leyla ablayla yaşadığım sikiş hikayem gelin

up up up up

edebi kişiliğin gibişe izin vermedimi bizimi kandırıon bin

bence bodruma inip sinsice osbir çekti

hadi mk ya bi gibiş bu kadar mı uzun sürer

_________________________________________

leyla abla, gün boyu penceresinin önünde oturuyor, köyün kenarındaki şoseden geçen kamyonları, otobüsleri izliyordu. bunlardan biri yavaşlayıp duruvermesin, boynunu uzatıyor, tepeden tırnağa umut, tepeden tırnağa hasret kesilerek onlara bakıyordu. taşıtlardan inen olmadı mı parlayan gözleri kısılmış lamba ışığı gibi küçülüyordu. hemen ardından da kimliksiz acılara, umutsuzluklara bırakıyordu kendini. çok sürmüyor ki yeniden şarkılara sığınıyordu:

"aşıklar levent olsa, sevdalar kement olsa... "

hay gibicem girceksen gibişe gir amk bu ne

valla bıktırdın çok uzattın panpa edebiyatta bi yere kadar

adam betimleme ustası amk giberim hikayeni kim bilir amı neye benzetcek gibtigmin yamyamı

anasını gibtiğim bini gibim bile uyanmadı ne roman gibi yazıyorsun anten ekşici bin

______________________________________________

kamber ağabeyin geleceğine iyice inandığı günlerdi. o kadar inanmıştı ki, onun sevdiği yemeklerden bile hazırlamaya başlamıştı. köy birden kara haberle çalkalandı. kamber ağabeyi vurmuşlar, cenazesini de köye getirmişlerdi. nasıl olurdu? en kabadayıların bile ürpererek baktığı dağ gibi adamı kim öldürebilirdi? herkesten önce biz gençler koşup gittik. köy meydanının ortasında kocaman bir tabut vardı. tabutun üstüne çizgili siyah takım elbise, beyaz frenk gömleği atmış olmasalardı onun cenazesi olduğuna inanmayacaktım.

şu leylada kesin çingenedir bu kadar övdüğüne göre amk

hadi kamber öldü gib artık şu leylayı

giberun

rezerv.

ve en sonunda leyla ablanin bekledigi an gelmistikamber abi donmustu ve direk yatak odasina atti leyla ablayi kamber abi ve catir cutur gibmeye basladi bende ne oluyor diye pencereden iceriye bakiyordum bir de ne goreyim kamber abinin yannan 20 cm leyla ablanin haykirislari yuzunden oracikta 31 cekmeye basladim sonra ordan gecen bir arabanin fari bana dogru yansidi ve siluetim iceri yansimis olucak ki kamber abi farketti ve tek eliyle beni iceri aldi ne yapiyorsun bizi mi gozetliyorsun dedi evet dedim bi anda madem bizi gozetliyorsun ve madem canin cok istiyor dedi sana leylayi vericem dedi ama bir sartim var dedi once seni gibicem dedi kabul ettim kamber abi 20 cm lik yarragiyla bir daldi anneme kadar ulasti cigliklarim ve annemde geldi kamber abi anamida gibti ben artik 20 cmlik yannantan sonra dogrulamaz oldum ve felc gecirdim bu kadar

________________________________________________

az sonra leyla abla geldi. birden atıldı tabutun üstüne. saçını başını yolarak ağıtlar yakmaya başladı. giysilerini kokluyor, yüzüne, gözüne sürüyordu. son derece etkili sesi olan leyla abla, en yanık, en içli deyişlerini bu gün için mi saklamıştı? her sözcüğü yüreğinin en derin acılarından çekip alıyor, güzel sesinin yangınlarından geçirip bizlere ulaştırıyordu.

köy halkından ağlamayan kalmadı.

kamber ağabeyin çerçeveli fotoğrafını bulup elime tutuşturdular. cenazesinin en önünde o resimle ben yürüdüm. tüm köy halkı da mezarlığa kadar geldi. kamber ağabeyin böylesine sevilmiş olabileceğini doğrusu hiç düşünmemiştim.

@141 huurçocuğu hadi ölen öldü gib şunu

am züt meme

anlatma züt seni mi bekleyecem anlatma lan

____________________________________

mezarı kır çiçeklerinin kapladığı bir toprağa kazılmıştı. taze, ılıktı toprağı, ince bir buğu yükseliyordu. topraktan çok çiçek atıldı üstüne. başıyla ayak ucuna tahtalar çakılıp adı, soyadı, doğum-ölüm tarihleri yazıldı.

leyla abla o günden sonra birden sustu. tek sözcük olsun kimseyle konuşmadı. tepeden tırnağa kadar karalar giyindi, her gün mezarına çiçekler zütürdü.

ölümün ardından çok zaman geçmemişti, gün batımında yine onun şarkısını dinledim uzaktan:

"yürekte özlenen o, her gönülde bir arzu... "

sesi eskisi gibi canlı değildi; kırık, hüzünlüydü.