Yapma yazık edersin kandine ama bunlar sana zaten denmiştir umarım trolldür

Keşke ölüm çözüm olsa. Ölen öldüğü ile kalır. Geride bırakacağın seni seven (varsa) anan ve babana olur.
Kaldı ki genç bir arkadaşa benziyorsun. Dirençli ol ve herşeye inat yaşama tutun. Eğer kendine saygın varsa herşeyi gibtir et. Bir gün hayatın anldıbını bulacaksın. Ve doğru insanla hayatını birleştirip çocuklarını bile seversin.
Gel vazgeç bu fikirden.

bazı şeyler anlık gelişir beyler. bazı şeyler anlık oluşur. zaten intihar denen şey günler öncesinden planlanmaz. ama günler öncesinden birikir. bende yıllar öncesinden birikiyodu. zaten oldum olası ölümden korkmadım. korkulacak bişey de yok zaten. ne demiş şair.. "ölüm güzel şey , budur perde arkasından haber, hiç öyle olmasaydı ölür müydü peygamber ? " bakalım bizi perdenin arkasında ne bekliyo. artık bu ülkeye, insanlara , insanlığa, güzelliğe dair bütün umutlarımı yitirdim. artık oyunlara, eğlenceye, kadınlara, paraya ve prestije doydum. zaten manasız şeylerdi benim için. gereksiz yere kürek çekiyodum yıllardır. umrumda olmayan şeyleri kazanıp başararak insanların bana gıpta ile bakması mutlu ediyodu beni sadece.

ha şunuda söyleyeyim. ilk işe başladığım zamanlar okulda okuyodum hala. üniversitede devam ediyodum yani. o zamanlar pek fazla bişey kazanamasam da daha sonralardan ilk aldığım maaşım 3 bin lira kadardı. ki asgari ücret şimdiki gibi 1300 küsür falan değildi. bunu çünkü daha önceden sordular. övünmek gibi görünür belki millet imrenir falan diye kimseye söylemedim. ama artık övünülecek bi durum kalmadı. ilk işe başladığımda, daha doğrusu ilk ciddi işime başladığımda maaşım 3 bin lira civarındaydı. bunun ne kadarını kullanıyodun derseniz, kılık kıyafet ve aylık harcamaları düştükten sonra geriye 2000 küsür para kalıyodu. bu parayla da yaşamayı falan düşünmedim hiç. gezip tozmadım. kızlarla yemedim. hoşlanmadığım şeyler zaten. kendime aldığım cep harçlığı ile yaptım herşeyimi. birikim yapmayı beceremedim hiç. arkadaşlar arasında dağıtıldı genelde benim param. bir çoğunu anlattım zaten nerelere harcadığımı. prensesin ev mevzusu falan vardı. veya başka ihtiyaç sahiplerine ulaştırmıştım. çevreden de tanıdığım çok kişiye gitti yıllarca kazandığım paralar. çünkü ben hiç bi zaman kazandığım paranın bana ait olduğunu düşünmedim. gerekkli gördüğüm kişilere verdim. vermeyede devam ederdim ama. artık o köprü yıkılıyo maalesef. inşallah başka birisi bu köprü görevini devralır artık.

Rezervasyon

Yolun açık olsun gözün arkada kalmasın

yıllarca zenginlerle beraber yaşadım beyler. zenginlerle beraber çalıştım. geceler düzenledik. günler düzenledik. özel şeyler düzenledik. kimsesiz çocuklar yararına, düzcede aç kalmış yetimler yararına. kimsesizlere, yetimlere, öksüzlere, bakıma muhtaç insanlara. vs. aklınıza gelebilecek her yardım diyene, her aman dileyene su zütürmeye, bir yardım etmeye, bi el uzatmaya çalıştım. inanırmısınız bilmiyorum. kokteyl düzenleyip kiralamalar masraflar içecekler yiyeceklerle geceler konuklar falan ağırladığımız gecede 130 bin liraya yakın masraf edip 200 bin liraya yakın gelir elde etmeyi başarmıştık. giderlerin hepsini şirketlerin karşıladığını düşünün. 200 bin lira sadece dağıtılacak gelirdi. bağıştı. ben bunlara büyük rakamlar derdim. daha sonra gördüm ki bizim bağış gecemizde kimsesiz çocuklar için 20 bin lira bağış yapıp kasıla kasıla ortalıkta gezen bağışçılar bir hafta sonra oğullarının yada yakınlarının oğullarının doğum günü için düzenledikleri partilerde sadece 1 hediye için harcadıkları para 50 bin 100 bin lirayı buluyodu. sadece o çocuğa, o bebeye yada o gence alınan o yatlar katlar tekneler arabalar falan yurt içindeki tüm açlara yemek olabilecek düzeyde para getiriyodu. görmediğiniz bilmediğiniz çok şey var. çok fazla şey var.

sadece benim kendi başıma aylık gelirim 8-9 bin liranın üzerindeydi. en zengin zamanlarımdı. insanlar para kazandıkça hayat standartlarını yükseltirler. o yüzden 500 lirayla yaşayan bir insan 500 liralık yaşar. aynı adama 1000 lira verdiğin zaman mantıken dersin ki 500 ünü harcasa her ay fazladan 500 lira kalır. hayır öyle olmaz işte. 500 lirayla kıt kanaat geçinen adam 1000 lira kazanmaya başladığı zaman 1000 liralık yaşam standartlarına geçer. ve gene kıt kanaat geçinir. aynı adama 3000 lira ver. para arttıkça standardını arttırır. ve parası hiçbir zaman ona yetmez. bu aç gözlülükten kaynaklanır. şimdi milletvekillerinin durumu da aynı şekilde. veya siyasilerin. veya o bahsettiğimiz para babalarının. ben 3 bin lira kazanırkende evimin ve kendi giderlerimin toplamı hepi topu 1000-1500 lira civarıydı. 8-9 bin lira kazanırken de kendi giderlerim ve evim hala 1000-1500 lira civarında. o zamanda geriye kalan paranın şahsıma ait olmadığını, yetimin öksüzün fakirin hakkı olduğunu biliyodum. bu zamanda biliyorum. sayfalarca hikaye anlattım. fakat 1 kere bile kazandığım paraları söylemedim. o paralarla yaptıklarımı da. artık bi önemi kalmadığı için anlatmakta mahsur görmüyorum. hoş şu zamandan sonra prim yapıyor hava atıyor övünüyor falan diyenlerinde çok önemi yok. nasılsa bi kaç saat sonra duymayacağım. görmeyeceğim hiçbirisini. biraz daha sıkılayım. sıkılana kadar anlatayım. sonra çekeceğim tetiği. belki vurmam. ilaç içerim. belki asarım. fakat en temizi ilaç gibi görünüyor. yüzüme zarar gelmesini istemiyorum çünkü. öldüğümde insanlar yakışıklı görsünler. elim yüzüm pis içinde büyüdüm. ölürken bari temiz olsun. en olmadı beyazlar morarır ama olduğu gibi durur en azından.

https://www.youtube.com/watch?v=odaBHBrIbgg

bunu dinleyerek eşlik etsenize bana. sezen dinleyelim son son.

ben burada sana yapma etme demeyeceğim. istiyorsan yap kardeşim ben yapamadıysam cesaretim olmadığı içindir. Hayatım boyunca hep korkak sinik birisi oldum zaten. Atılamadım senin gibi haksızlığa adaletsizliğe tek bir hayalim vardı, bilim adamı olabilmek onuda aldılar benden zaten bu ülkede ne başarabilirsin ki ? Şimdi etrafımdaki gençlere bakıyorum da tek dertleri para kazanmak kız gibmek sadece bana mı anlamsız geliyor bunlar diye kaç kere düşündüm.Çevremde bir tane ben gibi düşünen insan olmaz mı lan çıldırma noktasındayım ? insanlar hep boş amaçsız mı dolanırlar.Ne zaman ben gibi insanlarla tanışacağım arkadaşlık kuracağım diye düşündüm ama belli ki hiç bir zaman olmayacak bunlar. inan ki hep aynı şeyleri yapmaktan nefret ettim kendi ezikliğimden, insanlar hep bana sen ruhsuzsun dedi evet bende ruhsuzluğumdan nefrettim sadece ben mi bu kadar katı bakıyorum hayata yaşama insanlar yaşama sevinciyle dolarken ben niye ot gibiyim diye hep sorguladım ne oldu da bu hale geldim ben dedim oysa senin gibi olaylarda yaşamadım hiç gayet normal bir ailede normal bir ortamda büyüdüm. Sana sonuna kadar hak veriyorum ve yazdıklarına görüşürüz kardeşim gözlerim doldu aylar sonra...

Belki buradan kopamamamın sebebi de budur benim gibi insanlara az da olsa rastlamak. Yalnız olmadığımı fark etmekte benim mastürbasyonum oluyor işte *

Hayattan, insanlardan,her seyden, kotu olan her seyden bikmissin. Peki hic Allah a siginmayi, onunla yasamayi dusundun mu hic ? Mutlulugu parada ,karida kizda bulamadigini soyledin. Peki hic mutlulugu, huzuru Allahta aradin mi ? Senin Allah gibi bir sevgilin varken fani seylere kandin. Simdi bu fani seylerden huzuru bulamadigini soyluyorsun. Peki hic yanlis yerde aradigini dusundun mu? Gel vazgec boyle sacmaliklardan. Allaha sigin.Af dile. Zora dustugunde ondan huzur iste. Huzuru Allahta bul. Kendine yeni bir sayfa ac.Mekanini degistir. Tasin baska bir yere.Ve huzuru ,mutlulugu Allahta ara.

Bir onceki basligina baktim. Playboylugu anlatmissin. Huzuru yanlis yerde aradiginin kaniti. Dediklerimi anlamaya calis. Nice insanlar ucurumdan donup Allaha sigindi. Gercek huzuru buldular.Sen de yapabilirsin. Gercek mutlulugu bulabilirsin. Aklini kullan.

ibrahim abi yapma lan lütfen yapma daha buluşacaktık daha beraber konuşup oturup sohbet edecektik söz verdin be bana ibrahim abi lütfen yapma daha yaşayacak çok şey var be hadi be abi

Şaka olsun lan nolur şaka olsun bu gel şaka yaptım de ibrahim abi ağlatma herkesi lütfen be

Hişt gittin mi lan

beyler bu bir şaka değil. şaka olmasını da istemiyorum inanın. istediğim tek şey, dünyanın güzel olması falan değil. sadece yaşadığım kadarının güzel olmasıydı. gördüğüm insanların güzel olmasıydı. tanıdıklarımın güzel olmasıydı. ya olum çok bişey değil. yazdıklarınız gibi huzuru kızlarda falan araamadım. playboyluk benim tercih ettiğim bi seçenek değildi. ama olduğum gibi davrandığım zaman insanlar tarafından onaylanmıyordum. onaylanma gibi bi gereksinimim olmadı ama. maslovun ihtiyaçlar hiyerarşisindeki basit bi toplumda yer bulma çabasıydı benimkisi. ama olmamı istedikleri kişi veya kişiler gibi davrandıkça playboy olabildiğimi farkettim. ve böylelikle ilgi odağı haline gelebiliyordum. anladım ki zengin bir bin olmak, kültürlü bir okumuş olmak, gitarcı bir genç, asi bir motorcu, duygusal bir şair, genç ve geleek vaat eden bir iş adamı. bunlar hepsi bir roldü. ve bu rolleri başarıyla oynadığım müddetçe bir sürü arkadaş, bir sürü kız. bir sürü şey elde edebildim.

Okumadım intahar haram amk

...

edit: 1 dk da 8 şuku ne amk yinemi bot açtınız

YAPMA

bak büyük yazdım kırma beni.

Rezerve