o zamanlar üniversite sınavına hazırlanıyoruz. sözel sınıfıyız matematik falan umrumuzda değil tabi.40 tane türkçeden en az 35 falan yapıyorum, sosyal de öyle geliyor. neyse zaten her şey lys de matematik lazım diye müdür yardımcısının seçmeli olarak hafta da 2 ders matematik koymasıyla başladı.

bilenler bilir okulda ki sözel sınıflarını sayısal hocaları pek sevmez. sevmezler çünkü sözel sınıfları ne kadar çok olursa o kadar maaşı azalıyor bu binlerin.

neyse her şey gayet güzel gidiyordu matematik dersleri hariç. doğulu kro şerefsizin teki kızlara sulanan bıyıkları burnuna giren bi hoca düşünün kafanızda onu daha da çirkinleştirin ondan bile çirkin bi adam. bizim sınıfı hep örseliyici laflar söylüyor bu ülkede sözelcilere yer yok sözel okuyanların hali orta da falan fişmekan gibi ötüp ötüp duruyor. bende en sonunda dayanamayıp sayılsal okuyup meslek sahibi olanlar ortada dedim.bu duydu sinirlendi biraz masasının yanına doğru çekildi. kalk bakayım sen ayağa dedi.
(b:ben,h:hoca)

H : ne varmış sayısal okuyup meslek sahibi olanlarda?

B : bişey yok hocam (hem saygıdan hem de son sene disipline gidip babalara gelmiyeyim diye sessiz kalmaya çalıştım)

H : boş laflar edip insanı sinirlendirmeyin.(baya bağırarak, sınıfın hepsi bi anda dikildi)

B : haklısınız hocam(kısık sesle)

H : bizim en azından maaşımız kadromuz var ay sonunda parayı çıkarıp masaya vuruyoruz sizin neyiniz var?

B : hocam çıkarıp masaya vurmuyosak sınıfta ki kızlara olan saygımızdan.

Sınıfta 5-6 saniye sessizlik oluştu bizim erkeklerin bulunduğu duvar tarafı masas7 bir anda bağırıp çantaları hava atmaya başladı ömer sırayı kafasının üstüne kaldırıp duvarlara vuruyordu, faruk ise sessizce ağlayıp olanları izliyordu.