lise hikayemi anlatıyorum beylerr

asıl hikaye lise 3 te başlıyor panpalar

reserved

lise 2 bitti... karnede zayıf yok rahatım bir bakıma annemde pek giblemiyordu son zamanlarda.yaz tatilim rahat geçiyor hiçbir tak yapmıyorum kimse bni aramıyor sormuyor önderle bayağı atıştığımdan dolayı silmişim bebeyi yaz boyu hiç konuşmadım bende tabi yalnızlıktan dolayı oluşan tikler başladı yatamıyordum akşamları çünkü yorulmuyordum hiç

kuzenimle ilişkilerde şöyle adama mesaj atıyorum 3 gün sonra cevap atıyor ya da hiç giblemiyor sanki marstan ulaşıyoruz birbirimize. şimdi size o bana laf atan bebeden bahsedeyim;

Anlatma

bu bebenin adı furkan. biraz yapılı.bu bebeyle lise 1 de tanıştım galiba çok yüz verdim bana laf falan atmaya başladı diyorum küfretme hala küfrediyor bebe anlamıyor yavşaklık dna sında var bebenin.2 yıl göz yumdum bebeye ama lise 3 te herşey değişecekti...

reserved

işte yazın bu kızdan, adı tuğçeydi ,bir umut mesaj falan bekledim sanki telefonlaşmışız gibi ama umut hiç ekgib olmuyordu. yazın zaten başka işimde yok tatilede gitmiyoruz 5 yıldır gitmemiştim. yazın 1 günüm özetle şöyleydi;
uyan, yemek ye,sıç,uyu bunu 80 gün falan düşünün birde yaptığım tek extrem şey eskrime gitmekti ama iyiydim eskrimde beni depresyondan kurtaran tek şey oydu.

ve lise 3 başladı... yine o aynı okula gidecek, aynı oçları ile aynı havayı soluyacak, yine bana laf atacaklardı. önderle barışmıştık ve yine beraber yürüyerek okula gittik. aynı olaylar yaşandı ama şunu hiç unutmuyorum 1 dk lık saygı duruşunda yan taraftaki meslek lisesinden bebelerin isimleri okunuyor 1202 aykut yılmaz 11-e içimden sanki koğuş numaralarını söylüyorlar diyorum ve kendi kendime sırıtıyorum.1dklık saygı duruşundan sonra yine o eski embesil arkadaşlarım yanıma geldiler gibko gibko birşeyler anlatıyorlar bende dinliyormuş gibi yapıyorum yine geçen 2 yılın copy-paste'i olacak diyorum ama olmayacaktı.

ordamısınız lan

gece okurum

lise 3 te zütüm hafif hafif alert verdi lys-ygs mayday mayday durum özetle buydu ve durumu gerçekten ciddiye alıyordum özel derste alıyordum odtüde.(evimiz odtüye çok yakındı ve boş zamanlarımı burada değerlendirirdim).sınıflara çıktık ortam yine aynı arkada besili arkadaşlarım oturuyor yine yannan kürek birşeyler anlatıyordu. sınıfın belalısı girdi sınıfa yine otistik hareketler yaparak sarıldı ona buna yine panodan aldığı iğneyi batırmaya başladı rastgele. adamın oçluk seviyesi inmiyor amk.
bende bu sene kendime 'çalışıcam ulan ünide bu malların arasında olmak istemiyorum diyordum sürekli'.zar zor sınıf değiştirdim önderi satmak zorunda kaldım ve o da bunun farkındaydı. diğer şubeye geçtim ve burası gayet rahattı ama ne rahat mehmetin yanındayım tanıdıklar var oooh zaten rahat battığı için hayatıma sıçtım ( belkide yön verdim hayatıma )

önderde allem etti kallem etti bizim sınıfa geçti benim züt bulutlara çıktı artık. düşünün okuldaki en yakın kankalarla aynı sınıftasınız ve sataşan eden yok ve bu sınıfta 16 kişi. daha ne isteyeyim amk.1 ay böyle geçti ve işte hikayem burada başlıyor.

devam amk okuyoz

9 ekim 2010 çarşamba... yine sıradan birgün... okuldan çıktım yayvan yayvan eve doğru yürüyorum elimde su şişem var. marketin önünden geçerken yavşak bi arkadaşı gördüm bana suyunu verde içem la dedi bende tam içerken elledim ve suyu üstüne döktüm.o da suyu üstüme fırlattı kafam falan ıslandı çocuğun omzuna kafa attım ama kafam acıdı önderde beni izliyor acıyarak ama gerçekten acıyor tanıyordum önder hiç konuşmazsa ve derin bakarsa acıyordu bu çocuk. neyse ayırdı falan taksiye atladık gidiyoruz evime bıraktı sonra.ama ben o çocuğu dövecektim.bir çocuk düşünün hayatta hiç kavga etmemiş bir fiske atmamış çocuk kavga edecekti. önder bu cuma kaçalım dedi ama ben yok derslerden falan kalırız dedim ve ikna ettim ama planlarım farklıydı o çocuğu dövecektim.
10 ekim 2010 perşembe... okula ağır ağır yürüyoruz ve karşıda o bebeyi gördüm an bu an diye düşündüm fakat yapamadım bilmem bilirmisiniz adrenalinin vücutta dolaştığını hissedersiniz o durumlarda. sınıfta falan karşı karşıya geldik bu şakadan yakamı tuttu bende güya şakadan ittim ama hiç büyük bir olay yaşanmadı ama illa dövecektim.
11 ekim 2010 cuma... işte bu gün hayatıma sıçacağım andı. okula gelmişim ve dövmeye hazırdım ama o bebeyi değil furkanı dövecektim.bu aralar yine kızların yanında laf atıyor önderinde karizma çiziliyordu ki artık kendimi geçmiş kankamı düşünüyorum. öndere kimse bulaşmazdı tanıdıkları vardı kendi çapında. neyse sabah ilk dersin tenefüsünde operasyonuma start verdim

aklımdaki plan çocuğu koridora çağırıp vurmaktı ama koridorda kamera vardı her ne kadar çalışmadığını bilsemde cesaret edemedim. gittim bu furkanın sınıfa bu yavşadı falan ama laf atmıyor hani tam ip koptu dersiniz ya ama adam uysal köpek yavrusu gibi. tabi o an adrenalinin tüm vücudumda tavan yaptığımı hissetmiştim gerçekten tam anlamıyla adrenalin vücudumda dolaşıyordu. çocuğa bir baksana dememe kalmadı kafasını bana çevirdi çenesine bir vurdum güüüüm herif uçtu gözümün önünde 4 dişini kırmışım artık nasıl vurduysam bebeye ayağa kalktı ne oluyor gibisinden tuttum yüzüne yumruk attım ama acccayip soğukkanlıyım amk sanki dövmeye programlamışım kendimi vücuduma hakim olamıyorum. çocuğun elmacık kemiği falan şişti. elini ağzına zütürdü ve diş parçalarını temizliyor bu sırada bizi ayrıdılar bu bebe tehdit ediyor beni giderken falan. sınıfa gittim önder iş tamam dedim o da hasgibtir gerçekten yaptın mı lan dedi. evet diyebildim sadece. oturdum sınıfımızda kızlar yanıma geliyor tebrikler havada uçuşuyor falan amk noluyoruz falan diyorum kendi kendime o diğer sınıftaki belalı çocukta nasıl vurduğumu öğrenmeye çalışıyor amk. müdür yardımcısı bizi çağırdı tabi. önder benle gelmek istediğini söyledi tamam dedim gittik. çocuğun durumu şöyle özetleyeyim;

üzerindeki beyaz eşofmanın yüzde 60 ı kandı anasını satayım adamın kanamayı durduramamışlar sağlık ocağına falan gitmişler. müdür yardımcısı konuştu işte bu ne lan teksas mı herkes birbirine sataşıyor falan filan tabi bu sırada furkan yanımda duruyor birde bana kendi çapında ültimatom falan veriyor ama bir tak olmadı tabi

oramısınız lan ses verin

burası asıl hikayemin başlangıcı panpalar

buradayız