Yıkımlarla geçen hayatım yine devam ediyordu. Neconun annesini Ayşe teyzeyi köylerine defnetmiştik. Babası iş yerinden yıllık iznine ayrılıp Necoyla beraber köye gitmişlerdi. Artık Neco da yoktu yanımda. Arıyordum onu ara ara konuşamıyordu hala. Cidden bazı olaylar bizi olgunlaştırıyor değiştiriyor veya farklı biri yapıyordu aman neyse sonuçta benzer şeyler değiller miydi? Didemle aramız günden güne samimileşiyordu. Yeri gitgide büyüyordu içimde. Ama bilmiyorum bi gariplik vardı bu kızda. Bazen bazı hareketlerine anlam veremiyordum. Konuşma sırasında kalıp beni izliyordu sadece. Susup kalıyorduk ikimizde. Bu durumu çok sevmiyordum. Suskunluklarla aram son zamanlarda iyi değildi belki de ondan belki de bu durum rahatsız ettiği içindi. Farklı birşeyler olsun diye düşünüyordum artık. Farklı şeyler arıyordum kendi içimde. Diyorum bu saatten sonra hayatım kayıplar içinde mi olacak sürekli? Acaba bizimkilerden biri daha ayrılır mı hayatımdan? Ya da sırada ki kim? Gibi girdaplara giriyordum biliyorum saçma bir duygu. En yakın arkadaşının annesiyle sevgilini kaybetikten sonra insan mantıklı duygulara sahip olamıyordu zaten. Ailemle aram pek de iyi değildi o aralar. Dersler hayata tutunmamı sağlayan şeylerdi. Bilmiyorum nasıl oldu ama hani bazı kayıplardan sonra bazı şeylere daha çok yükleniriz. Sanki onlar bizi hayata tutan dallar oluverirler bi anda. Ben sigaranın yanında dersleri seçmiştim belki de. Ama kalan az zamanımda yetişemeyeceğini farketmek çok zor olmamıştı. Deneme sınavlarım berbat geliyor ve sınava 1 aydan az bi süre kalmıştı. Size diğer arkadaşlarımdan bahsetmedim pek bu zamana kadar. Onlarla görüşüyordum sık sık gerek kimisiyle ders için kimisiyle de evde o dersin verdiği ağırlığı hafifletmek amacıyla. O sene sınav 27 martta olacaktı. Yanlış hatırlamıyorsam martın ilk cumartesisiydi yine. Kahvaltımı yapıp dershane hazırlığı içerisindeydim. Didem mesaj atmıştı “günaydın. Geliyorsun demi derse” saçma bi mesajtı. Son zamanlarda olanlara rağmen dersleri ekmeyen biriydim zaten acaba ne oldu da böyle demişti.”Evet noldu?” “ Dershanede konuşuruz ya çok önemli değil” önemliydi be abicim işte yoksa neden yazasın bana böyle değişik bi şekilde. Zaten bu arkadaşlarınızın çok önemli değil cümlesinin altında her zaman bi taklar yatıyordu. Kimden bu mesajı alsam bazen hayat memat meselesine kadar gittiği oluyordu. Neyse hazırlanıp çıktım dershaneye. 2. teneffüste yanıma gelmişti. O bi üst sınıftaydı benden daha iyiydi yani dersleri. Napıyorsun nasılsın fasıllarından sonra biraz çekinerekten çıkışta işimin olup olmadığını sordu. Anlamsız gelmişti çekinmesi sonuçta ilk defa sormuyordu. Vardı birşeyler ama ne olduğunu anlayamıyordum. O an aklıma acaba sen de mi gideceksin be yoksa diye düşünüyordum elinde olmayan sebeplerden. Ders çıkışı geldi yanıma tekrardan işte. Şuraya gidelim mi hem Türk kahvesini çok iyi yapıyorlarmış gibi fasıllardan sonra beni aldığı gibi zütürdü dediği yere. Yolda susuyorduk ikimizde. Korkuyordum fırtına öncesi sessizlik olmasından. Ama saçmalama gibisinden düşüncelerle kafamı oyalamaya çalışıyordum. Kahvelerimizi söyledikten sonra dersleri sordu bana işte sınavların nasıl olduğunu falan. Salak mı lan bu kız diyordum içimden zaten konuşuyorduk mesajla bu konuları. “Didem ne oldu” diyerekten o açamadığı konuya ben sokmaya zorladım onu. “Bilmiyorum nasıl söylenir bu 4 aydır tanıyorum seni sadece. Ama sanki yıllarca beklediğim aradığım kişiyi bulmuş gibiyim. ilk başta böyle birşeyin mantıksız olduğunu defalarca düşündüm. Ama seni gördüğüm her yerde bu düşüncelerim tekrardan oluşuyordu. Sonra benimle ilgilendin. Belki de sadece arkadaş arıyordun kendine ama ben duygularıma hakim olamıyordum. Farkındaysan bu zamana kadar sana biirnden bahsetmedim erkek olarak. Ben tüm olaylarına rağmen senden hoşlanıyorum işte.” gibisinden laflar söylemişti o gün. Ben böyle birşeyi beklemiyordum demiştim ya daha çok kayıpla sonuçlanacak bir mesele bekliyordum. Donup kalmıştım zaten konuşmanın ilerleyişinden belliydi sonunun buralara geleceği. Didemi demiştim ya o zamana kadar hiç o gözle bakmamıştım hani ama iyi değildiğini de inkar edemem diye. O masada kendimden beklemediğim bi hareket yapmıştım ellerinden tutup sanırım ben de diyebilmiştim sadece. Içimde Ceren’e ihanet ettiğimi düşünüyordum masadan kalktığımda..

Didemle bi birlikteliğe adım atmıştım ama sanki o adımı atan ben değildim. Sizde de olur ya bu durum sevdiğiniz kız vardır böyle içten ice ama onunla olmayacağını bildiğinizden başkasıyla yolunuza devam etmeye çalışırsınız. Didem güzel bi kızdı aslında. Bakışlarında kendinizi kaybedeceğiniz cinstendi. Bende ne bulduğuna da anlam veremiyordum açıkcası. Neyse Necodan bahsetmeyi unuttum size. Daha bahsedemediği kız da gitmişti o durumundan sonra. iyi olmuştu bi nevi böyle bi olayda bile yanında olamayan kızın ben aq.Neco köyden dönmüştü. Ama o da kendinden büyük bi parçasını bırakıp gelmişti. Ne yapacağını ne diyeceğini kestiremez olmuştum. O biraz daha sert bi dönüş yapmıştı bana demişti ya bu kadar ani dönüşler iyi olmaz diye. O beklenilenden önce dönmüştü normal hayata. Ama tanıyamıyordum onu artık. Umursamıyordu hiç birşeyi. Şimdi düşündüğümde normalmiş gibi gelse de o zamanlar bu durumun taktan olduğunu ve birşeyler yapmam gerektiğini düşünüyordum sürekli. Ama elimden sadece bi yerlere zütürüp eskileri hatırlatmaktan başka birşey gelmiyordu. Sınava sayılı günler kalmıştı. Derslerim umduğumdan daha iyi tepki vermişti bana. Nasıl oluyor da o girdapta derslerine sarıyorsun be birader dediğinizi duyar gibiyim bunu söylemiştim ya tutunduğum dallardan biriydi. Neco ise tamamen bırakmıştı dersleri. Ya halı saha maçındaydı ya da bi kızla beraber takılıyordu. Neco kız konusunda bin bi karaktere bürünmüştü. Sevdiği o kızın o hareketiyle kızlara bam bam yapacaksın bırakacaksın birader diyordu. Ulan daha 20 gün oldu olmadı anneni kaybedeli ne bu hız dıbına koyduğum desem de birşey diyemiyordum. iyi geliyordu muhtemelen kızlarla gezip tozmak. O sanırım defteri benden önce gömmüştü içine. Sadece yalnız kaldığında açtığı bi kitaba dönmüştü sanırım yaşadıkları. Didemle olan ilişkimiz normal seyrindeydi hatta pek bi fark yoktu eski arkadaşlığımızdan sadece hitap şekilleri ve ilgi kısmı biraz değişmişti. Ceren’i 4 5 günde bi yokluyordum. Ona Didem’den bahsetmiştim. Bana kızmaması gerektiğini bu yükün altından tek kalkamadığımı arkadaşlığımızı etkilemeyeceğini bu durumun falan gibisinden saçmalıklarla gidiyordum yanına. Evdekilerse aynıydı pek tutmuyorum hikayede onları ama ilerleyen günlerde en büyük katkımın onlar tarafından geldiğini de belirtmeden geçemeyeceğim.

Neco’nun aramasıyla uyanmıştım sınavdan önceki sabaha.”Kalk lan kahvaltıya gidelim Didem’ide ara ikna et ben de bi kız getireceğim maksat tek kalma. Hem bu da sana sınav hediyem olsun züt” gerisi de geliyorum da nereye fasıllarından sonra Didem’i aradım. Biraz nazlansa da kıramadı beni. Zaten Didem’in kötü bi huyu vardı aq naz falan yapmazdı. Daha ne istiyorsun be kardeşim dediğinizi duyar gibiyim. Ulan ilk başta güzel bi durum olsa da kız dediğinin arada nazlanması lazım yok demesi lazım bazı şeylere. Tamam ciddi büyük şeylerde diyebiliyordu ama geri kalanında seni mi kıracağım diyordu. Sıkıyordu bu da bi süre sonra aman neyse bulmuşum kılsızını arıyorum ben de.Kalktım mavi gömleğimin altına siyah kotumu çektim biraz da parfüm olayını yaptıktan sonra kendimi biranda Didem’i bekleyeceğim yerde buldum. Mahallede Emrah abiyi görmüştüm. Nasıl gidiyor nerdesin şimdi fasıllarından sonra Didem’in gelmesiyle Emrah abinin geç kalıyorum ben diyerekten gitmesiyle yeni sözde aşkımla öpüşme faslına girebilmiştim. Yanaktan masumane bi öpücükle karşıladıktan sonra onu koluma girmesini sağlayaraktan çıktık yola. Onun dersleri benden iyi diyordum ya. Hukuk istiyordu o. Sınav sonuçlarına göre daşşaklı bi hukuk fakültesini tutturabiliyordu ama bu yeni sistemde ne olacağını kestiremiyordu onun korkusunu yaşıyordu biraz. Bense o ara internettten endüstri mühendisliğini keşfetmiştim. Ona merak salıyordum. Neyse yolda giderken sınav heyacanını biraz rahatlasın diye saçmalıyordum güldürmeye çalışıyordum onu. Derken Neconun dediği kafeye varabildik. içeri girdiğimde Neconun Emre diye bağırmasıyla onları bulmam cok da zor olmadı. Selam vererek karşılarına oturduk biz de. Sevgilisinin ben Damla diyerekten konuşmasıyla başladı muhabbet. Ticaret lissesinde okuduğunu söylerken benim de Necoya söver gibi bakmam bir oldu. 3. sınıf olduğunu ve birkaç birşeyler daha söylemesinden sonra Neco beni ve Didem’i özetledi. Neco çok tuhaf davranıyordu be birader sanki Ayşe teyzeyi kaybeden o değildi. Pek sorgulayamıyordum da fırsat bulamıyordum ki. Konusunu açtırmıyordu açmaya her çalıştığımda da ağır küfürler eşliğinde kaçıyordu. Hepimiz birer kahvaltı menüsü almıştık işte çok da bi ahım şahımlığı yoktu menünün boşuna 15 lira bayılmıştık kişi başı yok lan ne kişi başısı Necoya girmişti 60 lira. Çok parayı umursayan birisi değildi ama yine de kalkarken bi 20lik koymuştum cebine. Ne yapıyon lan sen bakışlarına da bana ısmarladın eyvallah da manitama ısmarlatmam birader diyerekten savurmuştum onu. Güzel bi şehir turu yaptık ardından. Kendimizi bi ara gölün kenarında bulmuştuk. ilk defa orda Neco’yu olayların ardından ilk defa yani, uzun uzun dalarken yakalamıştım. Her ne kadar saklıyor gibi olsa da bazı şeyleri belli etmişti orda bana o dalmaları olsun durgunluklarının beliriyor olması olsun. Güzeldi herşey Didem’le bana da iyi gelmişti hem de Damla’nın düşündüğüm kadar basit bi kız olmadığını anlamıştım. O da kaybetmiş birilerini geçmişinde. Abisini vermiş o da geçen yıl toprağa. Etrafımda bi tek kayıpları olmayan kız Didem’di yani bidliğim kadarıyla öyleydi en azından. Kız birşeylerin yaşanmamışlığıyla pozitifliğini her daim koruyabiliyordu. Ne zaman umutsuzluğa düşsem elimden tutuyordu. Kaldırıyordu beni o çukurdan. Ceren’i anımsatıyordu bazen bakışları. Kötü oluyordum ama gülüşlerinde tamamen farklıydı. Beni o girdaptan da çıkarıyordu. Neyse gelelim sınav sabahına. Nerden bilecektim ki ben sınavdan sonra olacakları.

Sabah nükleer alarm sesimle uyandım yine. Garip bi heyacan vardı içimde. Her ne kadar pek umut verici bi sınav tablom olmasa da insan heyacanlanıyor işte. Bizimkiler çoktan kalkmışlar kahvaltı hazırlığı içindelerdi. Babamın belgelerini hazırladın demi hadi onları şuraya getir de son dakika golü yemeyelim annemin ne istersin kahvaltıda canım laflarıyla kendime geliyordum. Neco mesaj atmış uyanınca ara beraber kaçalım be kardeşim sınava diye. Babama söylediğimdeyse ilk başta biraz laf etse de pek birşey diyemedi. Kahvaltı faslını güzelce yapıp evrakları son kez kontrol ettikten sonra evden çıktım işte. Neco zaten aşağıda bekliyormuş inince farkettim. Adam lan bu Neco diye düşünürken “Hadi olum geç kalacaz boşa gidecek senin sınav da” gibisinden birşeylerle kendime geldim. Sınava giderken boş laflarla gevezelik yapıyordu. “ Yok etek giyen bi kız görürsen sınava odaklanmam gerektiğini o bacaklar karşısında nasıl odaklanacağını bilmiyorum ama “ gibisinden şeyler işte. Neco değişmişti her ne kadar adamlık seviyesi aynı kalsa da ettiği laflar yaptığı muhabbetler değişmişti işte be. Atladık bizim neconun toyotasına. Sınav yerimi çok taktan bi yere vermişlerdi. Varoş bi yerdi. Daha doğrusu insanları abdal ve çingenlerden oluşuyordu ağırlıklı olarak. Yeşil ışığın yanmasıyla Neco ayağını tekrardan gaza vermişti yetişmek için yapmıştı işte. Tam geçeceğimiz sırada bigibletin birisi karşımıza çıkınca vurmamız kaçınılmaz birşey oldu işte.O an garip bi duyguydu. Karşınızda vurduğunuz insanın yerde yatıyor olması. O an Neco her ne kadar benim için de yapmış olsa durmak yerine tekrardan gaza bastı ve okula yetişmem gerektiğini falan söylüyordu. Kalabalık toplanmadan çıkabilmiştik oradan. Yetişmiştim de sınava ama kafa mı kalmıştı aq. Birine vurmuştuk lan canlı kanlı insana vurmuştuk. Ölüp ölmediğini veya ağır durumda mı onu bile bilmiyorduk. Neco aşırı telaşlıydı tahmin edebiliyordu sonuçlarını. Sınava girmemeyi teklif ettim necoya küfürle karışık boşuna mı kaçtım ordan lan gibtir olup gireceksin o sınava tepkisine maruz kalınca teklifimi geri çekmiş oldum. Sınava girdiğimde içimdeki ne olacak lan Necoya düşüncelerini kenarıya atamıyordum o baskıyla sınavı yapmıştım. Sınavdan çıktığımda ise neco yoktu tabi ki de yerinde. Az çok tahmin edebiliyordum ne olduğunu ama ben napacağımı bilmiyordum o an. Para pulda yoktu sınava gireceğimizden. En son dayılardan birinden rica edip babamı arayıp gelip almasını söyledim. Neco nerde dediğindeyse bilmiyorum sanırım acil bi işi çıktı diyebildim sadece. Neyse Neco beni bıraktıktan sonra direk geri dönmüş olay yerine. Bilmiyorum vicdanı elvermedi veya zütü yemedi galiba diyebilirsiniz. Aynı şey ikisi bence. Düşündüğümüz kadar kötü birşey olmamış adam şans eseri ucuz yırtmış ufak bi kaç sıyrıkla atlatmış olan bigibletine olmuş adamın. Necoya sadece bigiblet masrafı girerkten kurtulmuştu olaydan işte. Sınavın nasıl geçtiğiyle ilgili soruları olumlu yönde cevaplayaraktan paslamıştım aileme geri. Babamın pikniğe gidelim demesiyle geri kalan günümüzün mutlu aile tablosuyla biteceğini düşünmüştüm. Öyle de olmuştu aslında güzel bi mangal yapmıştık daha doğrusu babam yapmış ben yiyici tarafını tutmuştum. Neyse güzel bi vakit geçirdikten sonra evin yolunu tutmuştuk. Size her ne kadar bahsetmesem de kuzenım vardı benim bi. Çocukluğumuzda yazları köyde beraber geçirdiğimiz kuzenim. Burak. Amcamın aramasıyla açtı telefonunu babam. Ne nerede ne zaman gibi kötü olayların habercisi olan tepkiyi verdikten sonra biraz konuşup telefonu kapatmıştı. Trafik kazası geçirmiş Burak. Yoğun bakıma kaldırılmış. Detayını öğrenemedim babam da sormamış o anki şeyle gittiğimizde öğrenecektik. 2 saatlik bi başka şehirdelerdi onlar. Eve gidip eşyaları alıp çıkmamız gerektiğinden bahsetti babam. Eve varıp eşyaları ayarlardıktan sonra tekrardan yola çıkmıştık. 1 günde 2 kaza fazlaydı be dıbına k...