1. 234.
    0
    hadi biraz hızlı yaz kağnı gibisin
    ···
  2. 233.
    0
    devam panpa
    amk kime aşık oluyosun olum bu ne lan böle gece gece üzüldüm
    ···
  3. 232.
    0
    geldim, iki dakikalık işim çıktı, yazıyorum.

    bugünlük idare edin beyler, yarın tatilim var, microsofta yazıp buraya kopyala yapıştır yaparım, hikayenin yarısına geliriz.
    ···
  4. 231.
    0
    rezerved
    ···
  5. 230.
    0
    reserved amk gerizekalı bini
    ···
  6. 229.
    0
    devam bro
    ···
  7. 228.
    0
    beklemedeyim daha yazmayacaksan yarın devam ederik de, ağaç etme bizi burda
    ···
  8. 227.
    +1
    taku yediin an panpa seri ol
    ···
  9. 226.
    0
    reserved
    ···
  10. 225.
    +2 -1
    esin: gidelim mi ? içim daraldı, biraz denizin orada yürüsek, orada devam etsem...

    ben: tabiki, gidelim...

    esinle sahilin oraya gittik. kimse yoktu sahilde, sadece ben ve esin vardık... saçları rüzgarda uçuşuyordu... sonra koşarak benden uzaklaştı, biraz ilerledikten sonra bana seslendi :

    esin: barışşş denize taş atalım mı ? ne güzeeeelll dalgalar diymi ?

    ben: (istemsizce tebessüm ederek) atalım...

    yanına gittim.

    esin: bak ben ne zaman deniz kenarına gitsem, denize taş atarım. her taş hayatımda yaşadığım kötü anılardan bir tanesidir. o kadar uzağa atmak isterim ki...

    (ağlamamak için zor tuttum amk kendimi, gözlerine bakınca hala içinde bir fırtına vardı... ama onun fırtınası çoğu meltemden daha hafifti.)

    ben: esin !!!

    esin: evet dinliyorum.

    ben: ben sana aşık oldum.
    ···
  11. 224.
    0
    esin: marketçi eleman şaşkın şaşkın cevap verdi:

    tamam, al şu ekmekleri, bu son olsun

    insanlık harbi ölmüştü, ben sadece istanbulda olur diye biliyordum bu insanları, meğer antalyanın insanları da zalimmiş. ekmeği almıştım. dona dona eve gidiyorum. sokaktaki herkes bana bakıyordu... artık dayanamadım, bağırdım:
    - ne bakıyorsun ulaaan huur çocukları, ilk defa mı görüyorsunuz lan elinde ekmekle eve giden bir kız ha, neye bakıyorsunuz, tak mu var, üstümde ceket yok, evet üşümüyorum, üşümüyorumm. defoluuun laaan.

    ardından birinden dayak yememek için hızlıca uzaklaştım oradan.
    eve gittim, kapıyı açtım.
    ···
  12. 223.
    0
    antalyada kışlar ılık ve yağışlı geçmez. rüzgarlı ve bol yağmurlu geçer.

    not: antalyalıyım
    ···
  13. 222.
    +1
    nasıl bir şansım varsa artık, antalya'nın en soğuk zamanına denk gelmiştim...
    (antalyalı olmayan binler bilmez beyler.. şöyle aralık ayının ortalarında 4 gün öyle bir rüzgar olur ki, o soğuk insanın içine işler... tutturmuşsunuz antalya sıcak ildir diye, tamam sıcak ildir ama soğuk olduğu zamanlar tam soğuk oluyor)

    esin: havada çok fena soğuk vardı... üstüme bir şeyler almadan çıkmıştım. üşürüyordum. bir iki parça ekmek için bu soğukla savaşıyordum. dişlerim birbirine çarpıyordu, boğazlarım yanıyordu, gözlerim kıpkırmızıydı. ışıklar caddesinin oralarda ekmek arıyordum, önümde ne dürümcüler, ne dönerciler vardı, sadece içimi çekerek baktım o nimetlere.. yutkundum... bir tane markete girdim, sakallı bir eleman vardı buyrun ne istediniz dedi... ne diyeceğimi bilemiyordum... ama demeliydim, açlıktan ölecek halim yoktu ya, ha gayret dedim içimden, gururunu yenebilirdim...

    şeyy, bir iki parça artık bayat ekmek var mı

    marketçi ilk başta şaşkın şaşkın bakmıştı bana.

    pardon dedi.

    evde yiyecek hiçbir şeyimiz yok, lütfen yardım edin, bir iki parça ekmek alabilir miyim, bulunca öderim lütfen ?
    ···
  14. 221.
    0
    okumadayım
    ···
  15. 220.
    0
    reserved
    ···
  16. 219.
    +1
    esin: o tecavüze uğradığım odaya giremiyordum. sanki duvarlar üstüme üstüme geliyordu, babamı her gördüğümde korkuyordum, kalbim küt küt atıyordu, odanın birine kaçıyordum.

    (beyler ben bunu dinlerken ağlamamak için zor tutmuştum amk kendimi)

    esin: evde de yiyecek hiçbir şey kalmamıştı, o huur çocuğunun da parası bitmek üzereydi, oradan çalıp çırpıyor, gidiyor içkiye yatırıyordu. evde yiyecek bir lokma ekmek kalmamıştı, ikimiz de açtık. bir şeyler bulmamız lazımdı. üst komşunun yanına gittim, belki bir iki parça bayat çöpe gidecek ekmek verirler.

    gittim, zili çaldım, bir iki dilim ödünç ekmeğiniz var mı

    aldığım cevap benim içimi parçaladı. yok hadi hadi !!

    insanlık bu derece ölmüştü, bu derece. bazen diyordum kendi kendime, hayvanlar bile insanlardan daha sadık.

    yiyecek hiçbir şeyimiz yoktu evde... küflenmiş peynirden başka..bir şeyler bulmalıydım. sokağa çıktım, yiyecek bir şeyler aradım.
    ···
  17. 218.
    0
    Bu nasil hikaye amk içim parcalandı
    ···
  18. 217.
    0
    okuycam rizorıvd
    ···
  19. 216.
    0
    Devam et Panpa seri ol dinliyoruz biz seni
    ···
  20. 215.
    0
    yaz yaz
    ···