan. Neyse ki yetişmiştim. Bahar beni gördü ve o beni benden alan gülümsemesi ile yanıma geldi. Binadan çıkıp yürümeye başladık. Omuzlarımız birbirine çok yakındı. Düşündüğüm tek şey bi kucak dolusu sevgiydi. Arada baharin eline bakıyordum yürürken. Keşke tutabilseydim diye iç geçiriyordum. inanın içimde hiçbir kötülük yoktu ve olmadı, olmayacaktır da.

Bahar nereye gidiyoruz diye soru yöneltti. Bekle ve gör, zaten uzun bir işimiz yok sadece ikimiz için somut bir anı olacaktı diyerek yanıtladım. Gideceğimiz kitapevi de yakın sayılırdı 5 10 dakikalik yolumuz kalmıştı, yürümek için de güzel yürüyüş yoluna sahip bi mevkide olduğumuz için yürümek zevkliydi.

Kitabevinin önüne geldik ve evet önden buyur küçük hanım diyerek kapıyı açıp içeri geçmesini istedim. Küçük hanım lafını o zaman ilk kez kullandım, çok kızardı o lafı duyunca. Benden yaşca fazla küçük olmasa da öyle demeye başlamıştım zamanla.Her neyse girdik kitabevine ve şiir kitapları raflarını işaret ederek bizim icin bir şiir kitabı beğenir misin ? dedim.Şaşkın bir ifade eşliğinde rafları incelemeye başladı. Bende o sıra raflarda meraktan birseyler bakıyordum göz gezdiriyordum.

Bahar arkamdan sessizce ismimi seslendi, dönüp baktığımda elinde Özdemir Asaf'ın "Dün Yağmur Yağacak" adlı şiir kitabı vardı.Özdemir asaf şiirlerinden hiç okumamıştım o zamana kadar.Ama bahar onu seçmişti ve okumama gibi bir lüksüm yoktu ki zaten yazar kötü bir yazar değildi.

Güzel seçim diyerek kendime de bir tane aldım ve ücretlerini ödedikten sonra kitabevinin yakınındaki durağa yürümeye başladık. Para konusunda da meraklanan olursa diye söylüyorum kız ucretini kendi vermek istedi fakat ben ısrarla reddettim.

Moruk seri yazsan

Seri pnp seri

Rez pnp güzel gidiyor

Durağa doğru yürürken artık bahar ile ne kadar ilerledigimizi farkettim. ikimizde utanmıyor ve 2 dost gibi sohbet edebiliyorduk. Bunlar güzel şeylerdir lise zamanlarında bi çocuk için.Bu düşüncelerden sonra bahara doğru bakıp "iyi ki arkadaşlık isteği yollamışsın" dedim.O da iyi ki sende kabul etmişsin dedi her ne kadar geç olsa da.

Madem dedi senden bir hatıra olarak şiir kitabi geldi, ver kitabı dedi ve çantasından bir kalem alarak kitabın önyüzüne adını yazıp birbirimizi ne olursa olsun unutmayalım diye not düştü. Artık o kitabın değeri dolar gibi yükselmişti benim gözümde.Ben şaşkınlık içerisindeyken aynısını kendi şiir kitabına yapmamı istedi ve yaptım da.Otobüs durağına gelip otobüsünün gelmesini beklerken de bu şiir kitaplarını kaybetmemiz gerektiğini söyledi bahar.O sıra kitaplar bizden bir parça ve bu parçalarımızı birbirimize emanet ediyoruz unutma dedi. Valla samimi olucak olursan böyle garip sözleri saçma gelmişti sonuçta sadece kitabi okurum böyle ona bi anlam yüklemem deli aşık gibi ama onu bozmamak için seve seve saklayacağım bu kitabı diyerek gülümsedim. Belki de ben saçma düşünüyordum bilemezdim.

Otobusu ilerden geliyordu bunu farkedince bana dönüp hafifçe sarılıp normal resmi insanlar gibi yanağıma öpücük kondurdu. Anlam yüklemek yanlış olurdu.Ama epeyce kızarmıştı yanakları. Otobüsü gelip binip gitmişti. Ardından bende 5 10 dakika kadar kendi otobüsümü bekleyerek eve yol aldım.

Rezerveee

Rez sardı

Hızlı yazsan iyiydi ama yaz yaz okuruz

efsane hikaye aq bağımlısı oldum

Oğlum iyi sardı aq rez

Devam knk

Devaammm

Otobüsten inip mahallede eve doğru yürürken telefonuma mesaj gelmişti. Açıp baktığımda bahar dan mesaj vardı. Mesajinda çok teşekkür ediyordu.Ben ise rica ederim diyerek klagib bir cevap verdim.Şuan eve yeni geldim, yemek yedikten sonra konuşalım mı demişti. Tabii ki, bende yemek yiyecektim zaten ikimiz içinde rahat olur diye mesaj yazıp telefonu cebime atıp eve giriş yaptım.

Üstümü çıkartıp , şiir kitabını alıp yatağıma geçmiştim. Annemin daha yemeği hazırlamasına vakit vardı.Şiir kitabini okumadan önce o yazdığı yazıyı rahat bi 10 defa okudum.Bir kızdan beni unutma diye not düşürüyor şahsınız tarafına.Ne kadar sevinç verici bi durum. Daha sonra ilk sayfadan itibaren birkaç şiir okudum, annemin yemek hazır diye seslenmesinden sonra şiir kitabını okuma işim yarım kaldı.

Yemeğimi yedikten sonra telefon yanıbaşımdaydı, ola ki mesaj gelir diye ayıramıyordum yanımdan. Annem ise noldu alacakli gibi telefonla bi işin mi var diye soru yöneltti. Kendimi çok kasmış olabilirdim annem de bunu farketmiş olacak ki böyle bi soru sordu. Bende hayır anneciğim sadece yorgunum bi an önce yemeğimi bitirip odamda dinlenmek istiyorum dedim. Fazla üstelemedi.

Odama geçip tekrar kitabı okumaya devam ettim ama bu sefer gözlerim yorulmuş olacak ki yavaş yavaş uykuya daldım. Kaç saat geçti hatırlamıyorum ama tahminen 1 2 saat sonra telefonumun sesine uyandım. Biri ariyordu, arayan kişi bahardı.

Rezokoli