Liseye başlamak başlı başına bir pişmanlıktır benim için 10 da bıraktım zaten işlere girip çalıştım genelde bütün patron çalışanlar benden büyüktü zaten setlerde çalışıyorum bu işi seviyorum bende iş hayatı bana okuldan daha çok şey öğretti keşke daha önce girseydim panpa

satıcı binlerle arkadaş olmak keşke olmasaydım

Lise1 de sigaraya basladim arkadas cevrem yuzunden ozentilik işte mk meslek lisesiydi 8 sene oldu lisedeki en buyuk pismanliğim.

Üniversitede 2 yıl alttan aldığım bi türlü geçemediğim dersin hocasının kızıyla tanışmıştım. ilk tanistigimda hocanin kizi oldugunu bilmiyodum tamamen tesaduftu ama ogrendikten sonra çok hırs yapmıştım maalesef okadar çabama rağmen bitürlü gibememiştim. Hocaya dersini veremediğim için ozamanlar çok kahrolmuştum ama herşeyde vardır bi hayır o sene geçmeyi başarmıştım baya değişik bi seneydi benim için.

gibmedigim 1 kiz vardi keskeeee

ünide hazırlık okumam lazımdı keşke okusaydım.

okula gittiğim için pişmanım

-içerik gizlenmiştir.-

pilotluk veya yabancı dil okumadığım için pişmanım ama genel olarak bakarsak üniversiteye gittiğim için pişmanım keşke bi işe girip ticarete falan atılsaydım böyle sürünmezdik batarsakta adam gibi batardık

Lisede tipsizlik ve asosyaligin etkisiyle sevdiğim 2 kızıda onu sevdiğimi söyleyemedim.

gibeyim hayatımı gözlerimin onundeydi lan

Şu hayata 1 kez geliyorum ve tipsiz olarak doğuyorum hayatımı gibeyim

Ne zaman ölücem lan ben

Keşke bıraksaydım üniversiteyi

Keşke o liseye gitmeseydim
Keşke Ceyda'yı dövseydim.
Keşke Sümeyra'nın ağzına lafları tıkıştırsaydım.
Keşke müdürü gibtir edip okuldan kaçsaydım.
Keşke 9. Sınıfta o sosyal medya hesaplarını açmasaydım.

Lise 3 de yeni bi liseye geçmem oldu heralde ilk yıldaki dostlarım ortamım çok güzel samimiydi o zamanlar bunu anlayamamıştım baska bi okul görmek yeni bi ortam istiyordum baska okula gectim orda yakın arkadaş var diye ama aklım hep ilk okulumdaki dostlarimda sınıf ortamında kaldı meğerse gerçek dostluklar arkadaşlıklar hikayelerim oradaymış 11 12. Sınıf yılları çok boş gecti ya sürekli derste uyurdum ya sınıftan birileriyle itisir kakisirdik bi kac tane dovebilecgim çocukları dovememistim onların semtindeyiz diye oda çok içimde kaldı meğersem en iyi zamanlarda yanlış yere gitmisim bu icimde hep bi burukluk olarak kaldı üniversitede hazırlık yeni bitti bu yıl içinde cok bi keşkem olmadı ama karı kız işlerine daha fazla ağırlık verebilirdim sanki cok potansiyel gibiş vardı belki ama hep bi mesafeli yaklastim herseye bu kadar ağırdan almasaydim daha atraksiyonlu bi yıl olurdu birde hazırlıkta hiç benim bölümden birine denk gelemedim aq bari bi kac kişi bulsaydikda önümüzdeki yıl daha rahat olurdu

Bilemedim şimdi.. Tam da şimdi sago- Ne Kaybederdin dinlerken yazılacak entrymi hiç bu ? Keşke seni yalnız bırakmasaydım.. inansaydım sana. 18 yıl oldu. Senin hayatından onlarcası geçti, sevdinde aşıkta oldun, anne de oldun. Ama ben bir daha sevemedim, aşık olamadım, baba olamadım. Hala seni öyle binlerke kilometreden, yurtdışından takip ediyorum.. hastalık diye düşünme, basit bir sevda bu.

asosyal olmayıp burayı bulmadaydım

Güya sınava hazırlanıyorum diye 2 kıza yüz vermemiştim. Birisi arkadaşım vasıtasıyla numarasını verdi diğeri sürekli yanıma gelip muhabbet açmaya çalışıyordu bizim sınıftan olmamasına rağmen düşünün ben ise ne yaptım güya sınavımı etkileyecek diye ikisini de sıktir ettim şimdi noldu profesör mu oldum sanki bir yıla mezun olup işsiz olacağım. Bari sevgilisi olan işsiz olsaydım :(

Başka liseye kaydımı aldırmamak ne kızları güzeldi ne hocaları hoca üstelik puanımda iyiydi .d

buse. lan bir eğilmesi vardı sıraya, offf

Lisede sıfır özgüvenim yüzünden Ayşegüle teklif edememek (meğer kız da hoşlanıyormuş benden)
Üniversitede akademisyenliği gözümde çok büyütüp benden olmaz demem ve çeşitli sebeplere boşver deyip çakmadığım karılar.

Ortalama üstü bi puan aldığım için Ankara’da yeni açılan bi fen lisesine kaydolmuştum öğretmen zoruyla. ikinci sınıfa geçince karakter de oluşmaya başlayınca gerek hocaların gerekse idarenin yaptığı egoistliklere ve saçmalıklara dayanamadığım halde o liseden mezun olana kadar her gün üç yıl boyunca istemeye istemeye gitmeye devam ettim. iyi bi dereceyle çıkmam gerekirken tak gibi bi dereceyle çıktım. iki yılım bitmeyen bi depresyonla geçti. Sınavlar ebesinin amı gibi zor olduğu için ortalamam da düşük geldi kaliteli dostluklar da kuramadım. Kurduklarım da gerçek değilmiş ki şu arkadaşlarım değiller. Kısacası pişmanlığım, ortalama bi Anadolu lisesine kaydımı aldırmamak... insanlar lise hayatını çok güzel yaşamış benim üç senem kendimi gizlemekle geçti keşke ön plana atsaydım kendimi ve biraz kendime değer verseydim... ilk yıl zaten çocukluktu

birazcık derslere asılsaydım keşke