(bkz: Part 56)

Günler birbiri ardına geçerken, ben sözümü tutamamıştım. Ancak okulda ve çevresinde kesinlikle işim olmuyordu otla takla. Daha çok mahallede olduğum zamanlarda akşamları içiyordum bazen. Lise üçün sonlarına doğru yaklaşıyorduk. Bu ferdiye elveda demekten başka birşey ifade etmiyordu bize. Ancak yanında bu durumdan hiç bahsetmiyorduk.

Konusu açılsa kendi üzülüyordu çünkü. Karne günüydü lise üçüncü sınıfın sonuna gelmiştik. Ferdi o gün elinde bir poşetle okula geldi. Karneleri alana kadarsa tek laf etmedi hiç birimizle. Karneleri aldık hep beraber sahile geçmiştik. Kübra ağlıyordu, poşetlerden birini açtı içinden bir kolye çıkardı, küçük bir kalp şeklindeydi. ortasını açtı ve kalbi ikiye ayırdı. içinde birtarafında benim ismimi, bir tarafında ise berna yazdırmış. Bernaya doğru uzatarak lafa girdi;

(f)-Berna bunu sana aldım, umarım hiç ayrılmazsınız gümüş he ona göre değerinizi bilin (gülmeye çalıştı ama beceremedi gözleri dolmuştu)
(b)-teşekkür ederim cansın sen ya (ferdiye sarıldı)

Sonrasında ahmete doğru baktı, gel ulan buraya soyun sapı diyerek ahmete sarıldı. Poşetten orjinal olmasada çakma bi zippo çıkardı, üstüne ahmet'e sevgilerle yazdırmış.

(a)-oğlum ahmete sevgilerle ne lan.
(ben)-kübraya kuma getirecek seni heralde
(a)-gibtir lan
(f)-aklıma öyle be geldi kardeşim napayım seviyorum seni biliyorsun.
(a)-eyvallah lan adamsın düşünmen yeter.

Bana baktı, poşetten bu kez, bu sezonun galatasaray formasını çıkardı, ancak orjinaldi bu ve ne kadar istediğimi biliyordu, adam varıyla yoğuyla bize hediye almıştı gider ayak. Bana uzattı;

(ben)-oğlum pahalıdır bu naptın sen, evdeki eşyaları spotcuya mı sattın
(f)-boşver senin canın sağolsun be kardeşim.
(ben)-ulan benim gibi adamı ağlatıcan
(f)-gibtir lan
(ben)-sen adamsın lan, her nerede olursan ol, kardeşimden ötesin unutma. (sarıldık)
(f)-biliyorum.

Son olarak kübraya baktı;

(f)-yürümeyeceğini biliyorum, gönül isterdi ki, hep yanında kalayım, elimden gelen birşey yok özür dilerim.
(k)-o nasıl laf ya, gelirsin olmazsa ben gelirim arada. Telefonlaşırız ben bırakmam seni.
(f)-nereye kadar kübra?
(k)-ya zaten seneye son senemiz, üniversite için aynı şehirleri yazarız belki çıkar.
(f)-beni üniversiteye alırlar mı lan cidden? bak böyle düşünmemiştim hiç. (biraz olsun mutlu oldu)
(k)-nerde olursan ol, seviyorum seni.

Üzerindeki polarını çıkardı, ve kübraya uzattı, ağlamaya başlamıştı o an.

(f)-sana bir hediye almadım, kendimden birşeyler bırakmak istedim, iyi mi yaptım bilmiyorum.
(k)-senden hediye isteyen mi var (Kübrada ağlıyordu birbirlerine sarıldılar)
(f)-kendinize iyi bakın, sevdiğim kız sana emanet thefucking, eve gitmem lazım akşam yola çıkacağız kalın sağlıcakla.

Arkasını döndü ve gitti, bizse arkasından bakakaldık öylece. Üzülmüştüm hakikaten, ferdi gibi bir dost kolay bulunacak birşey değildi. Ne kadar zor olsada ayrılıklar, hala benim dostumdu.