lise hikayemi anlatıyorum beylerr

reserved

dahası hemen bitireyim böyle böyle kendimi çok sıkmadan güzelce çalıştım ve ygsden sonra lys ye girdim lys mat-geo çok iyi geçti sınav esnasında burnum bir dolmuştu zaten sinüzitim bir fışkırttım burnumu hiç unutmam ama sınav esnasında yanlış yapacağım diye bir korkuyordum ama beklediğim hataları yapmadım sonra lys kimya-bio-fiziğe girdim kimya hep zorlardı beni fakat pek sorun çıkmadı. lise 4 ün yaz tatili diye bir şey yok gençler sınavınız iyi geçse bile o açıklanmasını beklerkenki stres varya onun ta amk ama o zaman mf4 türünde 525 yapmıştım ve muazzam bir puandı amk babam beni teknik üniversiteye yazdırmak istiyordu hep bende babam için mühendislik okuyorum ama güzel bölüm. neyse sonra tercihleri yaptık boğaziçi ilk tercihim sonra odtü, itü vardı full inşaat yazdım makine yabzsaydım yapamazdım o bölümde daha sonra tercihlerimde bu 4 okulda yeşil ışık yaktı ( ilk 5.000 e girdim amk tabi alacaklar) babam itü mezunudur benide oraya yazdırmak istedi fakat ben boğaziçinde kararlıydım çünkü boğaziçinde odtü kadar ağır eğitim yok ( mühendislik bakımından ) babam gak guk etti fakat gidecektim oraya ve şimdi boğaziçinde okuyorum anamız gibiliyor. saygılar

rezerved

rezerved

hadi hayrına reserved

dinleyen var mı yoksa çıkacağım

bu kadar hırs yapmamdaki neden üniversiteye az kalmıştı ve o zamandan sonra rahat olacaktım.şu an mesela dersler ne kadar zor olsa bile gibimde değil çünkü eşşeği bağlasan üniversiteyi geçer elbet.

tabi edebiyattan falan hiç korkum yok çünkü boş zamanlarımda kitap okurdum ve sözel zekam iyiydi aklıma giriyordu fakat sayısalda tam bir felaketim adam akıllı anlatan birisi yoksa gibsen yapamam ama bunun üzerinden günde 6 saat çalışarak gelmeyi başardım. kafa kafaya gidiyorduk zamanla yarışıyorduk resmen sömestrda zaten tatili bırak nefes alamadık ama ben herzaman içimi rahat tuttum.tek sevdiğim özelliğim zor duruma düştüğümde hemen üstünden gelmek için düşünürdüm ağlamaz veya sızlanmazdım elim ayağım birbirine girer fakat içimden hep şunu derdim karı gibi ağlayacakmıyım yoksa erkek gibi savaşacakmıyım lan barzo gibi laf ama hırs veriyordu insana. birde ders çalışmakta zorlanıyorsanız şöyle bir hikaye aklınıza gelsin.ben dersten eve geliyordum o zamanlarda lys olmuştu ve yolun sol tarafındaki sitede mini bir orman vardı orada bir kız yürüyerek ağlıyordu sınavdan çaktığı her halinden belliydi elinde su şişesi ve kalemleri vardı çünkü.o an göz ucuyla baktım ve konuşmak istermisin diye soracaktım fakat yemedi. aklımdan yalnızca bu ösym'nin anasını gibeyim dedim gibik bir sınavla insanların hayatıyla oynuyorlardı. biraz daha hırslandım sabahları 4:30 gibi kalkıyordum ve boş olursam (çok nadir oluyordu lise 4 te ) çalışıyordum ve o kadar güzel oluyordu ki güneş yavaşça sırıtırken o anda camı açıp derin derin nefes alırdım. yürümeye çıkamazdım amk oturduğum yerde köpek kartelleri vardı direk havlayıp etrafını sarıyordu oçları.

lise 4 başladı tabi.bu sınavın sonunda artık hayatımı değiştirmeyi düşünüyordum. üniversitede gibimden aşağı kasımpaşa ruhunda birine bürünecektim ( hiç yapamadım anamız gibiliyor bölümde )dershaneye öyle sembolik olarak gidiyorum zaten herkesin dershaneye gitme nedeni diğerlerinin gitmesinden kaynaklanıyor. hiç sevemedim dershaneyi hiç yardımı yoktu özel ders herzaman daha iyi bunu unutmayın.
okulda bizi sıkı tutmuyorlar zaten dershane var diye fakat ben 2 taraftada dersleri dinliyorum özel derste öğreniyorum, tekrar ediyorum, okulda öğretmen konuyu işlerken tekrar ediyorum, dershane konuyu işlerken tekrar ediyorum haliyle it gibi çalışmaya gerek kalmıyor fakat boş zamanlarımda odtüye gidip çalışmayı ihmal etmiyorum çünkü orası bana hırs veriyor ve bu sayede ipi elimden kaçırmıyorum.o zamanlar geometri ve kimya bir zor geliyor anam giberim dağı taşı bıktım diyorum artık boğazımıza kadar kitapların içindeyiz zaten.bu sene okul ile ilgili birşey yaşamadım çünkü okulda herkes çalışıyor mallar herzaman arkada dersi kaynatıyor zaten. lise 4 ün ilk dönemi bitti tabi kimin umrunda amk hocalar zaten sözlü notlarını şişiriyor, sınavlar kolay bu yüzden karne hiç mi hiç gibimde değil.tek korkum ygs'nin yaklaşması.

lise 3 nihayetinde bitti sınıfı hayatımda ilk kez aldığım takdirle geçmiştim ve bu mutluluk veriyordu. yaşıtlarım dışarıda yiyişirken, birbirlerini giberken evde ders çalışmak insana koyuyordu tabi fakat üniversitede herşeyin değişeceğini umut ediyordum. yazın yine boş olduğumdan 3 aylık tatilde ygs konularından mat, türkçe ve geo yu bitirmiştim.o zaman lise 4 te olan arkadaşım bana bu 3 ünü bitir seneye rahatsın demişti ve lise 4 gerçekten o bakımdan rahat geçecekti. yazın hafta içleri hep odtüdeydim sabahtan akşama kadar çalışıyordum ve okul sıkıntısı olmadığından gerçekten rahattım aklıma daha rahat giriyordu.o zamanlar arkadaşımla mesajlarşırken hiç unutmam o dubaide denize girerken resim atmıştı ve kendi halimi düşününce gidip tuvalette ağlamıştım amk

yeni lisem öncekinden biraz farklıydı kimse sataşmıyor, okul kalabalık zaten sınıfımız 40 kişiydi önceleri hoşuma gitmedi fakat sonra alıştım.bu okuldada pek arkadaşım yoktu zaten olmasınıda istemiyordum o anlarda tek düşündüğüm ders çalışmaktı. adapte olup hayatımı bir düzene koydum. sosyopat olduğum için insanlarla adam akıllı iletişim kuramıyordum, şaka falan yaptığım zaman pek gülen olmuyordu,bir konu hakkında adam akıllı tartışamıyordum kısacası diğer çocuklar gibi değildim ve bunun yüzünden ağlama krizlerine çok girmişimdir. dediğim gibi evimiz odtüye çok yakındı bu yüzden özel dersimi odtüde yapardım hocam odtülü olduğundan girmemde pek sıkıntı yaşanmıyordu zaten. okuldan çıkıyor ve odtüye gidip tek başıma ders çalışıyordum ama yalnız başıma kimse olmadan 6 saat çalışıyordum bir günde.o zamanlar benim tatil yapmaya hakkım olmadığını düşünüyordum belkide ergenlikten kaynaklandığı için içime kapandım hayatım okul ve ders olmuştu ama hergün çalışıyorum. depresyon boyutunu artık umursamıyorum o derece yalnızdım o amk yıllarında.

reserved

akşam 20:00 gibi buradayım beyler son finalime girip geliyorum

devam edeceğim pampalar şimdi işte üniversite evresi geliyor ama bu akşam yazabilirim ancak

üzerindeki beyaz eşofmanın yüzde 60 ı kandı anasını satayım adamın kanamayı durduramamışlar sağlık ocağına falan gitmişler. müdür yardımcısı konuştu işte bu ne lan teksas mı herkes birbirine sataşıyor falan filan tabi bu sırada furkan yanımda duruyor birde bana kendi çapında ültimatom falan veriyor ama bir tak olmadı tabi

aklımdaki plan çocuğu koridora çağırıp vurmaktı ama koridorda kamera vardı her ne kadar çalışmadığını bilsemde cesaret edemedim. gittim bu furkanın sınıfa bu yavşadı falan ama laf atmıyor hani tam ip koptu dersiniz ya ama adam uysal köpek yavrusu gibi. tabi o an adrenalinin tüm vücudumda tavan yaptığımı hissetmiştim gerçekten tam anlamıyla adrenalin vücudumda dolaşıyordu. çocuğa bir baksana dememe kalmadı kafasını bana çevirdi çenesine bir vurdum güüüüm herif uçtu gözümün önünde 4 dişini kırmışım artık nasıl vurduysam bebeye ayağa kalktı ne oluyor gibisinden tuttum yüzüne yumruk attım ama acccayip soğukkanlıyım amk sanki dövmeye programlamışım kendimi vücuduma hakim olamıyorum. çocuğun elmacık kemiği falan şişti. elini ağzına zütürdü ve diş parçalarını temizliyor bu sırada bizi ayrıdılar bu bebe tehdit ediyor beni giderken falan. sınıfa gittim önder iş tamam dedim o da hasgibtir gerçekten yaptın mı lan dedi. evet diyebildim sadece. oturdum sınıfımızda kızlar yanıma geliyor tebrikler havada uçuşuyor falan amk noluyoruz falan diyorum kendi kendime o diğer sınıftaki belalı çocukta nasıl vurduğumu öğrenmeye çalışıyor amk. müdür yardımcısı bizi çağırdı tabi. önder benle gelmek istediğini söyledi tamam dedim gittik. çocuğun durumu şöyle özetleyeyim;

9 ekim 2010 çarşamba... yine sıradan birgün... okuldan çıktım yayvan yayvan eve doğru yürüyorum elimde su şişem var. marketin önünden geçerken yavşak bi arkadaşı gördüm bana suyunu verde içem la dedi bende tam içerken elledim ve suyu üstüne döktüm.o da suyu üstüme fırlattı kafam falan ıslandı çocuğun omzuna kafa attım ama kafam acıdı önderde beni izliyor acıyarak ama gerçekten acıyor tanıyordum önder hiç konuşmazsa ve derin bakarsa acıyordu bu çocuk. neyse ayırdı falan taksiye atladık gidiyoruz evime bıraktı sonra.ama ben o çocuğu dövecektim.bir çocuk düşünün hayatta hiç kavga etmemiş bir fiske atmamış çocuk kavga edecekti. önder bu cuma kaçalım dedi ama ben yok derslerden falan kalırız dedim ve ikna ettim ama planlarım farklıydı o çocuğu dövecektim.
10 ekim 2010 perşembe... okula ağır ağır yürüyoruz ve karşıda o bebeyi gördüm an bu an diye düşündüm fakat yapamadım bilmem bilirmisiniz adrenalinin vücutta dolaştığını hissedersiniz o durumlarda. sınıfta falan karşı karşıya geldik bu şakadan yakamı tuttu bende güya şakadan ittim ama hiç büyük bir olay yaşanmadı ama illa dövecektim.
11 ekim 2010 cuma... işte bu gün hayatıma sıçacağım andı. okula gelmişim ve dövmeye hazırdım ama o bebeyi değil furkanı dövecektim.bu aralar yine kızların yanında laf atıyor önderinde karizma çiziliyordu ki artık kendimi geçmiş kankamı düşünüyorum. öndere kimse bulaşmazdı tanıdıkları vardı kendi çapında. neyse sabah ilk dersin tenefüsünde operasyonuma start verdim

tarihçimiz olan kadın ise acccayip ama accayip hijyen hastasıydı hatta sınıfları kapı kollarına dokunamıyordu ve bizde bunu bildiğimizden kapıyı kapar hiç açmazdık kadını 1 ders boyu orda tuttuğumuzu bilirim ben :D neyse konumuz bu değil.2.dönemde iyi veya kötü geçiyor mart ayında yine beden dersindeyiz bu kesiştiğim kız orada nöbetçi. dedim aha bu şansı değerlendirmezsem içimde kalır dedim.o sırada nasıl elim ayağım titriyor amk bilemezsiniz hele yaklaştıkça gibimde ufaktan emrindeyim usta diyor esas duruşa geçiyor sinsi hergele.

@14 eyvallah panpa

kimyacımız tam hitler gibi kadındı lan hasta olduğunda bile okula gelir ve bunu bize övünerek anlatırdı kadına hala saygım var tabi,