Yarramı yesin aktör müymuş

Beni tanıyan, bizzat görüştüğüm arkadaşlarım kardeşlerimde bilirler. Maddi durumum iyidir. Çok fazla şey yaşayıp gördüm geçirdim. Akıl hayal alamayacak kadar çok para kazandım. Ve zengin iş adamlarıyla beraber çalıştım. iş yaptım. Para ve prestij yıllarca yanında kültür ve bilgi birikimiyle beraber kadınları da getirdi.

Hüzünlü bir aşk hikayesinden sonra ortaya çıkan bir playboyluk oyunuydu benimkisi. Bir kereye mahsus aşık olmuş ve kadınlarla tanıştığım andan itibaren oyunlarına. Dedikodularına, entrikalarına. Aldatmalara, herşeylerine maruz kaldım. Herşeylerini birebir gördüm.

Her ne kadar tanıyanlar görüştüklerim özenilecek bir hayatım olduğunu söyleselerde her güzel şeyin bir bedeli olduğunu hiç düşünmediler. Evet ayda milyarlarca para kazanıyodum. Ama o kadar çok çalışıyodum ki beş liralık bi dürğm yemeye bile vaktim kalmıyodu. Evet bir sürü kadın tanıyodum ve kadınlarla yatıp kalkıyodum ama. Onların bin tane oyununu çözüp onlarla oynamak, onlarla uğraşmak insanı içten içe çürütüyodu. Kimseler göremese de. Dört tane kızı aynı anda idare etmenin hiçbir güzel yanı yok. Yada her gece başka bir kızın yatağında yatabilmenin. ciks sanıldığı kadar güzel değil. Arzulanmak herşey değil.

Para başarı ve prestij. insanın hayatı boyunca uğruna çalışabileceği şeyler bunlar. Yani üniversitede neden okur insanlar. Saygın bi işe girebilmek. Güzel paralar kazanabilmek. iyi yerlere gelebilmek ve yükselmek. Vesaire. Ben o yükselişi çok erken yakalayıp çok çabuk sona ulaştım. Çok çabuk zirveyi gördüm. Ve orda kalmanın bedellerini yıllarca çok fazla ödedim.

Beni bütün bu yıllar boyunca ayakta tutan şeylerden birisi kardeşlerimdi. Arkadaşlarımdı. Yıllar geçtikçe hepsi birer birer ayrıldılar benden. Koptular. Koparıldılar. Hep aynı şeyler için. Para. Prestij. Kariyer. Çoğuylada ben görüşemedim zaten yıllarca meşgul olduğumdan dolayı.

incisözlükte hikayemi anlatmaya başladım. Lise yıllarından beridir takip ettiğim, arkadaşlarımla gece sabahlara kadar zütümüz tavana vurana kadar güldüğümüz eğlendiğimiz i, gibertmeler yapıp ayar verdiğimiz bi yerdi burası. Yazar olma fikri hiç aklımda yoktu o zamanlar. Hikayemi anlatmak için üye oldum. Anlattım. Dinlediler saolsunlar.

Bir çok genç arkadaş, bir çok iyi insan, bir çok güzel kardeş edindim burdan. Konuştum. Taktik verdim. Sevgili yapmalarına yardım ettim. Hediyeleştik. Makara yaptık muhabbet ettik. Güzellikti bunlar. Hoş insanlardı. Hoş şeylerdi bişeyler paylaşabilmek. Bi ailem olması güzel bişeydi.

Fakat zamanla anladım ki artık o şeylerinde sonu gelmeye başlamış. Diğer arkadaşlarım ve kardeşlerim gibi onlarda birer birer gitmeye başlamış. Aileminde yıllar önce çekip gittiği gibi. 15 yaşından beri tek başıma yaşadığım gibi.

intihar çözüm değil pnp

Meğer tek başına yaşamışım hakkaten. Yıllarca bir kişi bile edinememişim. Evet yüzlerce kadın sevdi beni ve seviştik. Ama hiçbirisi beni o geceden daha fazlası olarak görmemiş. Bir tanesini bile sevmediğim gibi, bir tanesi de beni sevmemiş hiç. Zaten sevdim diyip yüzük taktıklarımın yaptıklarıysa insanın insana yapmayacağı şeyler.

Yıllar önce ailemin yokluğu ile terbiye edildim. Sonrasında parasızlık ve gurbet yolu açıldı. Kimsesizlik güzel bişey değil. Fakat küsmemiştim hayata. Bir kaç kişinin hatta tek bir kişinin bir tek gülümsemesi için yaşamaya devam ediyordum. O zaman yapsaymışım keşke. Onu tanımadan önce. Kahpeliklerini görmeden önce. Kesseymişim keşle gırtlağımı.

Zamanla herkes gitti beyler. Herkes uzaklaştı. Kimi kendisini öldürdü. Kimi vadesi yetti öldü. Fakat herkes sustu. Haksızlığa karşı sustunuz. Bütğn bir insanlar olarak. Yıllar önce tek başıma ankarada keçiörende o asfaltın üstüne çöküp annesiz babasız kaldığımda bağıta bağıra ağladığımda sustular. Kimse yanıma gelip neyin var birader demedi. Yanımdan geçti gitti koca koca arabalar. Bir kişi bile kolumdan tutup kaldırmadı. Gözlerimi silmeme yardım etmedi. Dinleseler yeterdi. Konuşmadılar. Sustular. Görmediler. Bakmadılar. Kördüler. Olmadı. Yapamadık. insan olamadılar onlar.

Hem yurt paramı, hem kendi oaramı kazanıp hemde lise okurken bi yandan. Haksız yere kaldığım yurttan atıldım. Cebimde beş parasız sokaklarda, parklarda, banklarda, kahvehanelerdr, hastanelerdeki acillerdr yatarken, kimse gel bizim kapının önünde yat demedi. Halbuki yalvardım herkese. Ben büyük adam olucam. Ben iğrenç bi herif değilim. Neden kaçıyosunuz benden. Neden yüz çevriiyosunuz. Neden görmezden geliyosunuz. Neden susuyosunuz yahu? Neyim ben canavar mı? Öksüz yetim bi çocuğum lan ben daha. Haksız yere yurdumdan atıldım sadece. Sokağa düştüm. Okuyorum ben. Her gece sabah ezanında uyanıp okula gitmek için kalkamam diye uyumuyordum. Ve bir kişi bile en azından ben uyandırayım seni demedi.

Gene haksız yere müdürden dayak yiyio ağzım burnum kan içinde döndüğüm sınıfta bir kişi bile ne oldu diye sormadı. Bir kişi bile adımı öğrenmek için soru sormadı bana. Bir kişi bile bana seslenmedi. Öğretmen bile beni kulağımdan tutup müdürün odasına zütürürken ki pişmanlığını yaşamadı kan içindeyken ben. Herkes sustu. Herşey sustu. Ben susmadım. Ben durmadım. Ben yılmadım olum. Çalıştım ben. Bir gün hepsinin üstüne çıkıp gözü kapalı kulağı sağırlardan olmayacağım dedim. Nerede ah eden nerede bir yardım eli bekleyen varsa el olacağım göz olacağım. En azından oturur dinlerim dedim. Çalıştım. Okudum.

Olum yapma lan bak müslüman adamsın sen yapma büyük günaha girersin nasıl intihar edersen o şekilde azap görürsün kıyamete kadar hiçbişeye çözüm değil

Ve haftasonları dershanelere özel okullara carta curta giden o suskunların çocukları direk geçişle iki yıllıklara giderken ben üniversite sınavından geçerek gazi üniversitesini kazanmıştım. Ama artık o şehirde durmak istemiyodum. Daha fazla suskun insan görmek istemiyodum. Gittim. Yıllarca neler neler yapıldı. Ne oyunlar döndü. Ne olaylar oldu. Fakat gene benden başka sesi çıkan olmadı.

Herkes suskun beyler. Bugün bu ülkede yaşadığımız şu topraklar üstünde. Bi kadına gün ortasında tecavüz edebiliyolar. Veya birisi karısını bıçaklayabiliyo yol üstünde. 10 dan fazla insanda bana dokunmasın diye korkup elini dahi uzatamıyolar. Ancak kadın kanlar içinde yere yığılıp adam kaçtıktan sonra başına üşüşüp yorum yapıyolar.

Ben artık böyle insanların arasında yaşamaktan çok sıkıldım. iğrenç geliyo herşey. iğrebç geliyo bütün insanlar. Yazık amk. Gerçekten herkese, herşeye çok yazık.